De handel en wandel van NVU-clown Kusters
Wij Nederland
Jaargang 32 – Nummer 85 – Extra Decembernummer 2002 Postbus 82280, 2508 EG Den Haag ISSN 1388-2031
MEDEDELINGEN
Het probleem Kusters
In dit extra decembernummer van Wij Nederland dat geheel aan het probleem Kusters en de financiën van de NVU is gewijd, zijn alle schriftelijke stukken met betrekking hiertoe tot en met 31 december 2002 opgenomen, alsmede de brief die ik op 28 februari 2003 naar Kusters heb verzonden.
Vooraf gaat een uitgebreid inleidend artikel. Daar- na volgt de brief aan Kusters van 28 februari 2003 met de eis binnen afzienbare tijd orde op de financiën van de NVU te stellen. Dan volgen de vier brieven die betrekking hebben op de bewilliging van mijn lidmaatschap van de NVU in de loop van 2002 en de drie brieven die ik aan een kameraad heb geschreven. In deze drie brieven is alles wat geen betrekking heeft op het probleem Kusters, weggelaten en een paar alinea's zijn in verband met het grote tijdsverloop enigszins aangepast zonder de inhoud aan te tasten, terwijl van de voor. en achternamen van leden of voormalige Ieden van de NVU die niet algemeen bij onze tegenstanders en de overheid bekend zijn, ter bescherming van hun privaat alleen de eerste letter is vermeld. Ingewijden weten dan aan de hand van de genoemde letters wel wie het zijn. Ook zijn op verzoek van een partijgenoot een tweetal passages die ongewild kwetsing zouden kunnen zijn voor een paar buitenstaanders, eveneens wegge- laten. Af en toe zal men een herhaling met andere woorden aantreffen, maar dat is gezien het aantal en de gedeeltelijk zeer uitgebreide documenten onvermijdbaar en ook noodzakelijk.
Correctiepagina's
Los bijgevoegd zijn in dit extra decembernummer een drietal pagina's met correcties op geschreven teksten van Kusters. Om aan te tonen, dat het voor een aantal leden onmogelijk geachte aantal fouten per pagina dat Kusters kans ziet te: maken, toch de ontfutselde werkelijkheid is. Een Marokkaan, Turk of andere autochtoon die een inburgeringcursus heeft gevolgd, al was het maar voor de helft, schrijft waarschijnlijk beter Nederlands dan deze kwal die zich zelf vlijmend van trots en eigenwaan aan Karskens van de Nieuwe Revu als de redder van Nederland voorstelde.
Verdere omwikkelingen
Verdere ontwikkelingen zullen in de normale Wij Nederland, nummer 86 van april 2003 worden behandeld, waarbij eventuele nieuwe geschriften zullen worden gepubliceerd.
Jaar van de afrekening
In Wij Europa nummer 4 van december 2002 zondigt Kusters aan dat het jaar 2003 het jaar van de verbroedering zal zijn. Het is blijkbaar tot hem doorgedrongen, dat met het wegjagen van een aantal actieve en waardevolle leden de kracht uit de Nederlandse Volks-unie volledig is verdwenen. Nu probeert deze huichelaar met een charme-offensief, afgekeken van de koningin, die onontbeerlijke leden terug te lokken. Kusters vergist zich echter. Het jaar 2003 wordt niet het jaar van de verbroedering, maar het jaar van de afrekening en het op orde stellen van de financiën van de NVU.
Den Haag, 28 februari 2003
Joop Glimmerveen
P.S.
Direct nadat Kusters mijn brief van 28 februari 2003 had ontvangen, belde hij mij volkomen over zijn toeren op, duwde. in anderhalf uur heeft hij mij vijftien à twintig keer gebeld. Een onafgebroken scheldpartij zonder enige zakelijke argumentatie waarbij hij ook nog eens de vermoorde onschuld probeerde te spelen. Eén van zijn gekke opmerkingen was: moet je niet met je buurvrouw koffie drinken Ik heb het niet gedaan, maar ik zou heb- ben kunnen antwoorden: Moet je niet met je moeder in het bos gaan wandelende. Ik was een seniele oude gek, een schijtlijster en een angst- haas. Ik was bang om naar de gevangenis te gaan en hij niet. En hij liet zich niet bedreigen en charteren enzovoorts, enzovoorts.
Even vergat hij in zijn onbeheerde woedeaanval - reeds voormeld door enkele kameraden die hem goed kenden - dat hij zelf met bedreigen en charteren was begonnen In zijn brief van 22 april 2002 waarin hij aankondigde, dat als ik de Stichting tot Steun aan en Toezicht op de Nederlandse Volks-unie en haar girorekening niet aan hem binnen vier weken zou overdragen, hij de juridische weg zou gaan bewandelen.
Dat was inderdaad bedreigen en charteren want toen het puntje bij paaltje kwam, deed hij hele- maal niets, wel wetende dat hij bij de rechter af zou gaan. In mijn brief van 28 februari 2003 heb ik nu op mijn beurt aangekondigd, dat als hij geen openheid geef over de financiën van de partij, ik dan de juridische weg zal gaan bewandelen. Alleen in mijn geval is het geen bedreigen of chanteren, maar een waarschuwing dat het echt menens is. Slechts op twee manieren kan hij een proces dat gegarandeerd voor hem en eventueel faliekant zal aflopen, verhinderden:
1. Als hij niets heeft te verbergen, hetgeen gezien zijn erg vreemde gedrag niet waarschijnlijk is, dan moet hij gewoon orde op zaken stellen voor wat al betreft de financiën en dan is wat mij betreft, in de NVU alles in orde, behalve dan zijn makke leiderschap en zijn ergerlijk gebrek aan bestuurlijk l en organiserend vermogen, maar ik neem aan dan dat probleem binnen afzienbare tijd in de partij zelf wel zal worden opgelost.
2. Kan hij geen orde op zaken stellen voor wat betreft de financiën, en dat is, gezien zijn gedrag, heel erg waarschijnlijk, dan kan hij een proces of processen vermijden door de voorlopige leiding aan de partij over te dragen aan de te benoemen penningmeester en zelf met stille trom uit de NVU te vertrekken.
Doet hij het onder 1 of 2 genoemde niet, dan gaat hij voor de bijl. Een andere weg is er dan eenvoudig niet. Er moet hoe dan ook eindelijk klaarheid komen over de financiën van de partij. Dat is voor de partij en voor haar aanhang van het aller- grootste belang. Zo simpel is dat. Zijn bizarre woedeaanval van anderhalf uur waarin hij ook nog aankondigde dat hij mij binnenkort voor gek ging zetten, bewijst dat ik precies in de roos heb geschoten, anders zou hij zich niet zo mateloos opwinden. In plaats van zijn normale pose als de grote leider, maakte hij deze keer meer de indruk van een in het nauw gedreven rat. Hij gaf daarbij wel zeer sterk de indruk de ernst van de situatie niet te begrijpen. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten. Waarschijnlijk denkt hij dat ik net als hij dat gewoon is, met behulp van dreigementen en chantage hem onder druk probeer te zetten. Het gaat in de toekomst er niet om dat hij mij voor gek gaat zetten, maar dat hij verantwoording aflegt over de financiën van de NVU, vrijwillig of via justitie. Misschien dat Allah hem bij kan staan in de precaire situatie waarin hij zich bevindt, want ik heb na de demonstratie in Apeldoorn die onder zijn leiding stond, begrepen dat Allah voor het rechts-radicalisme tegenwoordig de grootste is. Voor mij blijft dat toch Adolf Hitler.
Den Haag, 12 maart 2003 Joop Glimmerveen
HET PROBLEEM KUSTERS
EEN UITERST GEVAARLIJKE CLOWN AAN HET BEWIND IN DE NVU
INLEIDEND ARTIKEL TOT DE DIVERSE BRIEVEN AAN, VAN EN OVER KUSTERS
In 1995 vroeg Constant Kusters mij voor een interview en korte tijd later benaderde hij mij met Daniël Hermsen met het verzoek terug te keren in de politiek en de NVU nieuw leven in te blazen. Op dat moment kende ik Kusters dus al, maar wist eigenlijk niets van hem. Een vooraanstaand rechts-radicaal had mij daarvoor wel gezegd dat Kusters wel heel gauw enthousiast was en hoog opgaf over de resultaten van acties, terwijl die resultaten in feite maar heel pover waren. In het gesprek met hem en Hermsen stelde ik duidelijk dat ik alleen maar terug zou keren in de politiek, als wij aan de toen komende Tweede-Kamerverkiezingen zouden kunnen deelnemen. Met andere woorden, dat in alle negentien kieskringen de toen voor deelname aan de verkiezingen nodige 25 ondersteunende handtekeningen zouden kunnen worden verkregen en dat er minimaal 25.000 gulden beschikbaar zou zijn om althans de waar- borgsom te kunnen betalen. Kusters verzekerde mij in alle toonaarden dat dat absoluut geen probleem was. In alle negentien kieskringen kon hij voor de benodigde handtekeningen zorgen en geld kwam er via zijn relaties uit Duitsland. Ik heb hem nadrukkelijk driestal gezegd dat dat vast zou moeten staan, want dat ik er anders niet aan zou beginnen. Later bleek, dat er helemaal geen geld was en ook geen mensen die bereid waren een handtekening te zetten. Zelfs in de derde grote stad van Nederland, Den Haag, waren er praktisch geen mensen die bereid waren met hun handtekening ons te ondersteunen.
Als het voormalige en toen nieuwe partijdig R. H. waarop Kusters voor en na de gemeente- raadsverkiezingen veel kritiek had, niet voor zo'n twintig handtekeningen had gezorgd, zouden wij in Den Haag niet eens aan de gemeenteraadsverkiezing van 1998 hebben kunnen deelnemen.
Toen ik hem in een bestuursvergadering erover aansprak, dat hij mij met opzettelijke misleiding weer politiek actief had gemaakt, haalde hij slechts zijn schouder op en deed er verder het zwijgen toe. Toen wist ik al dat Kusters geen persoonlijkheid was maar een flapdrol die de verantwoordelijkheid voor zijn loze praatjes niet durfde te nemen.
Een verdere toezegging die hij mij deed, was dat er een bestuur zou zijn met in totaal vijf leden bestaande uit mijzelf als voorzitter (leider), Hermsen, kusten en nog twee anderen waarvan er één penningmeester zou zijn. Een bestuur van vijf personen is redelijk, hoewel een bestuur van ze- ven leden toch beter is in verband met de werkverdeling en het gezamenlijke overleg in bestuursvergaderingen. Uiteindelijk waren wij alleen met zijn drieën: Hermsen, Kusters en ik zelf. Korte tijd later haakte Hermsen al af. Hermsen is of was - volgens Kusters is hij aan een ernstige ziekte overleden, maar die beweert wel meer wat - een genie met een IQ van 155 en schudde zo nodig in een paar dagen een partijprogram uit zijn mouw, maar bleek niet erg standvastig en betrouwbaar te zijn: hij heeft gewoon nooit meer iets van zich laten horen. Jammer, want hij was wat intellect betreft, een aanwinst voor het rechts-radicalisme in de vorm zoals wij het voorstaan.
Gewetenloos sujet en geboren opportunist
Later leerde ik Kusters nog kennen als een gewetenloos sujet dat mensen gewoon voor zijn eigen doeleinden misbruikt, ongeacht de gevolgen voor die mensen. Zo had hij indertijd zes vrouwen waar hij regelmatig mee naar bed ging. Of het waar was, weet ik niet. Het kan ook opschepperij zijn geweest. Eén van die vrouwen was zijn huidige knipperlichtrelatie Bianca waar hij inmiddels verliefd op is. Althans dat beweert hij. Toen was dat niet het geval. Ik vroeg hem namelijk, of hij van Bianca hield. Neen, zei hij, hele-maal niet. Daarop zei ik tegen hem dat hij van de zes vrouwen waar hij mee omging, er toch wel één kon missen en dat Bianca - die ik overigens helemaal niet kende - wegens haar omgang met hem gegarandeerd haar uitstekende baan met heel goede carrièreperspectieven bij de overheid zou kwijtraken. Dat interesseert mij niet. Dat is haar probleem. Ik wil neuken, gaf de uitgesproken rotzak als antwoord, die hier en daar als buitengewoon geil bekendmaakt. Wat dat betreft een wat dommer soort Kennedy of Clinton waarschijnlijk.
