Identitair Verzet
In Nederland bestond Identitair Verzet van 2013 tot en met 2023. Identitair Verzet was een Nederlands initiatief dat was gemodelleerd naar de Génération Identitaire-beweging uit Frankrijk. Identitair Verzet profileerde zich als Groot-Nederlandse actiegroep die zich verzette tegen de toenemende immigratie en islamisering, maar bovenal pleitbezorger was voor behoud van de Nederlandse identiteit.
Dit is een brontekst. Spelling en kleine fouten in de inhoud mogen worden gecorrigeerd. De bron wordt vermeld in het "Bron" gedeelte.
Inhoud
Beginselverklaring Identitair Verzet
Terwijl onze sociale zekerheden worden ingeperkt worden miljoenen aan subsidies en toelagen toegekend aan de mislukte multiculturaliteit. Terwijl de media ons de multiculturele droom voorspiegelde werden ‘no-go areas’ gecreëerd voor Nederlanders, predikten religieuze leiders over oorlog tegen ons. Wij weigeren nog langer te geloven in de leugens van de kranten en televisie, wij trekken hier een grens. Wij laten de leugens van de media achter ons en treden in het verzet, voor ons land en onze toekomst.
Wij zullen niet langer zwijgend toezien hoe vreemde culturen een aanslag plegen op onze identiteit. Wij passen ons niet meer aan, maar staan voor wie wij zijn, wie onze ouders zijn en waar wij vandaan komen. Niet langer zal de EU-moloch de ongeremde influx van vreemdelingen kritiekloos kunnen propageren en opleggen, niet langer zullen de politici -die ons land verraden en verkwanseld hebben- discriminatoire maatregelen tegen Nederlanders op kunnen leggen zonder te hoeven vrezen voor een tegengeluid.
Wij kiezen voor onze identiteit, ons erfgoed. Wij wensen ons niet langer te schamen om van ons Nederland te houden. Wij kiezen niet voor consumptie en egoïstisch gewin, wij staan voor onze tradities, ons land, het Nederlandse volk en de Nederlandse cultuur.
De omega onze handtekening, het verzet ons geloof. Wij zijn niet langer slachtoffers, wij zijn het Identitair Verzet.
Tot hier en niet verder!
Multiculturaliteit
De multiculturele samenleving is een mislukt experiment, met ons volk als proefkonijn voor de macabere uitkomst. De linkse droom van integratie is een nachtmerrie gebleken, onze straten zijn onveilig, en haat tegen ons wordt onbestraft gepredikt binnen onze grenzen. Waar nodig zijn onze historische helden geslachtofferd om het de nieuwkomers naar de zin te maken en het Nederlandse volk valt ten prooi aan omgekeerde discriminatie.
Wat begon met de massale import van gastarbeiders, werd afgemaakt met regelgeving als die van de ‘gezinshereniging’. Niet alleen werden de gastarbeiders nooit gevraagd te vertrekken, zij mochten ook hun voltallige gezin naar Nederland halen. Hierdoor is er een enorme stroom van vreemdelingen ons land in gekomen, welke wijken, dorpen en steden overspoelden. Van overheidswege was integratie niet ter zake doende en door de massaliteit van deze influx is er nooit enige noodzaak geweest voor de nieuwkomers om zich aan te passen aan de Nederlandse samenleving en cultuur.
De immigranten vestigden zich immers in wijken omringd met mensen uit hun eigen geboorteregio of soms zelfs –dorp. Men ging en gaat naar winkels waar zij in de eigen taal worden geholpen, bezoekt buurthuizen waar de eigen taal gesproken wordt en praat de eigen taal met hun ouders en kinderen. Wie de Nederlandse taal niet machtig is komt in aanmerking voor een uitkering of kan aan de slag in een van de eerder genoemde ondernemingen. Het nageslacht van de ‘gast’arbeiders heeft vaak nog altijd een taalachterstand en voelt zich evenmin onderdeel van de Nederlandse samenleving.
