Walter Obler
Walter Obler was een in 1906 in Berlijn geboren Jood die later tot Oostenrijker werd genaturaliseerd. In oktober 1940 werd hij opgepakt en in Breendonk opgesloten. Hij won de sympathie van zijn bewakers en werd Zugführer (kameroverste). Met zijn geweldige fysieke kracht ontpopte hij zich spoedig in Breendonk als een sadistische beul. Hij zat geïnterneerd in Breendonk van oktober 1940 tot september 1943 toen hij als Jood naar Auschwitz werd gedeporteerd, maar zoals vele andere Joden overleefde hij de kampen. In januari 1946 werd hij herkend in Wenen en opgepakt. Hij werd in Mechelen ter dood veroordeeld en op 12 april 1947 gefusilleerd voor mededaderschap aan minstens 10 moorden waaronder de moorden op Leleu, Vieyra, Swirsky en Genger. Ook de niet-joodse echtgenote van Walter Obler, Maria Skarmene, werd ervan beschuldigd geld te hebben afgeperst van de familieleden van gevangenen. Zij werd aangehouden in Oostenrijk en naar Brussel gebracht voor verhoor. Het onderzoek liep echter op niets uit.