Toen één van de vier daders die in Leeuwarden na een opmerking over vandalisme van hem op hun gemak en op laffe wijze een man, toen hij na een eenzijdig handgemeen op de grond lag, met zijn vieren hebben doorgetrapt, werd vrijgelaten en ik daar mijn afkeuring over uitsprak kwam hij, achteraf gezien, met een geheel bij zijn persoon passend antwoord. Die Tjoèlker deugde ook niet, zei hij. In eerste instantie dacht ik nog dat hij hem kende en iets negatieve over hem wist maar dat bleek een vergissing. Waar bemoeit hij zich mee. Als ik tegen een winkelpui sta te zeiken en iemand zegt er wat van, sla ik hem ook in elkaars was zijn toch wat verbluffende akkoord. De mentaliteit alleen al! En dat wil orde en netheid in dit land herstellen! Ik zei toen dat je in de eerste plaats tegen een boom aan kan wateren en in de tweede plaats stonden ze niet te wateren maar fietsen van mensen te vernielen. Hieruit bleek dat Kusters gewoon een zinloze geweldpleger is op basis van zijn minderwaardigheidscomplex en fluctuaties en ook op dit punt van het nationaal- socialisme dat hij zo vurig met woorden aanhangt, niets heeft begrepen. Dat is en was voor orde en behoorlijk gedrag in het openbaar. Dat heeft kort na de machtsovername een groepje SA-mannen onder leiding van nota bene een SA-standadenfuhrer (kolonel) die beter had moeten weten, aan den lijve ondervonden. Die waren blijkbaar van het soort dat Tjoelker heeft doorgetrapt en waartoe Kusters behoort. Die vonden het nodig, toen zij midden in de nacht dronken uit een café kwamen, de halve stad wakker te schreeuwen. Toen iemand zijn raam opende en vroeg of ze het wat kalmer aan konden doen, want hij moest 's ochtends vroeg naar zijn werk, werd zijn huis bestormd en de man in elkaar geslagen. Dat heeft het stelletje rabauwen geweten! Die zijn, inclusief de Standartenfuhrer voor het gerecht gesleept en hard aangepakt. De SA was namelijk opgericht om de partij te beschermen tegen gewelddadige tegenstanders en niet om gewone burgers die zich normaal gedroegen, te molesteren.
Steun Wijkamp heel hij geprobeerd wijs te maken dat hij in Kerkrade geen fractiemedewerker zou kunnen worden van Malcoci, omdat hij kandidaat had gestaan in Landgraaf. Een leugen om te verhinderen dat Wijkamp die als gevolg van zijn politieke overtuiging werkloos is geworden, een klein inkomen zou kunnen verwezen en om te voorkomen, dat Wijkamp en Malcoci elkaar regelmatig zouden ontmoeten zonder dat hij daarbij was. Bij navraag bij de Kiesraad in Den Haag bleek dat hij het hele verhaal uit zijn duim had gezogen. Zijn achterdocht is zo groot dat hij over- al bij wil zitten en er alles aan doet om groepjes partijgenoten - behalve het groepje in Arnhem waar hij zelf bijzit - te laten mislukken, daarmee de NVU en haar jeugdbeweging verevend van een groot deel van haar toch al niet al te grote broeikassen. Zijn publiciteitsgeilheid gaat daarbij zelfs zover, dat hij met alle geweld aanwezig wil- de zijn bij een televisie-interview van Malcoci voor een Nederlands televisieprogramma. De interviewers wilden hem er helemaal niet bij hebben en negeerden hem zodanig dat hij er als Janlul bijzet. Slechts één vraag werd gesteld aan het grote licht der lage landen: waarom hij er eigenlijk bij aanwezig wilde zijn. Om Malcoci te beschermen voor verkeerde antwoorden, want die begreep de in het Nederlands gestelde vragen niet altijd goed, was het antwoord van de malloot. En dan te weten dat Malcoci uitstekend Nederlands verstaat, zeker als het over politiek gaat, en heel wat intelligenter is dan hij, zodat eerder het omgekeerde het geval zou zijn.
Na mijn vertrek als leider van de NVU zei hij tegen Stefan Wijkamp dat ik niet meer wilde hebben dat hij bij mij op bezoek kwam, omdat hij er als een Hitler look-a-like uitzag. Een absurde leugen, want in mijn flatgebouw was al lang opgevallen dat Wijkamp er vaak als een SS-man uitziet en ook dat ik zelf een nationaal socialist ben. Niemand die er zich iets van aantrekt. Zelfs mijn naaste buurvrouw die helemaal niets van het nationaal socialisme moet weten, zegt Stefan Wijkamp vriendelijk gelag als ze hem met laarzen en al ziet als hij bij mij langskomt!
Een heel groot deel van wat Kusters zegt, bestaat uit huichelarij, leugens en opschepperij. Een jaar of drie, vier geleden werden hij, Mordaunt en ik zelf en mogelijk nog andere rechts-radicalen en nationaal socialisten enkele malen geïnterviewd door een psycholoog in verband met een onder- zoek naar hoe en waarom wij tot onze wereldbeschouwing waren gekomen, mede in verband met een proefschrift voor een promotie tot doctor. Kusters vertelde mij toen dat de wetenschapster tegen hem had gezegd dat hij de enige van de geïnterviewden was die goed op de hoogte was van het nationaal socialisme. Dat vond ik vreemd, want van de kennis van het nationaal socialisme van kusten was ik nooit onder de indruk geraakt en ik veronderstelde dat Mordaunt daar heel wat vanaf zou weten. Per slot van rekening houdt die zich al sinds zijn veertiende jaar of nog jonger met onze wereldbeschouwing intensief bezig. Toen ik dan ook navraag deed bij de psycholoog, bleek dat Kusters weer eens had gelogen en opgeschept. Ze had dat helemaal niet tegen Kusters gezegd en het was ook haar opgevallen dat Mordaunt veel van het nationaal socialisme af weet!
Ook met Olivier Oomen heeft hij een rotstreek uitgehaald. Toen diens vriend Richard ten Wolde was overleden, heeft Kusters ervoor gezorgd dat Oomen dat niet te weten kwam om hem zo te beletten de begrafenis bij te wonen. Ook met de kandidaat van de NVU in Rotterdam bij de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar, M. K., heeft hij een paar keer een rotstreek uitgehaald. Die is dan ook één van de vergleden, zoals onder anderen C. S. en Stefan Wijkamp, die inmiddels hebben afgehaakt wegens het optreden van Kusters.
Het afhaken van kameraad K. was zeer betreurenswaardig, aangezien hij de pen kon hanteren en een redevoering kon houden en het in zich had zich verder te ontwikkelen. Kusten ziet zo iemand echter alleen maar als een bedreiging voor zijn eigen positie op grond van zijn gele minderwaardigheidscomplex dat hal probeer te verborgen achter zijn overlever- zekerde en bazige optreden. Kusten is een totale egoïst die alleen maar aan zichzelf denkt en niet alleen mensen maar ook de NVU voor zijn eigen doeleinden misbruikt. Een echte zelfverzekerde leider probeer juist goede medewerkers aan te trekken en die in het belang van 'de partij te stimuleren tot zo groot mogelijke prestaties. Ook zijn mededeling aan de pers dat het Stormfront Nederland volgens hem verantwoordelijk was voor de bekladdingen op een kerkhof in Oosterhout, sprak boekdelen. Daar wist hij helemaal niets van en hij deed het alleen maar om een concurrent in een kwaad daglicht te stellen. Kusters is op alle gebieden volkomen onbetrouwbaar. Hij houdt zich niet alleen niet aan afspraken, maar doet zelf precies wat hij anderen afraadt of zelfs probeert te verbieden. Hij is een geboren opportunist. Zo liet hij wekenlang om zelf buiten schot te blijven anderen het weekblad Nieuwe Revu terroriseren en niemand mocht contact met dat blad hebben. Tot grote verbazing van degenen die de Nieuwe Revu in zijn opdracht hadden geterroriseerd, gaf hij plotseling een groot interview aan Arnold Karskens van dat blad. Hetzelfde was het geval met Stewart Mordaunt. Tegen die zat hij iedereen op te stoken en iedereen moest Mordaunt links laten liggen, maar later bleek dat hij Mordaunt, als het hem zo uitkwam, opbelde en benaderde met voorstellen. Eveneens dezelfde was het geval met R. H. wiens stukken voor Wij Nederland bij meerdere mensen in goede aarde vielen, maar waar hij alleen maar kritiek op had.
Later belde hij H. op met het Bezoek, de smeekbede eigenlijk, om weer voor Wij Nederland te gaan schrijven. In de gevangenis heb ik er zelf bijgezeten, dat hij - tot stomme verbazing van Wijkamp en K. – aankondigde Olivier Omen en Remy Hoven van het Stormfront Nederland te misbruiken om aan handtekeningen te komen en hen na de verkiezingen weer te lozen.
Psychopaat en grootschreeuwer
Na mijn vertrek uit de leiding van de NVU kreeg ik steeds meer van verschillende zijden een en ander over Kusters te horen. Zelfs van kameraden die hem nog kenden uit zijn periode bij de CP'86, de CD, het IFN'94 en de FAP. En die wisten mij allemaal heel wat te vertellen over zijn inhoudsloze opschepperij, zijn ridicule zelfoverschatting, zijn afstotende eigenliefde, zijn hoogontwikkelde opportunisme, zijn vreemde omgang met partijgelden en zijn zeer gebrekkige kennis van zaken.
Dit alles bevestigde het negatieve beeld dat ik voor mij inmiddels van hem had gevormd en ver- sterkte dat nog in sterke mate. Kusters is gewoon een prul en heel bovendien totaal niet het ver- mogen van zijn fouten of uit de omgang met anderen iets te leren en zich zelf te verbeteren. Woorden als zelfvernedering of meetproces zijn hem blijkbaar geheel onbekend. Ook in dat op- zicht vertoont hij de kenmerken van de psychopaat die hij in feite is, want het steeds vervallen in de oude fouten en nooit iets erbij Ieren is één van de kenmerken van psychopaten. Je moet er dan ook niet aan denken dat deze grootschreeuwer die niets wezenlijke presteert, zoals iemand die al sinds de jaren dertig binnen het rechts-radicalisme actief is, hem onlangs tref- zeker omschreef, ooit het rechts-radicalisme in de Tweede Kamer zou vertegenwoordigen. Dat zou een ramp zijn voor het rechts-radicalisme van dezelfde omvang als indertijd het lidmaatschap van de Tweede Kamer van Janmaat. Dat kamerlidmaatschap heeft ons meer dan twintig jaar gekost en het nadeel voor ons van zijn belachelijke optreden en vreemde manier van politiek bedrijven is nog steeds niet uitgewerkt. Het zou ons zeker opnieuw tien jaar kosten om de negatieve gevolgen van een kamerlidmaatschap van Kusters, al was het maar gedurende één termijn van vier jaar, te boven te komen. Gelukkig is de kans daarop minimaal klein, maar ook zijn handel en wandel als voorzitter van de Nederlandse Volks- Unie brengt ons al meer dan genoeg schade toe. En onze tegenstanders zitten niet stil! Die verzinnen steeds iets nieuws om de kiezers zand in de ogen te strooien en ondertussen zo snel mogelijk de multiraciale samenleving waarin de blanke Nederlanders een weerloze minderheid zullen zijn, te voltooien. Het zogenaamde fortuynisme is hun meest recente middel daarbij en Fortuyn was slechts een redmiddel dat werd ingezet om hun verpieterde invloed op de Nederlandse bevolking op te vangen en ons volk opnieuw zand in de ogen te strooien.