De multiculturaliteit is hiermee verworden tot een explosieve smeltkroes. De immigranten en hun nageslacht zijn sterk oververtegenwoordigd in de criminaliteit, de dreiging voor terreur neemt toe en in steden en dorpen worden gebieden gecreëerd die onbegaanbaar zijn voor Nederlanders.
Islamisering
Een van de ingrediënten die de multiculturaliteit tot het breekpunt heeft gebracht is de met de immigranten meegekomen godsdienst, de islam. Sinds het ontstaan van deze religie heeft deze een bedreiging gevormd voor Europa, meermaals werd met geweld gepoogd ons continent te veroveren. In het jaar 732 van onze jaartelling werd in Frankrijk bij Poitiers het noordwaarts oprukkende islamitische leger van het Westers Kalifaat teruggedreven, maar in 1302 werd Byzantium voorgoed verloren aan de islamitische Ottomanen. In 1529 wist het islamitische Ottomaanse Rijk op te rukken tot aan de poorten van Wenen, wat in 1683 voor een laatste maal lukte.
Dit islamitisch imperialisme is echter nog lang geen verleden tijd, als ‘bagage’ van de immigranten meegenomen tot ver voorbij de poorten van Wenen is de islam nu een bedreiging voor Europa binnen onze eigen grenzen. Dit wordt evengoed beaamd door de huidig premier van Turkije Erdogan, in 1997 sprak hij ‘Minaretten zijn onze bajonetten, moskeeën onze kazernes en gelovigen onze soldaten’. En dat is de bittere realiteit van onze tijd.
Toen in 2001 aanslagen werden gepleegd op Amerikaanse burgers door islamitische terroristen vierden islamitische jongeren in Nederland feest op straat. Op meerdere plaatsen binnen het Europees grondgebied zijn aanslagen gepleegd door islamitische terroristen en de dreiging in Nederland neemt nog altijd toe. Radicale imams krijgen een podium om de haat te spuwen tegen Nederland, roepen op tot oorlog tegen Europa. Honderden in Nederland verblijvende moslims gaan vrijwillig naar conflictgebieden om in de ‘jihad’ te vechten en er wordt uitgegaan van een substantiële dreiging bij terugkeer.
Maar niet alleen vanuit de islam zelf gaat een dreiging uit, evenzeer vanuit de Nederlandse collaborateurs. Bedrijfskantines met slechts nog ‘halal’-vlees, gemeenten met gescheiden loketten voor man en vrouw omdat de Islam dat eist, subsidies aan islamitische scholen, bestemmingsplannen worden gewijzigd voor de bouw van moskees, de lijst is eindeloos. Maar evengoed is de repressie en vervolging van islamkritiek een teken aan de wand, de Nederlandse staat knielt voor de islam en de Nederlandse collaborateurs.
Terwijl onze overheid gecapituleerd heeft aan de nieuwe afgod is de islamitische jihad echter ook al in het Nederlandse straatbeeld doorgedrongen. Een islamitisch jihadistisch netwerk wat op Nederlands grondgebied aanslagen voorbereidde, de moord op Van Gogh en een wijk in onze hofstad waar niet langer de Nederlandse, maar de islamitische wetgeving wordt nageleefd zijn slechts enkele macabere voorbeelden.
Immigratie
Doordat de Europese volkeren onder voorwendselen van financieel gewin naar Nederlands gebied worden gelokt, is de intra-Europese immigratie het laatste decennium enorm toegenomen. Hoewel wij opkomen voor de Europese gedeelde identiteit staat het Identitair Verzet kritisch ten opzichte van de ongeremde intra- Europese migratie zoals ons is opgelegd door de Europese Unie. De situatie is nu al op zijn minst verontrustend te noemen, de nakende open grenzen zullen een verdere tsunami van economische immigranten op gang brengen.
Wij kanten ons op twee duidelijke gronden tegen deze immigratiestroom, het in het geding komen van de Europese culturen en de hoge criminaliteitscijfers van Oost-Europese immigranten.