De tijd begint zo langzamerhand te dringen om nog een keer ten goede tot stand te brengen om ons blanke Germaanse volk voor de ondergang te behoeden. Hele of halve psychopaten en profiteur als wijlen Janmaat en Kus- ten waren en zijn voor ons in onze strijd voor het behoud van ons volk minstens net zo'n grote handicap als onze |democratische tegenstanders met hun vele smerige rotstreken ten opzichte van ons.
Wandelende tijdbom en grenzeloze zelfoverschatting
Voor de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar schepte Kusters nog erg stevig op over zijn grote naamsbekendheid bij de bevolking van Arnhem. Die viel tijdens de verkiezingscampagne nogal te- gen. De naamsbekendheid van alle lijsttrekkers in Arnhem was op zich al niet erg hoog, maar de naamsbekendheid van Kusters was de allerlaagste en dat was, nota bene nadat de NVU al vele duizenden pamfletten had verspreid, verbijstering laag. Het hoogst scoorde de lijntrekker van de PvdA, wiens naam bij 7,4 procent van de Arnhemmers bekend was, en maar 1,4 procent kende de naam van Kusters! Hij was veruit de minst bekende lijntrekker van alle partijen die in Arnhem aan de verkiezingen voor de gemeenteraad in ditmaal deelnamen.
Kusters noemt zich wel nationaal-socialist, maar hij weet van onze wereldbeschouwing maar bitter weinig af en dat weinige heeft hij meestal niet goed begrepen. Ook zijn leiderschap en organisatorisch vermogen stelt niets voor. Een leider moet uiteraard krachtig op kunnen treden, maar de man is dermate dominant dat hij ieder initiatief bij zijn medestrijders smoort en zijn sterk overdreven dominante gedrag is de oorzaak ervan dat die vroeg of laat allemaal een hekel aan hem krijgen en schielijk verdwijnen uit zijn omgeving en zelfs uit de partij en haar jeugdbeweging. En van krachtig optreden als het werkelijk nodig is, is geen sprake. Dan verandert hij om de haverklap van mening. Ook met zijn organiserend vermogen - voor een leider toch een onontbeerlijke eigenschap - is het meer dan droevig gesteld. De man heeft geen enkel gevoel voor orde en regelmaat, hetgeen voor iemand die zijn levenshouding voorgeef te baseren op de wereldbeschouwing van het nationaal-socialisme, vanzelfsprekend zou moeten zijn voor de wijze waarop hij zijn leven leidt en zijn werkzaamheden vervult.
Het is allemaal even chaotisch en van de hak op de tak springend. Hoe het met zijn schrijftalent is gesteld, kan ieder die de bladen leest waarin hij schrijft, zelf constateren. En zo iemand wil een boek schrijven! Dat zou hij namelijk gaan doen tijdens zijn verblijf in de open strafinrichting. Het zou zijn autobiografie bevatten en handelen over de NVU-strategie. Kusters sprak van biografie, maar we kunnen het hem eigenlijk niet kwalijk nemen dat hij het verschil tussen een biografie en een autobiografie niet kent. Biografie of autobiografie, het maakt in feite geen verschil: er is uiteraard niets van terechtgekomen. Erger nog, hij heeft zelfs geen enkel artikel geschreven voor Wij Nederland of Opmars en geen enkele brief die de moeite van het publiceren waard zou zijn.
Kusters is niet alleen een ingeleid projectiel en een clown, maar tevens een wandelende tijdbom. Op hem is zeker niet van toepassing, hetgeen de Fuhrer nadat de geallieerden geruchten hadden verspreid over zenuwinzinkingen van hem, in zijn grote, integrerende redevoering op 8 november 1943 van zich zelf kon zeggen: Alles is mogelijk, maar dat ik mijn zenuwen verlies, is geheel en al uitgesloten. En dat is voor de reïncarnatie van de Fuhrer, als zodanig zich Kusters in absurde en afstotende zelfoverschatting beschouwt, niet weg- gelegd. De man staat bekend om zijn onbeheerste woedeaanvallen, maar bovenal is het duidelijk dat hij niet is opgewassen tegen grote spanningen. In de gevangenis, nota bene een open in- richting waar het regime heel erg soepel is en niet te vergelijken met dat in een echte gevangenis en waar hij het uitstekend kon vinden met Jan Rap en zijn maat, zat hij onder de zenuwziekten zoals meerdere bezoekers hebben geconstateerd. Bij de daarop volgende gemeenteraadsverkiezingen was hij voor zijn omgeving niet te genieten. En dat waren toch maar gemeenteraadsverkiezingen. Als hij ooit zo onder druk zou komen te staan als Hagenbeek en ondergetekende bij de landelijke verkiezingscampagne in 1977, die een hoogtepunt vond op een avond in Arnhem, zou hij beslist een zenuwinstorting krijgen. Dat is ook niet anders te verwachten van iemand die meeraal in een psychiatrische inrichting moest worden opgenomen. Zo iemand is per definitie geestelijk labiel en hij is daarom alleen al, geheel afgezien van zijn vele andere tekortkomingen, totaal ongeschikt om als leider op te treden van een revolutionaire partij die met allq mogelijke en onmogelijke middelen wordt bestreden. Nadat hij zijn straf in de open inrichting had uitgezeten, is zijn zelfaanbidding naar ik heb vernomen, tot ongekende hoogte gestegen. Net als de Fuhrer had hij nu als martelaar voor de beweging een lange gevangenisstraf uitgezeten, pochte hij. Hij dacht daarmee waarschijnlijk nu ook voor zijn omgeving gelijkwaardig te zijn aan de man die ons aller voorbeeld is. In zijn verzwaring was het hem blijkbaar even ontgaan, dat zijn omgeving heel goed weet dat hij gestraft is niet wegens poIitieke activiteiten maar wegens straatschenderijen. En dat de Fuhrer daarentegen in 1924 ruim acht maanden in de gevangenis heeft gezeten, omdat hij onder inzet van zijn eigen leven samen met Generaal Ludendorff gewapenderhand de macht in de staat probeerde over te nemen om een nieuwe, hechte volksgemeenschap op te bouwen en de smaad van het onmenselijke en vernederende Verdrag van Versailles uit te wissen. De gek noemde zich na zijn thuiskomst zelfs de Chef. Zogenaamd wist hij niet dat de Fuhrer ook zo werd genoemd. Het verschil is alleen, dat de Fùhrer misschien niet eens wist dat zijn persoonlijke staf hem onderling der Chef noemde, want zij spraken hem vanzelfsprekend aan met mijn fuseer. Kusters heeft geen staf en noemt zich zelf zo. Als de Chef het maar zelf doet, komt het wel in orde, zei hij vol misplaatste trots toen hij in Rotterdam waarschijnlijk drugsverslaafden had omgekocht om een handtekening te zetten op zijn lijst bij de gemeenteraadsverkiezingen in die gemeente. Aangezien Kusters, afgezien van zijn geestelijke instabiliteit, toch reeds oq meerdere aantoonbare gronden totaal ongeschikt is gebleken om als leider op te treden, was ik oorspronkelijk niet van plan het voor hem uiterst pijnlijke onderwerp van zijn geestelijke instabiliteit ter sprake te brengen. Per slot van rekening is het voor de man die zich inbeeldt een nationaalsocialistisch politiek soldaat en strijder van formaat te zijn, wel heel erg zielig te moeten bekennen dat hij op grond van zijn geestelijke instabiliteit (S5 in termen van het hedendaagse Nederlandse leger) niet voor dienst- neming in het nationaalsocialistische elitekorps van de Waffen-SS en zelfs niet in het Nederlandse leger zou zijn toegelaten, aangezien hij aan het front wegens zijn onvoorspelbare gedrag een ernstig gevaar voor de eigen soldaten zou zijn. Maar nadat hij mij in zijn brief van 22 april 2002 adviseerde mij op te laten nemen in een psychiatrische inrichting, heb ik op dat punt alle reserves laten varen.
Zijn grenzeloze zelfoverschatting bleek nog eens daaruit, dat hij na de moord op Pim Fortuyn zei dat hij als volgende aan de beult zou zijn. Wie zou nou dit onbenul willen vermoorden. Een sukkel die maar een paar honderd stemmen wist te behalen in de stad waar hij woont en waar hij al meer dan tien jaar politiek actief is en waar zelfs bijna niemand wist wie hij was!
Warhoofdigheid en gewoonlijk machtsstreven
Het opportunisme is Kusters zo aangeboren! dat het in het begin van mijn terugkeer in de melding van de NVU al duidelijk werd. Het eerste congres na het weer actief worden van de partij bleek bij aankomst in de zaal tegelijk het congres van de FAP te zijn en de zaal werd medegevuld door Duitsers die helemaal geen lid waren van de NVU. Die zaten rustig mee te stemmen over zaken waarmee zij niets te maken hadden en waar- over zij zelfs geen oordeel konden vellen, omdat zij geen Nederlands spraken en het ook niet konden verstaan! Een aantal leden die hun hersenen gebruikten, waren stom verbaasd en geergerd over deze onverwachte en irreële gang van zaken, inclusief ik als leider van de partij. Kusters had dat allemaal achter mijn rug om op eigen houtje geregeld. Achteraf begonnen sommige Ieden aan mij vragen te stellen in de trant van zijn er mee partijen en zijn er mee jeugdbewegingen en te zeggen dat zij er niets meer van snapten en dat alles erg verwarring was. Die verwarring was des te groter, aangezien Kusters naast Wij Nederland en Opmars en het blad van het IFN'94 nog twee bladen uitgaf. Warhoofdigheid, onwetendheid over hoe een vereniging werkt en opportunisme in één totale verwarring en grote verbijstering schipperde combinatie! Nu waren de FAP en het JFN'94 doodgeboren kindjes, want anders zou hij mij niet hebben ver- zocht in de politiek terug te keren en de NVU te recidiveren. Uit opportunistische redenen wilde Kusters echter zowel de FAP als het afnam nog achter de hand houden voor het geval dat zijn persoonlijke doeleinden met de NVU en de Germaanse Jeugd in Nederland niet verwezenlijkt zouden kunnen worden. Een bewijs ervoor. dat hij met de NVU en haar program en wereldbeschouwing en met de Germaansche Jeugd in NederIand totaal geen binding heeft.
Voor de rasopportunist zijn organisaties en wereldbeschouwingen alleen maar middelen die hij misbruikt voor zijn eigen machstreven. Lukt dat niet, dan laat hij ze vallen als een baksteen en begint weer een nieuwe organisatie of een nieuw blad of wat dan ook.
Na het eerste of tweede congres na het weer adieu worden van de NVU heb ik, mede op grond van de klachten van partijgenoten, tegen Kusters gezegd dat hij voor de FAP voortaan als hij daaraan behoefte had, aparte congressen moest houden en dat de congressen van de NVU voortaan alleen voor leden van de NVU toegankelijk zouden zijn. Uitgezonderd uiteraard van personen die speciaal zouden worden uitgenodigd, maar die zouden als niet-lid geen stemrecht hebben. lk heb daarna nooit vernomen dat de FAP of het JFN'94 ooit nog een congres of een andere vergadering of een bijeenkomst hebben belegd. Dat zou ook moeilijk hebben gekund, want het waren beide lege hulzen zonder leden.
Ook de naam JFN'94 was al om opportunistische redenen gekozen. Kusters wilde daarmee pogen gebruik te maken van de successen die Steward Mordaunt die hij altijd zo belachelijk probeert te maken, met zijn jeugdbeweging in de loop van vele jaren had bereikt, hetgeen zijn uitdrukking vond in een behoorlijk ledental. Met de uitgave van het blad van het IFN'94 en van minstens één van de andere twee bladen is hij overigens al lang geleden stilzwijgend gestopt zonder de abonnees en de eventuele leden daarvan op de hoogte te stellen en hun mede te delen waarom met de uitgave is gestopt. Opportunisten die alleen maar voor zich zelf bezig zijn, .vinden dat niet nodig. Die hebben gewoon lak aan hun leden en abonnees!
Hilariteit
De man is zo tot opportunisme geneigd dat hij van plan was met een aantal NVU-leden, aangevuld met Duitsers, aan de door de Socialistische Partij georganiseerde protestdemonstratie tegen de komende oorlog tegen frak deel te nemen. Dat is evenwel niet doorgegaan. De Duitse secretaris, Malcoci, die voor de benodigde Duitsers moest zorgen om qua aantal niet al te erg af te gaan, heeft hem dat als het ware verboden. Wij demonstreren niet samen met communisten, was zijn bescheid aan de voorzitter. Gelijk heeft de secretaris, maar het bewijst wel dat de echte leiding van de Nederlandse Volks- Unie in handen is van een Duitser die ook nog eens de Nederlandse taal niet machtig is! JournaIisten hadden overigens al lang de indruk gekregen dat de werkelijke leiding bij Malcoci lag. Die weet overigens de grote leider zodanig te manipuleren, dat die met zijn beperkte verstand en inzicht denkt dat de ideeën van Malcoci de fijne zijn! Dit tot grote hilariteit van degenen die dit van nabij hebben meegemaakt.
Zijn niet voor niets halt makende misselijkmakende opportunisme bleek ook na de dood van Pim Fortuin. Eerst was Fortuin uiteraard in de ogen van kusten een verachtelijke homo en werd hij in een persverklaring op 13 februari 2002 omschreven als Iemand die net als de slappe huichelaar Van Baalen binnen de koste keren eieren voor zijn geld zou kiezen en als politieke luchtballon vanzelf leeg zou lopen omdat hij de justitiële en maatschappelijke druk niet aankon. Na de dood van Fortuin wilde hij echter een persverklaring uitgeven waarin die werd uitgeroepen tot onze harte- waarin onze kameraad en ons boegbeeld! Enkele partijgenoten hebben de tekst met veil moeite wat af weten te zwakken, maar het eindresultaat dat op 6 mei 2002 werd verzonden, was al erg genoeg. Een volkomen afgang in meerdere opzichten!
De politiek in Nederland telt ontelbare, zo niet bijna alleen maar opportunisten, maar de meesten weten dat toch voor grote aantallen mensen zodanig te camoufleren, dat de grote massa het pas na langere tijd of zelfs nooit door begint te krijgen. Fortuyn zelf was ook zo'n opportunist. Het probleem van het opportunisme bij Kusters is dat het er vanwege zijn gebrek aan doorzicht zo ontzettend afdruipt. Het is als het ware een open boek.
Fortuyn had met het rechts-radicalisme niets en niemendal te maken en wilde als populist daarmee ook niets te maken hebben. Bij Kusters ligt dat heel anders. Partijgenoten en voormalige partijgenoten die hem uit de dagelijkse praktijk goed kennen, zijn de overtuiging toegedaan dat als Fortuyn hem een verkiesbare plaats op zijn kandidatenlijst voor de Tweede Kamer had aangeboden, hij zonder meer de NVU in de steek zou hebben gelaten en overgestapt zou zijn naar de Lijst Pim Fortuyn en dat zou hebben proberen goed te praten met zijn bekende doorzichtige smoezen. Alles in zijn handel en wandel van de achter ons liggende jaren wijst erop dat hij dat inderdaad zou hebben gedaan. Maar zelfs bij dat stelletje ongeregeld zou hij uit de toon zijn gevallen en zijn kamerlidmaatschap zou, zoals wij inmiddels weten, van zeer korte duur zijn geweest.
Zelfbegoocheling en opschepperij
Af en toe maakt hij zich in zijn zelfoverschatting zo belachelijk dat het werkelijk pijnlijk wordt en vriend en vijand verachtelijk lachen over de onzin die hij uitkraamt. Zo staat of heeft gestaan op internen een brief van hem waarin hij over de NVU schrijft: “Vanuit het kleine blaadje wat 31 jaar geleden is geplant is inmiddels een krachtige boom ontstaan, met wortels en takken door de gehele volksgemeenschap heen. De NVU is met een ongekende professionele opmars bezig.” De man weet het waarschijnlijk niet, maar in 1971 telde het kleine blaadje dat de NVU toen volgens hem was, zestien bestuursleden en die waren stuk voor stuk meer capabel dan hij, en in 1974 behaalde hetzelfde ontkiemende zaadje bij de gemeenteraadsverkiezingen in Den Haag bijna vierduizend stemmen.
De huidige NVU telt als krachtige boom slechts mee bestuursleden, Kusters zelf die niets behoorlijks op papier kan zetten en een Duitser die geen woord Nederlands spreekt en schrijft en die is dan secretaris, de man dus die voor de brief- wisseling verantwoordelijk is, althans bij een normale beweging, en bij de gemeenteraadsverkiezingen van dit jaar behaalde de NVU met haar wortels door de gehele volksgemeenschap heen zegge en schriele 394 stemmen in Arnhem en in de overige drie gemeenten waaraan zij aan die verkiezingen deelnam, was het resultaat even bedroevend. In Rotterdam wist hij zelfs de NNP - die volgens hem helemaal niets voorstelt - niet te verslaan. Die kreeg nog meer stemmen dan hij en zag kans twee zetels te behalen in een deelgemeenteraad. Voorwaar, de NVU is bezig aan een ongekende professionele oppas, althans in de ogen van de halve gare die Kusters nu eenmaal is.
Vaststaat dat hij toch ergens in uitblinkt: er zal in Nederland waarschijnlijk niemand te vinden zijn die zijn vermogen tot zelfbegoocheling en opschepperij evenaart, laat gaan overtreft. Kusters is, zoals een vooraanstaand recht- radicaal iemand hem enige tijd geleden trefzeker omschreef, zoals hiervoor reeds vermeld, inderdaad een grootschreeuwer die niets presteert!
Wispelturigheid
Als mens kreeg ik eigenlijk al schoon genoeg van Kusters, toen zijn minderwaardige mentaliteit ten opzichte bij voorbeeld van hem onwelgevallige kameraden en ex-kameraden en zijn huidige grote knipperlichtrelatie duidelijk werd. Als leider, als organisator en als politicus, die deze lulhannes eigenlijk niet is (hij zou op de Lijst Pim Fortuin niet hebben misstaan), kreeg ik pas schoon genoeg van hem toen ik als leider van de NVU was vertrokken. Erg hoog sloeg ik hem bij mijn vertrek toch al niet meer aan. Zijn voornemens een jon- gen uit Rotterdam die als enige daar pamfletten had verspreid, te benoemen tot erelid van de NVU, alsmede van iemand die geen lid wilde worden en zelfs door Kusters zelf werd beschuldigd een spion voor de BVD te zijn, onder het motto als hij erelid is, is hij toch lid al wil hij het niet”, deden de deur dicht.
Of hij zijn voornemens heeft vastgemaakt, weet ik niet. Dat is bij hem wegens zijn karakterloosheid en wispelturigheid nooit zeker, maar het idee alleen al. Als het verspreiden van pamfletten op wat grote schaal een maatstaf zou zijn voor het verlenen van een erelidmaatschap, dan zou de NVU op dit moment vele ereleden tellen in plaats van de drie die er zijn. De vraag rijst bovendien, of de kameraad in kwestie wel op grote schaal pamfletten heeft verspreid. Daar is geen enkel bewijs voor en de ervaring leed dat degenen die in hun eentje pamfletten moeten verspreiden, daar wel heel gauw genoeg van hebben. En dat zeker in deze tijd waarin het gevaar van in elkaar geslagen te worden of nog erger door een ploeg criminele straatschenders uit linkse of autochtone hoek, niet valt te onderschatten. Tegenwoordig moet je, zeker in bepaalde buurten, met een wat groter aantal kameraden pamfletten verspreiden, als je ten- minste heelhuids thuis wilt komen.
Hij motiveerde zijn al dan niet uitgevoerde voer- w negens met de welhaast legendarische woorden: de NVU had vroeger ook ereleden. Ja, inderdaad. Maar dat waren ver boven het gemiddelde uitstekende strijders voor het rechts-radicalisme in zijn meest radicale vorm en die de strijd jarenlang in de voorste rijen hadden gevoerd. Tot hen behoort bij voorbeeld Dr. Los die zijn strijd voor de Tweede Wereldoorlog begon en heeft gevoerd tot aan zijn dood in 1974. Dr. Los heeft meerdere boeken geschreven waarvan er nog steeds één in de Openbare Bibliotheek in Den Haag aanwezig is, en heeft vele tientallen artikelen in binnen- en buitenlandse bladen gepubliceerd. Zulke persoonlijkheden kan je toch niet vergelijken met een jongen die mogelijk een aantal pamfletten heeft verspreid of van iemand wiens enige verdienste erin bestaat dat hij met de grote leider zelf, Kusters dus, gaat stappen en volgens Kusters zelf een BVD-spion zou zijn! Althans tot voor hij met hem ging stappen, beweerde Kusters het laatste', nu doet hij naar eigen zeggen niet meer mee aan het verspreiden van desbetreffende geruchten, terwijl juist hij daarmee is begonnen!
Een grotere belediging dan het benoemen of het voornemen daartoe van dergelijke figuren tot erelid van de partij is nauwelijks denkbaar ten aanzien van de nagedachtenis van de inmiddels overleden echte ereleden Dr. Los en de kunstschilder en amateur-archeoloog SS Hauptsturmfûhrer - zijn laatst bekende rang - Nachenius, de voormalige vormingsleider van de Germaansche SS in Nederland en auteur van het boek Geschiedenis van het Noordras.
Gevangenisstraf
De totaal waardeloze en niets met politiek te maken hebbende inhoud van het nieuwe blad van de NVU, Wij Europa, deden mij besluiten mijn lidmaatschap van de partij op te zeggen. De NVU is op dit moment zo waardeloos in alle opzichten dat ik daar geen lid meer van wilde zijn. Dat Kusters kort geleden weer weigerde iemand in de Raad van Bestuur op te nemen en wel in de functie van penningmeester waardoor wat betreft het financiële gedeelte van de interne partijarbeid eindelijk orde op zaken zou worden gesteld, is voor mij aanleiding geweest opnieuw actief te worden en alles op alles te zetten om hem te dwingen rekenschap af te leggen van zijn financiële doen en laten in de NVU gedurende de afgelopen jaren, dat zodanig is dat er steeds sterkers geruchten en aanwijzingen zijn gekomen omtrent verduistering van aan hem toevertrouwde kadegelden, zodat er alle reden is aan zijn betrouwbaarheid ook op financieel gebied ernstig te twijfelen.
Desnoods zal ik zaken openbaar maken die mij zelf maar ook hem zeker drie maanden gevangenisstraf zullen opleveren. Voor mij zelf ' heb ik dat voor over omdat Ik het onaanvaardbaar vind dat een prul en onbetrouwbaar sujet als Kusters mogelijk en gezien zijn houding waarschijnlijk misbruik maakt van partijfondsen ten eigen bete in de wetenschap dat in het verleden een aantal goede partijgenoten zich grote financiele offer hebben de- troost om de strijd van de NVU gedurende vele jaren mogelijk te maken en dat anderen grote sommen geld die hun werden overhandigd door sympathisanten, altijd hebben afgedragen terwijl zij dat geld gemakkelijk in hun eigen zak hadden kunnen steken.