Oost-Europese immigranten worden vaak voor een laag loon ter werk gesteld waardoor er een oneerlijke concurrentie ontstaat met de autochtone arbeider, in verschillende sectoren zijn de gevolgen hiervan al duidelijk merkbaar. Doordat het verdiende geld zeer beperkt wordt besteed binnen onze landsgrenzen gaat hierdoor kapitaal verloren, een ontwikkeling die wij –zeker ten tijde van recessie- als natie niet kunnen opvangen. Wij zijn er op tegen dat Nederlanders hun banen verliezen aan immigranten, om vervolgens het geld buiten de landsgrenzen besteed te zien worden.
Op het moment dat Oost-Europese immigranten hierheen komen om te werken komt het vaak voor dat de huisvesting en arbeidsvoorwaarden erbarmelijk zijn, tot in mate waarin gesproken wordt van ‘moderne slavernij’. Mede hierdoor, en vanwege het gebrek aan binding, zijn de Oost-Europeanen vaak overlastgevend, Poolse immigranten dingen zelfs naar een 1e plek in de criminaliteitsstatistieken. Nederland heeft de resultaten van massa-immigratie ondervonden van andere groeperingen, en hoewel Oost-Europeanen de Europese identiteit met ons delen beloven de statistieken een weinig positieve ontwikkeling van deze nieuwe massa-immigratie.
Het andere risico is natuurlijk de identitaire vernietiging bij een gedwongen vermenging. De segregatie die men nu bij veel Oost-Europeanen ziet, mede dankzij het samenleven met andere immigranten, kan leiden tot een bedreiging van de Nederlandse identiteit. Wanneer wij naar de omvang van deze migratiestroom kijken, en kunnen anticiperen op een groei van deze stroom bij een verdere uitbreiding van de Europese Unie, zien wij een enorme groep migranten die zich in Nederland willen komen vestigen. Dat de segregatie van deze migranten, buiten een sterke criminaliteit, zal leiden tot botsingen met de Nederlandse identiteit zien wij bijvoorbeeld al in Duitsland. De oprichting van een ‘Polenpartij’, Poolse lessen voor kinderen in Duitsland, Pools culturele centra, de lijst is lang.
De gevolgen van segregationeel beleid zijn destructief, evengoed zijn de gevolgen van een integrationeel beleid destructief voor de beide betrokken culturen. Waar twee culturen vermengen gaan altijd elementen verloren, en déze unieke culturele elementen zijn voor het Identitair Verzet de preservatie waard. Wij steunen Oost-Europa in de strijd de pan-Europese Identiteit te bewaken, en zijn solidair met Oost-Europa bij het verdedigen van de eigen identiteit, evengoed als wij dat met de onze doen. Juist om deze redenen willen wij deze culturele (zelf)moord een halt toe roepen.
Politieke elite
De schuldigen van de huidige problematiek in ons land zijn de politici, de partijbonzen. Deze politieke elite bepaalde decennialang een destructieve ramkoers. Dat het een farce is wanneer deze elite pretendeert de democratie te vertegenwoordigen moge duidelijk zijn. Er is in de laatste decennia nog nooit een referendum of opiniepeiling geweest waarin een meerderheid aangaf positief tegenover de massa-immigratie te staan. Desalniettemin duwen deze pseudo ‘democraten’ de multicultuur en massa-immigratie gewoon door. Kritiek op deze immigratiestromen of de multiculturele samenleving wordt al snel strafbaar bevonden waarmee de dood van een werkelijke democratie gegarandeerd is.
Decennialang hebben deze politici verheerlijking van terroristen gepropageerd, partijen hebben misdadigers en terroristen in hun rijen gesloten. De generatie politici van mei ´68 en hun politiek erfgenamen hebben vooraan gestaan bij het verheerlijken van de weg-met-ons politiek. Identiteit is in hun optiek een zonde, en de globalisering –slechts de eigen verrijking van deze elite ten doel strekkende- is het nieuwe hoogste goed. Deze zelfde mensen en structuren bepalen een beleid dat sinds jaar en dag vijandig staat tegenover het daadwerkelijk belang van de eigen natie.
Wij streven naar een eerlijke democratie, waar de stem van het volk regeert en niet de partijsponsoren of het persoonlijk belang van de elite. Wij willen dat het belang van ons volk heerst in het parlement, dat de politiek spreekt met de stem van het volk.