Aanvankelijk was ik nog van plan via redelijk overleg binnenskamers te proberen het financiele beheer in de NVU in goede banen te leiden om zo min mogelijk naar buiten toe opschudding te ver- wekken, hoewel ik uiteraard heel goed besefte dat dat in verband met de karakterstructuur van Kusters zeer waarschijnlijk vergeefse moeite en zonde van de tijd zou zijn. Zijn agressieve brief in antwoord op mijn bedanken als lid van de NVU waarin hij de feiten opnieuw verdraaide en onder meer stelde dat ik hem verscheidene malen in de rug had gestoken terwijl hij dat juist minstens eenmaal bij mij had gedaan en ik hem om de partij te ontzien volkomen met rust had gelaten, hebben mij echter doen besluiten maar direct voor de harde lijn te kiezen.
Andere hoofdproblemen
Behalve dat het financiele beheer dringend op orde moet worden gebracht, zullen in de nabije toekomst minstens nog drie andere hoofdproblemen waarmee de NVU momenteel te kampen heeft, moeten worden opgelost. In tegenstelling tot wat de financien betreft, ben ik daar momenteel niet in geinteresseerd. Die problemen kunnen intern in de partij worden opgelost en wel door het Congres van de NVU.
Het eerste probleem is Kusters zelf. Hij is hèt centrale probleem van de partij waaien alle andere interne problemen het kwalijke gevolg zijn. Een clown, zoals het Stormfront Nederland hem terecht noemt. Een clown die, zoals het een clown betaamt, dikwijls en steeds meer de lachlust opwekt. Dat is op zich prachtig. Maar hij is tegelijk een uiterst gevaarlijke clown die aan het bewind staat van de NVU en voor haar en haar wereldbeschouwing alleen maar onheil betekent en dodelijk is voor hun verdere ontwikkeling.
Dat de partij op dit moment klein van omvang is kan hij op zich niet helpen, al is zij kleiner dan zij zou behoeven te zijn daar hij voortdurend goede en minder goede leden als gevolg van zijn miserabele optreden wegjaagt. De omstandigheden, met name laatstelijk weer met het opkomen van Pim Fortuin, zijn dermate ongunstig voor ons dat grote successen op dit moment zijn uitgesloten. Maar dat zal niet eeuwig zo blijven. Onze tijd komt nog en dat kan volkomen onverwachts plotseling gebeuren. Wij moeten dan organisatorisch en wat leiderschap betreft, klaar zijn om de kans die ons wordt geboden, te kunnen grijpen.
Kusters zal ook onder de meest gunstige omstandigheden de NVU nooit tot een grote en succes- volle partij kunnen uitbouwen. Daarvoor mist hij te enen mate de juiste mentaliteit en kennis van zaken. Als hij ooit electoraal succes zou behalen, zou hij dat net als Janmaat indertijd in de koest mogelijke tijd weer verspelen. Waarschijnlijk nog sneller dan Janmaat want die had in tegenstelling tot Kusters - die eigenlijk niets of iets maar half weet in met de heilige kennis die hij heeft, niets positiefs weet aan te vangen - een behoorlijke intellectuele bagage.
Het zou goed zijn als het Congres van de NVU de malloot Kusters zo spoedig mogelijk door iemand ander als voorzitter zou vervangen. Dat hoeft echt geen politiek genie te zijn. Iedere andere voorzitter Is beter dan Kusters als hij maar niet zo bazig en eigenwijs is, naar anderen kan en wil luisteren en in een team kan samenwerken. Zo iemand is toch echt wel te vinden onder de huidige leden van de NVU.
Wij Europa en Turkije
Het beide probleem dat opgelost dient te worden is dat de inhoud van het partijblad of de partijbladen weer beter zal moeten worden door het t aanstellen van een goede hoofdredacteur. Dat zal moeilijk zijn en waarschijnlijk op korte termijn niet zijn te verwezenlijken. Wat echter wel op korte termijn kan worden verwezenlijkt, is dat Wij Europa zo snel mogelijk weer door Wij Nederland of een nieuw blad met een betere naam zal moeten worden vervangen.
Wij Europa is een onmogelijke naam. Kusten heeft die naam alleen maar om opportunistische redenen gekozen en omdat hij, afgezien van zijn voor een nationaal-socialist ergerlijke gebrek aan gevoel voor traditie, helemaal niet weet hoe de naam Wij Nederland is ontstaan en waar die naam voor staat. Tot Europa behoort tegenwoordig Turkije, hetgeen op zich al absurd is, en ik geloof dat wij met dat land en met Turken niet al te veel op hebben om het maar zacht uit te drukken.
Het derde probleem dat zo spoedig mogelijk opgelost zal moeten worden, is dat de Nederlandse Volks-unie weer een Nederlandse partij zal moeten zijn. Kuiters is zo'n onbenul dat hij de partij aan Duitsers heeft overgeleverd. Het kan natuurIijk nooit de bedoeling zijn dat Duitsers in het bestuur van een Nederlandse partij worden opgenomen, behalve misschien eens in een verre toekomst als daar behoefte aan zou bestaan als verbindingsweg maar ook dat zeker niet onder de huidige omstandigheden. Dat schept bij voorbaat al een onwerkzame situatie. Een Duitser in het bestuur die geen woord Nederlands spreekt en de mentaliteit van de Nederlandse bevolking niet kan aanvoelen en over het algemeen niet veel van Nederlandse problemen kan afweten, leidt alleen maar tot schadelijke acties zoals bij voorbeeld de betoging in Rotterdam en die in hartelijk eerder dit jaar.
In Harderwijk wilde de bevolking gewoon met rust worden gelaten na de moord op Pim Fortuin door een plaatsgenoot. In Rotterdam was het uit propagandistisch oogpunt niet zo slim om Duitsers luidkeels de leuze te laten scanderen: Eerherstel voor de Waffen-SS. Het mankeert er nog maar aan, dat niet luidkeels werd geroepen om eerherstel voor de Luftwaffe, gezien de gebeurtenissen in mei 1940 die zelfs nu nog in die stad anti-Duitse ressentimenten oproepen. Of dat nu terecht is of niet terecht, doet verder niet ter zake. Politieke leiders en propagandisten zullen met bepaalde gegevenheden die zij op korte termijn toch niet kunnen veranderen, rekening moeten houden bij het plannen van hun acties. En het ging bij die actie erom propaganda te maken voor de toen aankomende gemeenteraadsverkiezing in Rotterdam en niet om onze mening te geven over de Tweede Wereldoorlog en het nationaalsocialisme! Dat moet ergens anders en op een ander tijdstip en op een andere wijze gebeuren!
Dezelfde wat voor Malcoci geldt, geldt voor Kusters. Die spreekt wel Nederlands maar hij voelt de mentaliteit van zijn eigen volksgenoten niet goed aan en weet maar weinig af van de problemen in ons land. Bij hem komt dat omdat hij in wezen geen belangstelling had voor anderen en over het algemeen van politieke vraagstukken niet veel snapt en daarom mede totaal ongeschikt is om als politiek leider en propagandist te fungeren.
De Rijksgedachte
Een Duitser kan daarenboven nooit ofte nimmer als secretaris of in andere bestuursfuncties goed werk verrichten, zodra er enige eisen aan deze functies worden gesteld. Verder maakt de NVU zich natuurlijk onsterfelijk belachelijk op die manier. Dat heb ik intussen al van journalisten begrepen, Ook zonder die mededelingen van journalisten begreep ik dat echter wel. Ook Kusters zelf is echt niet zo stom dat hij dat niet beseft, maar die heeft uit opportunistische overwegingen gekozen voor een Duitser als secretaris, want die is als buitenlander veel minder een bedreiging voor zijn positie als leider dan een Nederlandse secretaris. Althans dat denkt die sukkel. Malcoci kan niet fungeren voor wat hij is benoemd, name- Iijk echt te functioneren als secretaris en de normale arbeid van een secretaris verrichten, maar hij weet wel Kusters, zonder dat deze er erg in heeft, zodanig te manipuleren dat die doet wat Malcoci beoogt.
De NVU is gewoon een Duitse partij geworden en dat is vroeg of laat voor de NVU dodelijk. Blanke Nederlanders, hoe groot hun afkeer van kleurlingen ook is, zullen nooit en te nimmer bereid zijn massaal op een partij te stemmen waarin Duitsers geldende posities bekleden. Zij die denken dat zij blanke Nederlander op termijn wel zover kunnen krijgen, lijden aan groteske zelfoverschatting en geven bovendien te kennen geen enkel inzicht te hebben in de mogelijkheden voor een rechts-radicale politiek te midden van het blanke Nederlandse volk. Van alle grote plannen die malaria met zijn leidinggevende rol in de NVU ongetwijfeld heeft, zal in de praktijk niets terechtkomen. En dan zal blijken dat die net zo weinig binding heeft met de NVU als Kusters en de NVU alleen maar gebruikt om zijn persoonlijke ambities te verwezenlijken.
Vooralsnog heeft het benoemen van een Duitse secretaris de tegenstellingen in de NVU en de grote ontevredenheid die er toch al onder de leden heerst, alleen maar aangewakkerd. Er zijn zelfs leden die met die moffen”en niets te maken allen hebben. Dat gaat uiteraard veel en veel te ver, maar de Duitse secretaris is toch een bron van onrust in de partij en dat maakt haar slagkracht er niet beter op. Ik weet dat er ook leden zijn die het best vinden dat Duitsers het in onze partij voor het zeggen hebben, want dat zijn onze grote broers. Ja, dat waren ze in de Tweede Wereldoorlog, maar die hebben ze helaas verloren en nu zijn ze er net zo slecht aan toe als wij. In geen enkele Duitse heilstaat hebben echte rechts-radicalen ook maar de geringste machtsposities kunnen veroveren, net zo min als wij in Nederland.
Maar zelf in hun goede tijd gedurende de Tweede Wereldoorlog was het ondenkbaar, dat Duitser de leiding hadden in nationaalsocialistische organisaties waaien het werkje- bied uitmuntend binnen Nederland of te midden van het Nederlandse volk lag. Dat was zelfs in de ozonisatie van de meest fanatieke belijders van het geloof aan de Rijksgedachte, de Germanische SS in Nederland, niet het geval. Daarvan was de leiding geheel en al in handen van Nederlanders en er waren helemaal geen duiden indiaan die organisatie. Het was soms wel andersom. Zo was SS-Hauptsturmfûhrer Wim Heubel, na zijn inzet aan het Oostfront, Rijksreferent voor Nederland bij het SS-Hauqtamt Amt D 11 1, Germanische Sturmbanne In begijn. En dan zouden wij nu in de Raad van Bestuur een Duitser moeten hebben. Kom nou! Je maakt je daarmee niet alleen volkomen belachelijk, maar het werkt in de praktijk nog niet ook.
Fascisme en Nationaalsocialisme
De laatste tijd heeft de NVU naar ik heb vernomen, wat aanwas uit de NNP en die nieuwe leden zijn blijkbaar meer fascisten dan nationaalsocialisten. Een nieuwe tegenstelling derhalve binnen de NVU die in feite noch fascistisch, noch nationaal- socialistisch is, maar volksnationalistisch. Fascisme en nationaalsocialisme zijn zelfs bijna zestig jaar na het einde van de Tweede Wereldoorlog nog steeds verboden wereldbeschouwingen in Nederland en kunnen dan ook niet de sociale wereldbeschouwelijke grondslag van een politieke partij zijn. Zij die beweren dat dat wel kan, zijn of domoren die ongewild, of infiltraties die doelbewust de Nederlandse Volks-unie om zeep willen helpen.
Het ontstaan van een fascistische naast een nationaalsocialistische stroming in de partij speelt mede een rol in de verdeeldheid die er heerst over het optreden van Duitsers in het algemeen en van Malcoci in het bijzonder in de NVU. Het vreemde daarbij is dat zeker de meeste fascisten tegen dat optreden zijn en zeker de meeste nationaalsocialisten ervoor. Het zou juist andersom moeten zijn aangezien in het fascisme de staat de grootste rol speelt en in het nationaalsocialisme, naast het ras, het volk. Fascisten zouden er derhalve minder moeite mee moeten hebben, dat een Duitser in de NVU een rol en in feite de hoofdrol vervult wegens de leidinggevende en politieke zwakte van Kusters als voorzitter, en zowel nationaalsocialisten als volksnationalisten zouden dat af moeten wijzen.
Fascisten zouden zich als het eropaan komt onder bepaalde voorwaarden best kunnen vinden in een staat Europa, die in de steigers staat en al voor een groot deel is verwezenlijkt. Voor nationaalsocialisten en volksnationalisten is een dergelijke staat een gruwel. Aangezien in het volksnationalisme - dat volgens Dr. van Donselaar cs in hun boek De Nederlandse Volks-unie / Portret van een racistische splinterpartij, in de NVU en in Nederland als gevolg van mijn optreden in sterke mate rasnationalisme is geworden - het volk de centrale waarde is, horen fascisten bij ons in tegenstelling tot nationaalsocialisten eigenlijk niet thuis.
Groot-Germaanse Rijk en Europa
Als Kusters fascisten in zijn huiskamer heeft, probeert hij ze niet in onze richting om te buigen maar geeft hij fascistisch getinte beschouwingen ten beste en als hij nationaalsocialisten in zijn huiskamer heeft, geeft hij nationaalsocialistisch getinte beschouwingen ten beste. Daarin verraadt zich opnieuw zijn walgelijke opportunisme! Zijn praatjes zijn echter zo weinig onderbouwd dat de wat beter op de hoogte zijnde leden van beide groepen hem al spoedig door hebben als de wind- buil die hij is.
Alles wijst erop dat het ook met de nationaal-socialistische overtuiging van Kusters droevig is gesteld. Kusters is gewoon een populist van het meest minderwaardige soort die zo nodig iedereen naar de mond praat als hij maar succes kan behalen En dat zegt genoeg over de beroerde kwaliteit van hem als mens en als politicus.
Het zou overigens een goede zaak zijn als de NVU in een van haar bladen als vorming een artikel zou publiceren of beter nog een brochure zou uitgeven over Europa en hetzelfde zou doen over de Groot-Germaanse Rijksgedachte. Uiteraard niet letterlijk overschreven betogen van anderen zoals veelal in de huidige bladen van de NVU gebruikelijk is, want daar heen niemand wat aan. Dergelijke overgeschreven en veelal op zich zelf staande losse artikelen zijn niet bruikbaar voor een goede voorlichting en vorming en voor het richting geven aan onze activiteiten voor wat beteer de begrippen Europa en De Rijksgedachte. Een artikel aangaande de Groot-Germaanse Rijksgedachte èn een artikel aangaan- de Europa in welke aan alle facetten aandacht wordt geschonken, zouden wisseltanden kunnen voorkomen en bovendien de strijd voor het Groot-Germaanse Rijk van de toe- komst en van een Europa der volkeren binnen het juiste kader kunnen plaatsen. Dat blad moet dan wel ander heten dan Wij Europa, want een artikel over de Groot-Germaanse Rijksgedachte en het Groot-Germaanse Rijk in een blad dat Europa heet, komt nogal vreemd over!
Joop Glimmerveen
Den Haag, 28 februari 2003
Aan: Constant Kusters Sleutelbloemstraat 11 6841 CX Arnhem
Waarde NVU-clown,
De laatste tijd nemen de geruchten dat het met de financien van de NVU niet op de juiste wijze toegaat, in aantal en sterkte toe. Het feit dat je een welhaast panische angst vertoont om echt inzicht in de inkomsten en uitgaven van de partij te geven, jakkeren die geruchten nog aan. Daarbij komt, dat jouw uitgavenpatroon voor een levensIange steuntrekker en werkschuw element dat liever leeft van een karige bijstandsuitkering dan te werken voor zijn inkomen, veel en veel te hoog ligt, hetgeen steeds meer mensen in jouw omgeving gaat opvallen. In de tijd dat het nationaalsocialisme, dat jij je aanmatigt te vertegenwoordigen, aan de macht was, wist men overigens wel raad met een werkschuwe als jij bent. Je zou dan rap zijn opgesloten in een werkzame en niemand had ooit nog wat van je gehoord. Hoogstens je familie als een urn met je as en een nota voor de crematie daar was bezorgd. Hoe dan ook, het is niet langer te tolereren dat wat betreft de financien van de NVU, geen duidelijkheid wordt geschapen. Daarbij komt nog dat mij inmiddels ter ore is gekomen, dat toen je lid was van de CP'86 over de financien ook al moeilijkheden waren en dat in jouw eigen partij, de FAP, die wel een penning- meester had, je in botsing kwam met die penningmeester omdat je hem weigerde inzage in de financien te geven (sic). Het laatste is op zich al te gek voor woorden want in een normale vereniging - en een politieke partij is een vereniging - beheert de penningmeester de financien en hij geef de voorzitter inzage en niet andersom! Zelfs al zou je niet worden verdacht van het plegen van malversaties, dan nog zouden de financien in de partij geregeld moeten zijn op de wijze die alge-meen gebruikelijk is. AI was het maar om geruchten over verduistering van pachtgelden te voorkomen. Tot dusverre was je excuus dat geen enkel lid van de partij geschikt was als penning- meester, maar dat ligt nu anders. Er is nu wel degelijk iemand die daar geschikt voor is, maar die heb jij ook geweigerd. Die wilde je gewoon op zich al niet in de Raad van Bestuur hebben, laat staan als penningmeester, omdat hij geen blinde meeloper is die jij naar je hand kan zetten, maar die serieus met de zaken bezig is. Dat heeft hij afdoende bewezen, toen hij je gedurende de tijd dat jij in een open gevangenis zat wegens straat- schenderijen, het noodzakelijke partijpers verrichtte. Dat die partijgenoot, zoals meerdere leden van de oude garde uit de eerste jaren na het opnieuw actief worden van de NVU hebben gedaan, inmiddels als lid heeft bedankt wegens jouw afstotende en onheuse optreden, doet verder niets ter zake. Die wordt dan gewoon weer lid.
Ik ben ervan overtuigd dat jouw omgaan met de pachtgelden het daglicht niet kan verdragen, zeker nadat ik heb vernomen dat je in jouw huiskamer jongens zat op te stoken hun contributie niet op de girorekening te storten, maar aan jou persoon- Iijk af te geven zodat jè ze in je portemonnaie kon stoppen. Tegen mij zei je toen dat die jongens veel te dom waren om op een girorekening een storting te kunnen doen. Ik geloofde dat toen al niet want al die jongens werken met moderne apparatuur, zoals computers, dus die kunnen echt wel een girokaart invullen. Bij de oude NVU deden ze dat ook en in die tijd waren er nog geen computers. Naderhand heb ik hierover de waarheid vernomen. Ik weet nu ook dat je tegen Stefan Wijkamp die ingewijd een donatie heeft gedaan van tweeduizend gulden via de giro, achter- af hebt gezegd dat hij het geld aan jou had moe- ten geven. Wat voor reden zou jij nu anders kunnen hebben het geld in je eigen portemonnaie te houden en aan iedere controle te onttrekken dan eigenbelang. En kom niet aan met de smoes dat jj zelf het geld moet beheren uit vrees voor beslagname. Dat zou dan in ieder geval, in overleg met en na toestemming van de Raad van Bestuur, de penningmeester moeten doen en niet de voorzitter of de secretaris. Zelfs toen de NVU een tijdje verboden was, is evenwel nooit een poging ondernomen ons geld in beslag te nemen. Boven- dien kan, als het zover ooit zou kunnen komen, alsnog het geld bijtijds van de girorekening worden opgenomen. Ook snoepjes dat jij intussen controleurs en een boekhouder hebt aangesteld, zullen niet worden geaccepteerd. Met andere woorden: éf er komt een goede en betrouwbare penningmeester en dat is Stefan Wijkamp die daartoe de kwaliteiten bezit en het bovendien graag wil zijn, en die krijgt een volledig overzicht van de inkomsten en uitgaven vanaf het jaar 2000, öf er komt een klacht bij justitie en mocht dat niet helpen, dan zal gebruik worden gemaakt van een paardemiddel dat in ieder geval het beoogde resultaat zal hebben. Nu er dus een goede penningmeester beschikbaar is, heb ik besloten om in te grijpen. Dat is trouwens mijn plicht als Voorzitter van de Stichting. Gezien je brief van 22 april 2002 leef jij blijk- baar in de veronderstelling dat de Stichting en ! haar girorekening bij de partij horen en niet bij een privé-persoon. Het is echter precies andersom. De partij hoort namelijk bij de Stichting en haar girorekening ten de penningmeester beheert na- mens het Bestuur van de Stichting de geldmiddelen van de Nederlandse Volks-unie. De volledige naam van de Stichting luidt namelijk niet voor niets Stichting tot Steun aan en Toezicht op de Nederlandse Volks-unie. Dat Toezicht betekent dat de Stichting kan ingrijpen, als lulhannesen als jij in de partij de boel verprutsen of handelingen bedrijven die niet door de beugel kunnen of die in- druisen tegen hetgeen de oprichters van de partij met haar beoogden. Ook het laatste is bij jou al het geval, maar ik ga er voorlopig vanuit dat dat in de partij zelf zal worden opgelost, gezien de vele kritiek die een aantal leden hebben op jouw beIeid en door niets gewettigde bazige optreden. Jij hebt natuurlijk weer iets niet goed begrepen. In dit geval hoe de verhouding tussen Stichting en NVU ligt, want je bent zo slecht op de hoogte van een en ander dat je niet eens weet hoe de naam van de Stichting luidt. Jij denkt blijkbaar dat het de Stichting Steun aan Toezicht is, hetgeen op zich al nonsens zou zijn. De Stichting is juist opgericht om ellendelingen en prutsers als jij een halt toe te roepen. En ik ben geen privé-persoon in deze, maar de Voorzitter van de Stichting. Ik maak nu van het recht gebruik dat de Stichting bezit, om de helft min een van de leden van de Raad van Bestuur aan te wijzen, Ik ga dat nu doen, niet met mij zelf - dat zou ook kunnen - maar met Stefan Wijkamp die jij met ingang van 1 juni 2003 in de Raad van Bestuur als penningmeester op moet nemen, zodat hij vanaf die dag de verantwoorde- Iijkheid draagt voor de financien van de partij. De taken en plichten van de penningmeester zijn on- der andere in het Huishoudelijk Reglement van de NVU op afdoende wijze omschreven. Als jij een echte leider zou zijn, zou je het prachtig moeten vinden dat iemand zich met het financiele gedeelte wil bezighouden. Welke politieke strijder die de lijdende positie inneemt gaat zich nou met ondersteunende en vereniglngsrechtelijke zaken bezighouden. Die heeft echt wel wat anders te doen. Zelfs de man waarvan jij denkt een reincarnatie te zijn - het idee al - en die over schier onbeperkte talenten beschikte, had in zijn partij een penning- meester, Nadat Wijkamp in functie is getreden, dien je hem direct alle financiele gegevens vanaf 1 januari 2003 over te dragen. Daarna geef ik je dan nog tot 1 augustus 2003 of desnoods tot 1 september 2003 de tijd een volledig overzicht aan hem te verstrekken van de inkomsten en uitgaven over de jaren 2000, 2001 en 2002. Je ziet, ik geef je ruimschoots de tijd om één en ander afdoende te regelen. Het spreekt vanzelf dat Wijkamp na zijn benoeming tot penningmeester en als zodanig lid van de Raad van Bestuur en van een eventueel Dagelijks Bestuur - dat na zijn toetreden tot de Raad van Bestuur eindelijk zou kunnen worden gevormd met als leden de voorzitter, de secretaris en de penningmeester - niet alleen alle vergaderingen van de Raad van Bestuur en het eventueel gevormde Dagelijks Bestuur maar ook alle andere topvergaderingen kan bijwonen en daarvoor moet worden uitgenodigd. Weiger jij Wij- kamp in de Raad van Bestuur op te nemen en de financien op een behoorlijke wijze aan hem over te dragen, dan zal na 1 augustus 2003 of, als je aangeeft niet op tijd klaar te kunnen zijn, na 1 september 2003 een aanklacht bij justitie volgen wegens het ernstige vermoeden van verduistering van pachtgelden. Mocht dat om de een of andere reden via de Stichting niet lukken, dan heb ik nog een verrassing voor je achter de hand, het paar- demiddel waarover ik hierboven sprak en dat ook voor mij schadelijk is, maar wel gegarandeerd tot het beoogde resultaat zal leiden. Ik ga dan bij de juiste instanties bekendmaken, hoe het bij de zo- genaamde heroprichting van de NVU in 1996 of daaromtrent is toegegaan. Dat zal tot gevolg heb- ben dat er toch een onderzoek komt - ook naar de financien - en dat zowel de nieuwe statuten van de partij als de inschrijving bij de kiesbaar teniet zullen worden gedaan zodat je wat dat betreft, ook weer bij af zal zijn en met lege handen zal staan en alles teruggebracht zal zijn tot de oude toestand, en wij alle twee naar mijn schatting zeker drie maanden gevangenisstraf zullen krijgen. Als bovendien wordt vastgesteld dat jij je inderdaad aan malversaties hebt schuldig gemaakt, dat wil zeggen: toevertrouwde gelden hebt verduisterd, zou jij beleend in totaal zes maanden kunnen krijgen. En het zal niet, zoals jij dat verleden jaar hebt gehad, een gevangenisstraf' zijn die in een open inrichting waarin je op de fiets naar het dorp mag, mag worden uitgezeten, maar een echte gevangenisstraf die in een echte gevangenis moet worden doorgebracht. Ik vind dat niet aangenaam maar ik heb het ervoor over. In de oude NVU hebben namelijk een aantal mensen grote financiele offers gebracht en partijleuze die soms aanzienlijke bedragen van anderen kregen en die gemakkelijk achterover hadden kunnen drukken, hebben dat nooit gedaan. Daarom is mij er alles aan gelegen, althans wat de financien betreft, orde op zaken te stellen. Zoals gezegd vind ik drie of meer maanden gevangenisstraf biet aangenaam, maar ik kan er goed tegen en zal beslist na afloop niet onder de zonnevlekken zitten zoals jij zat in de open inrichting die velen die in een echte gevangenis hebben gezeten, als een soort vakantieoord beschouwen. Voor jou zal dat dus wat moeilijker liggen en het zou best eens zo kunnen zijn dat je daarna voor de derde keer moet worden opgenomen--in die goede inrichting waarvan jij mij het adres zo bereidwillig wilde geven, maar wat lk in ieder geval niet nodig zal heb- ben. En denk maar niet dat ik net zo ben als jij. Terwijl jij in je brief van 22 april 2002 heel stoer aankondigde de justitiële weg te gaan bewandeIen als ik binnen vier weken de Stichting en haar girorekening niet aan jou zou overdragen en ver- volgens niets ondernam, actie over.