Europese Unie
Om te garanderen dat de burger ook niet meer in het verzet kan komen tegen deze democratuur zijn onze politici inmiddels druk bezig met het overhevelen van bevoegdheden naar het supranationale project van de Europese Unie. Een bestuurlijk lichaam dat regelgeving voor Nederland kan maken op basis van de stemmen van de Italiaanse-, Hongaarse- en andere Europese bevolkingen. Een ondoorzichtig ´democratisch´ systeem en de culminatie van de ontneming van onze democratische rechten van de laatste decennia.
De Europese Unie begon als handelsverband tussen de Europese lidstaten ter verrijking van de betrokkenen. Inmiddels is het echter uitgegroeid tot een geldslurpende moloch waaraan wij langzaam maar zeker onze soevereiniteit overdragen. Er zijn vele vlakken waarop wij inmiddels zelf al geen regels en beleid meer mogen opstellen zonder instemming van de Unie. Regelgeving over bijvoorbeeld immigratie en landbouw is al het terrein geworden van de Unie. Inmiddels is het voornaamste doel van de EU dan ook niet meer de verrijking van de betrokken lidstaten, maar de glorie van de Unie zelf. De EU is uitgegroeid tot supranationaal systeem dat in leven wordt gehouden met financiële steun vanuit de lidstaten.
Aan de EU en haar wankelend beleid hebben wij de eindeloze omvang van de Eurocrisis te danken, maar evengoed blijft de financiële lust van de Unie groeien. Elk jaar heeft de Unie enorme tekorten welke voldaan dienen te worden van belastinggelden van inwoners van de Unie. Deze gelden worden vervolgens evenmin ingezet ter verrijking van de lidstaten, maar ter onderhoud van het logge lichaam van de EU en om cadeaus uit te delen aan zichzelf en aan niet-Europese landen. Zo kan het Europarlement bijvoorbeeld elke maand verhuizen van Brussel naar Straatsburg, een ijdele maar geldrovende onderneming met een prijskaart van tweehonderd miljoen euro.
Niet voor niets zijn het afgelopen decennium meer en meer eurosceptische partijen ten tonele verschenen in de verschillende lidstaten. Partijen die in het verweer treden tegen de verdere soevereiniteitsoverdracht, de verkwistingscultuur en de schijndemocratie van de EU. In plaats van een gezond debat over de Unie en haar werking te stimuleren toont de moloch echter aan dat zij een nog grotere farce op de democratie is dan onze nationale politiek. De Europese Unie streeft er naar deze partijen monddood te maken en poogt onder andere partijen de subsidie te ontnemen die niet voldoen aan de ´waarden´ van de EU. Wat deze ´waarden´ precies inhouden is bijzonder onduidelijk, te verwachten valt echter dat hier eurosceptisch en vaderlandslievend zal worden verstaan, de visies die niet binnen de kolonialistische overheersingsdrang van de Unie passen. Zonder deze subsidies zal het onmogelijk worden voor partijen die zich niet conformeren aan de EU- dictatuur zich uit te bouwen en deel te nemen aan de ‘democratie’ van de EU zoals de liefhebbers van de EU.
De generatie na ons
Wij staan als laatste generatie tussen ondergang door toe doen van de multiculturele chaos. De laatste fysieke muur, de laatste verdediging van de generatie na ons. Een van de exponenten van de mei’68 generatie zijn de perverse vrijheden die pedofielen veroverden onder het mom van seksuele bevrijding. Verdedigd door de pedofielen in de linkse partijen werd er decennialang een hand boven het hoofd van de pedofiele gemeenschap gehouden.
Nederland heeft de twijfelachtige reputatie een draaischijf te zijn voor de productie, opslag en distributie van pedoseksueel materiaal. Het enige land waar er een pedopartij werd opgericht, het land waar een vereniging van en voor pedofielen en -seksuelen een subsidie kreeg van vijfendertigduizend euro. Het favoriete land voor pedofielen om zich te vestigen wegens de in verhouding zeer lage straffen bij een eventuele veroordeling.
De politieke wind is aan het draaien op dit onderwerp, maar er is nog veel druk nodig om deze gezonde wind om te zetten in wetgeving en maatregelen. Wij zien het als onze taak een vinger aan de pols te houden en waar nodig deze op de zere plek te leggen. Omdat wij de rechten van de generatie zonder stem wél belangrijker vinden dan de royale rechten van de perverse daders.
Nederland en Vlaanderen
Nederland en Vlaanderen delen een gemeenschappelijke geschiedenis, taal en overlappende economie. Sinds de afscheiding van België in 1830 is de Nederlandstalige bevolking van België steevast onderdrukt en uitgebuit ten bate van de Franstalige bevolking. Nu nog steeds worden elk jaar per Vlaams gezin €1000,- aan financiële transfers naar Wallonië gestuurd om de politieke en economische gaten aldaar te dichten. Het tweetalige bestuur met sterke tegenstrijdige belangen leidt de laatste decennia tot steeds meer onvrede én een praktisch onbestuurbaar land.
Zo kwam het in 2011 na meer dan 1,5 jaar van onderhandelingen eindelijk pas tot een coalitie, welke wederom het welzijn van de Waal op de eerste plaats zet, en voor wie de Vlaming steevast tweede keus is. De verwachting is dat dit voor toekomstige regeringsvormingen minstens net zo moeilijk zal worden.
Daarentegen zijn de wezenlijke verschillen die toen tot een scheiding hebben geleid inmiddels met de verschuivende tijdsgeest tot een marginale factor verworden. Om een sterk blok te kunnen vormen binnen het Europees politiek speelveld ijvert het Identitair Verzet daarom voor een intensieve samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen voorafgaand en na de onafwendbare komende opsplitsing van België. Wij zijn voor de vrijheid van volkeren binnen een Europees samenwerkingsverband waar deze centraal staan in plaats van de staat.
De Omega
Wij dragen de Omega als ons wapenschild, als symbool van onze identitaire boodschap. De Omega is gekozen met een tweeledige achtergrond;
Allereerst is de Omega het universeel symbool van weerstand, en daarmee symbool voor onze strijd. Wij bieden de weerstand aan het gedwongen multiculturalisme, aan het verval van onze cultuur, normen en waarden en het wegvagen van onze autonomie. Ten tweede is de Omega als laatste letter van het Grieks alfabet een symbool van het einde, zoals de alfa het begin aanduidt. Onze Omega zal dan ook het einde inluiden, het einde van de generatie van mei ’68, het einde van dit systeem, een einde aan de onderdrukking van onze identiteit.
Onze weerstand zal hun einde aankondigen, onze Omega een teken van hoop voor onze generatie, en degenen die na ons komen.
Een nieuwe wind
In plaats van de multiculturele wanorde, waarin onze ‘democratische’ stem minder waard is dan het papier van ons stembiljet, willen wij een Nederlands Nederland. Wij willen de Europese en Nederlandse identiteit bewaken en streven naar een samenwerking van soevereine staten waarin het belang van de Europese volkeren centraal staat.
Niet langer massa-immigratie, maar een focus op de eigen belangen en ontwikkeling. Wij willen de handen ineenslaan en beginnen aan de wederopbouw na 6 decennia wanbeleid. Eenheid, solidariteit en identiteit zijn onze kernwaarden, het verzet onze plicht.Einde
In de PowNed-televisieserie Eigen Volk Eerst uit 2023 werd het echtpaar Jan en Femke gevolgd, die in de leiding van Identitair Verzet zaten. Op het einde werd gezegd dat Paul en Gertrude, de andere leiders, ermee wilden stoppen om zich op hun gezin te richten en werden ze voor de keuze gesteld om alleen door te gaan, de leiding over te dragen aan een ander of om Identitair Verzet op te heffen. De serie eindigde voordat hier uitsluitsel over werd gegeven.
Sindsdien is er niets meer van Identitair Verzet meer vernomen, de webstek is al geruime tijd niet bijgehouden en de Facebook en Twitter (X) profielen bestaan niet meer, waarmee duidelijk is geworden dat Identitair Verzet ten einde is gekomen.