lk heb inmiddels begrepen dat je in kringen van het Stormfront Nederland de bijnaam van NVUclown hebt gekregen. En inderdaad, dat is precies de beschrijving die op jou past. Vandaar de aan- hef in deze brief Waarde Nvu-clown. Meestal dienen clowns tot vermaan, maar jij bent een gevaarlijke clown: voor de NVU in het bijzonder en het rechts-radicalisme in het algemeen. Die jongens van het Stormfront die jij zo geringschattend halve gekken noemde die niets kunnen, hebben overigens wel kans gezien een ook op wereldbeschouwelijk gebied goed blad uit te geven? waarbij jouw volkomen waardeloze schepping Wil Europa wel heel schril afsteekt.
Tot slot heb ik nog een verrassing voor je. Indertijd heb ik zelfs na het verlies van mijn betrekking als gevolg van mijn politieke activiteiten en daar- mee het verlies van een riant inkomen, toch de NVU in de gelegenheid gesteld aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer in 1977 deel te nemen. Ik heb daartoe aan de NVU een lening ver- strekt van 16.000 gulden tegen een vaste rente van zeven procent per jaar. Indertijd is 9.000 gulden van die schuld afgelost. Maar op dit moment bedraagt mijn vordering naar schatting tussen de vierentwintigduizend en dertigduizend gulden. Zo- dra de partij enige omvang verkrijgt, zal ik dat bedrag uiteraard invorderen. Mogelijk doe ik dat al eerder, want op dit moment heeft niemand, behalve jij uiteraard, enig inzicht over hoeveel geld en bezittingen de NVU beschikt, zodat het misschien een aantrekkelijke optie is op wat kortere termijn althans een gedeeltelijke teruggave te vorderen en desnoods beslag te laten leggen.
Je ziet, je rol als alleenheerser over de financien zal hoe dan ook tot een einde komen en voor jou, als je dwars gaat liggen, zeer ernstige gevolgen hebben zelfs al zou je de zaak niet hebben opgeIicht, hetgeen ik niet geloof. lk raad je daarom ten sterkste aan de NVU te verlaten en een nieuw partijtje te stichten. In het verleden heb je bewezen dat je daar in ieder geval wèl goed in bent. Het allerbeste zou echter zijn dat je de rechts- radicale politiek waarvoor je in alle opzichten een blok aan het been en een blamage bent, geheel verlaat en je zogenaamde nationaalsocialistische principes over dienst aan de volksgemeenschap eens daadwerkelijk in praktijk brengt om op jouw beperkte niveau eindelijk iets positiefs te doen voor de Nederlandse volksgemeenschap en voor haar aan het werk te gaan, in plaats van op haar te parasiteren onder het mom dat je politiek bedrijft. Parasiteren op anderen heb je nu toch echt wel lang genoeg gedaan. Word zakkenroller bij een zelfbedieningszaak. Dat moet zelfs jij kunnen, als je tenminste tot het inzicht kan komen dat het leven niet alleen bestaat uit het de baas spelen en orders te geven maar dat je ook opdrachten moet kunnen accepteren. Wie weet, als je goed je best doet, word je misschien nog gepromoveerd tot zakkenroller te klas. Het bereiken van de rang van chef-vakkenvuller zit er wegens je beperkte intellectuele en geestelijke bagage helaas niet in.
Joop Glimmerveen
Den Haag, 27 maart 2002
Aan: Secretaris van de NVU Christian Malcoci Postfach 300232 D-41343 Korschenbroich
Bondsrepubliek Duitsland
Betreft: Opzegging lidmaatschap NVU Waarde Secretaris,
Hierbij deel ik mede, dat ik na lezing van het nieuwe blad Wij aurora besloten heb mijn lid- maatschap van de NVU met ingang van heden te beeindigen. De inhoud is zo slecht, dat ik zelfs geen niet-actief lid meer wil blijven van een partij die op zo'n miserabele en chaotische wijze wordt geleid en bestuurd. Nadat er al versmaadden geen blad meer was verschenen (de laatste Wij Nederland is gedateerd april 2001), had men op politiek gebied blijkbaar niets te melden. Er staat meegeteld één echt artikel in en dat gaat niet over politiek, maar over sport! De rest is voor het grootste deel onsamenhangende prietpraat. De geestelijke armoede in de partij is heden ten dage zo- danig, dat men zijn toevlucht heeft gezocht tot een steeds groter lettertype om te verhullen dat men niets, maar dan ook niets adequaats en zinnigs te melden heeft. In het laatste nummer van Wij Nederland was al een groter lettertype ingevoerd en in het eerste nummer van Wij Europa een nog groter lettertype. Het gevolg is, dat het aantal woorden per pagina van ongeveer 1.000 via ongeveer 700 tot ongeveer 550 is teruggebracht! Officieel hoogstwaarschijnlijk, omdat het aantal ernstig gezichtsgestoorden in de partij in razendsnel tempo toeneemt, maar in werkelijkheid om te verhullen, dat van een ontstellend gebrek aan politieke en wereldbeschouwelijke bagage sprake is. Nog even en de bladen worden gedrukt in groot formaat hoofdletters! En dan te we- ten, dat eertijds de inhoud van de bladen van de NVU en de wijze waarop zij was geschreven, zo goed was dat zelfs (joodse) topjournalisten van Nederland, die verklaarde tegenstanders zijn van het gedachtengang van de NVU, er hun bewondering over uitspraken. De toenmalige medewerkers aan de bladen zouden zich met mij hun ogen uit hun hoofd schamen of, voorover zij inmiddels zijn overleden, zich uit ergernis in hun graf om- draaien, als ze kennis zouden of konden nemen van de huidige inhoud. Eventueel nog in het jaar 2002 te verschijnen nummers van Wij Europa en Opmars of van een nieuw blad in de plaats van Opmars met de onder de huidige omstandigheden meer toepasselijke naam Afmars, Afgang, Neergang of Ondergang, behoef ik niet meer te ontvangen. Voor prietpraat interesseer ik mij niet, waarbij komt dat de nieuwe koers van de NVU onder het motto consensuspolitiek mij niet bevalt en de huidige doeleinden van de NVU totaal niet meer overeen- komen met hetgeen de nationaalsocialistische en volksnationalistische oprichters van de partij op 27 maart 1971, de dag van de oprichting van de partij en nu precies 31 jaar geleden, voor ogen stond en waaraan zij ondanks alle vervolging aan vasthielden. Van consensuspolitiek, wat dat dan ook moge inhouden in de ogen van de huidige lei- ding, was uiteraard geen sprake. Zij is voor nationaalsocialisten en volksnationalisten onwaardig en zal zeker niet tot een nationaalsocialistische of volksnationalistische omwenteling leiden, hooguit tot een tijdelijke broodwinning voor de huidige warhoofdige en uiterst onbekwame leiding van de partij en de beweging, hoewel ik zelfs dat ernstig betwijfel. Om op de hoogte te blijven van de ontwikkeling binnen het rechts-radicalisme in Nederland, kan ik beter een abonnement nemen op het nieuwe blad Vooraan van onder anderen Tim Mudde, dat bovendien goed is geschreven en zich in tegenstelling met Wij Europa wel met politiek bezighoudt. Overigens vind ik de ontwikkeling binnen de NVU in zoverre gunstig, dat Constant Kusters de uitgave van Wij Nederland heeft gestaakt, zodat de uitgave van het blad, indien gewenst, weer kan worden gedaan door de oorspronkelijke uitgever, de Stichting tot Steun aan en Toezicht op de Nederlandse Volks-unie, die de uitgave om tactische redenen tijdelijk had over- gedragen aan de huidige voorzitter van de NVU. Mogelijk verschijnt van Wij Nederland een nummer na de verkiezingen voor de Tweede Kamer in mei van dit jaar.
J. Glimmerveen
De Rade 203
NL-2544 WZ Den Haag
Lidmaatschapsnr. 118/2003
Christian Malcoci Postfach 30 02 32 D-41343 Korschenbroich 17.4.2002
An J. Glimmerveen De Rade 203 2544 WZ Den Haag
Lieber Kamerad Glimmerveen,
Ich habe mit Bedauern den Inhalt ihres Schreibens vom 27.3.02 zur Kenntnis genommen. Der Parteivorsitende der NVU wird Ihnen eine ausfuhrliche Antwort zukommen lassen.
Mit dem besten Grusz,
Christian Malcoci Parteisekretâr der NVU
Dossiernummer: 2002/22/118
Arnhem. 22 april 2002
Beste ex-partijgenoot Joop Glimmerveen,
N.a.v. uw brief van 27 maatje. het volgende: Het lettertype waar wij momenteel mee werken Verdena lettergreep 1 1 , is niet groter dan in de Wij Nederland Times New Roman lettergreep 11. AIIeen wij werken niet meer met twee kolommen. Daardoor passen er minder woorden op een pagina. Het komt door het gebruik van dit lettertype dat de opmaak groter lijkt maar dat is niet zo.
De naam van Wij Nederland blijf behouden, wij bouwen momenteel een internetpagina, zeer beIangrijk in deze tijd, en via e-mail krijgen momenteel onze leden de Wij Nederland toegezonden en die wordt ook bijgevoegd in het blad Wij Europa. De e-mail versie van Wij Nederland verschijnt iedere maand. En de doornummering gaat gewoon door.
Dat u vind dat er te weinig over politiek in staat, is misschien wel zo maar dat komt door het feit dat de NVU te kampen heeft met weinig geulen- teerde schrijvers. U was een van de meest bekwame schrijvers, en het is dan ook een groot verlies voor de partij dat zo'n schrijver als u verloren is gegaan voor de partij. Wij doen momenteel ons uiterste best om meer artikelen erin te krijgen met politieke inhoud. Tweede punt is dat wij in de maanden januari en februari keihard met z'n allen hebben gewerkt aan de campagne van de gemeenteraadsverkiezingen. En de tijd verspreid moest worden over meerdere projecten en het uitvoerend kader wat iets doet voor de partij is nu eenmaal gering. En ik heb de hele partij weer moeten recidiveren na mijn detentie periode. Ik heb niet zo'n uitgebreide staf van redactieleden ter beschikking als u toentertijd had. In de nieuwe Wij Europa en Wij Nederland zal uitvoerig over de politieke stand van zaken worden bericht.
Over het feit dat het blad vanaf april 2001 niet meer is uitgekomen komt door het feit dat de Raad van Bestuur heeft besloten om tijdens mijn detentie niets uit te brengen. Dit komt door het simpele feit dat er geen andere personen zijn die het blad kunnen schrijven en ontwerpen. Zoals altijd geldt nu ook weer de beste stuurlui staan aan wal.
Het bedrijven van consensuspolitiek heb: alleen betrekking op het feit dat wij als volksnationalisten / 'nationaal-socialisten' in het gesprek moeten met gemeentes en de politie om tot overeenstemming te komen bij de gesprekken over demonstraties. Het doet niets af aan onze wereldbeschouwelijke overtuiging. Vergeet niet dat onder leiding van deze 'miserabele en chaotische' Raad van Bestuursleden twee legale demonstraties zijn gehouden in Nederland te. in Kerkrade en in Rotterdam. In vier steden meegedaan aan de gemeenteraadsverkiezingen te. Arnhem, Land- graaf, Kerkrade en Rotterdam. De gevoerde processen rondom het legaliseren van de demonstratie heeft de NVU enorm veel publiciteit opgeIeverd. Dit geldt eveneens voor het deelnemen aan de verkiezingen in de vier genoemde steden. Op ons partijcongres van afgelopencaterdag is eveneens besloten om het huidige verkorte partij- programma te herschrijven, en het vreemdelingenvraagstuk nog duidelijker uiteen te zetten zonder daarbij strafbaar te zijn. Dit omdat Pim Fortuyn al ons gras voor de voeten wegmaait.
Uw kritiek op de leiding van de NVU bevreemdt mij dan ook niet zo zeer omdat u altijd een bron van onrust bent geweest. Meerdere keren heeft u in het verleden al uw voorzitterschap en lidmaat- schap van de NVU opgezegd. Dan bespaar ik iedereen nog de details hoe vaak u het wel heeft nagelaten om het partijblad Wij Nederland op tijd af te schrijven omdat u te druk was met koffie drinken met uw buurvrouw. En over het feit dat antifascisten van de AFA bij u op de koffie zijn geweest naar. van de begrafenis van Marcel Keizer zal ik ook blijven Nijgen, maar mijn gedachtes heb ik er wel over, een zeer vreemde zaak. Net zoals eerst leden te royeren (w. 'de twee ex stormfronters' en ze daarna uit te nodigen op de koffie is een erg halfslachtige, chaotische en een miserabele houding. Getuigd niet echt van een 'nationaal-socialistische' houding, eerder iets wat men terugzien binnen de gelederen van de PvdA.
Over Tim Mudde (i.p.v. Pim Mudde) wil ik dit nog zeggen, het blad wat hij schrijft past binnen het spectrum van de beweging. Maar Tim (en dat zegt hij zelf ook) is een uitgesproken anti-nationaal socialist' hij ziet onze idealen al helemaal niet zitten. Het staat u vrij om van welke organisatie dan ook abonnee te zijn.
l.p.v. kritiek te leveren zal het veel beter zijn om met z'n allen de partij op te bouwen. Nog nooit heb ik openlijk op u kritiek geleverd, u heeft mij al meerdere keren het mes in de rug gezet. Wat heb ik u ooit misdaan? Of is dit een manier om de aandacht op zich te richten op de oude dag?
U begrijp ik eigenlijk helemaal niet, degene die u nog het dichtst bij het had staan verstoot u, misschien moet u maar eens een keer naar de dokter aan of naar een inrichting ik weet nog wel een goede voor u. Een zeer zielige vertoning van u. Ik had u toch hoger ingeschat. Wanneer je de mensen leed kennen heb je de dieren lief'.
Verder wil ik u vragen om de stichting steun aan toezicht van de Nederlandse Volks-unie over te dragen aan de Raad van Bestuur van de NVU. Deze stichting en de daarbij horende girorekening hoort bij deze partij en niet bij een privé-persoon, uit kunt dit binnen vier weken doen. Zoniet dan ben ik genoodzaakt om dit via de juridische weg te gaan bewandelen.
Met NVU groet, Constant Kusters. P.s.: afschrift verzonden naar Eite Homan en Christian Malcoci
Den Haag, 25 april 2002 Aan: Constant Kusters Sleutelbloemstraat 11 6841 CX Arnhem
Waarde sukkel,
Normaliter zou ik je brief van 22 april volkomen hebben genegeerd en geen verdere stappen hebben ondernomen, ware het niet dat er een paar ternauwernood bedekte bedreigingen en aan het einde een openlijke bedreiging in staan. Als je niet zo gefocust zou zijn op je eigen miserabele persoontje, zou het je in de loop van de tijd opgevallen zijn, dat ik immuun ben voor wat voor bedreigingen dan ook en dat die juist het tegenover- gestelde effect bewerken. Het laatst is dat gebeurd met de advocaat van Van Baalen die mij eveneens met gerechtelijke stappen bedreigde. Daar heb je nota bene als het ware bijgezette! Tot dusver heb ik sinds mijn vertrek als Leider van de NVU mij zoveel mogelijk onthouden van uitlatingen in het openbaar over de onsmakelijke en desastreuze gang van zaken in de NVU. Je bedreigingen zijn er de oorzaak van, dat ik de feiten over de controverse tussen ons nu openbaar ga maken en wat de Stichting betreft: die draag ik uiteraard aan een nobody als jj bent, niet over. Maak jij dan maar je bezwaren openbaar tegen mijn koffiedrinken met mijn buurvrouw en het bezoek van antifascisten van de AFA aan mij naar aanleiding van de dood en begrafenis van mijn vriend Marcel Keizer. En ga jij maar rustig de juridische weg bewandelen. Daar hoef je, wat mij betreft, echt geen vier weken mee te wachten. Als het tot een rechtszaak komt, heb ik nog een paar minder prettige verrassingen tijdens de rechtszitting voor jou in peso. Stel me dus niet teleur en voeg deze keer eens de daad bij het woord! Als je toch de juridische weg aan het bewandelen bent, begin dan ook maar een rechtszaak voor Wij Nederland, want daarvan komt, na je bedreigingen, nu dus zonder meer in juni van dit jaar een extra nummer uit. Mocht voor die tijd de rechter tot de slotsom komen, dat ik dat niet mag doen, dan is er nog niets aan de hand, want dan publiceer ik een en ander in een extra nummer van De Volkse Waarnemer.
Uit hetgeen jij in je brief naar voren brengt, blijkt niet alleen opnieuw hoe dom en warhoofden je bent (je ziet net als in je artikelen en andere publicaties kans om je zelf in je brief tegen te spreken), maar nu eindelijk ook zwart op wit je verregaande laag-bij-de-grondse mentaliteit en gemeenheid. Die brief zal ik van zodanig commentaar voorzien, dat van de brief en van jou geen spat heel blijft.
Ontmaskeren hoef ik je eigenlijk niet, want er wordt binnen het rechts-radicalisme door meerdere kameraden sowieso niet al te gunstig gedacht over je bekwaamheid als leider en je morele standaard als mens, maar het wordt tijd dat zo- veel mogelijk feiten over jou in een zo breed mogelijke kring bekend worden. Mogelijk helpt dat in de toekomst voorkomen, dat je nog meer schade aan het rechts-radicalisme zal toebrengen.
Op de inhoud van je brief ga ik in deze brief niet in. Dat doe ik in het extra nummer van Wij Nederland dat in juni zal verschijnen. Daarin druk ik mijn opzeggingsbrief af, de brief van de Duitse Secretaris van de NVU en jouw brief met het dossiernummer 2002/22-4/1 18 (hoe verzin je het, halve gare verwaande kwast!) en mijn commentaar. Indertijd heb ik aan een paar kameraden die wel begrepen, dat ik niet wegens ziekte de leiding van de NVU had neergelegd en mij schriftelijk vroegen, wat de werkelijke reden was, een strikt vertrouwelijke brief geschreven met mijn opvattingen over jou als kameraad, leider, bestuurder, schrijver en redacteur, alsmede in een paar bijlagen een analyse van de Inhoud van de laatste Op- mars en tevens mijn mening en die van anderen over het financiele beheer dat jij uitoefent. Die kameraden hebben het strikt vertrouwelijke karakter gerespecteerd, want zij hebben aan niemand iets over de inhoud vertelt. Dat ga ik nu doen in de komende Wij Nederland. De brief en de bijvoegsels hadden de omvang van een behoorlijke brochure, zodat ik overweeg ze in afleveringen te publiceren. Dat is voor de leden en andere lezers van onze bladen interessant. In jouw Wij Europa kunnen zij dan namelijk het vervolg- verhaal lezen over je belevenissen met crimineler als drugshandelaren en randdebielen als drugs- verslaafden waarmee jij het blijkbaar zo goed kon vinden tijdens je verblijf in een open stuurinrichting wegens geweldplegingen en niet wegens politieke activiteiten, zoals jij de mensen probeert wijs te maken. En in mijn Wij Nederland kunnen zij dan ter afwisseling eveneens in afleveringen kennisnemen van de op feiten gebaseerde argumenten waarom ik jou zo'n grote Iulhannes en waardeloze leugenaar en intrigant vind.
Ik geloof best, dat jij een goede psychiatrische inrichting weet, want daar heb je zelf ingezeten. Ik zou het onderwerp nooit uit mezelf ter sprake hebben gebracht, omdat ik het eigenlijk een beet- je zielig voor je vind en als ik jou was, zou ik mijn psychiatrische achtergrond maar zoveel mogelijk verborgen houden. Op zich komt het al gek over, maar als algemeen bekend wordt, dat uitgerekend een ex-psychiatrische patient zichzelf in een interview in de Nieuwe Revu uitroept tot redder van het Nederlandse volk, wekt dat alleen maar lach- Iust en medelijden op. Psychiatrische inrichtingen zitten namelijk vol met gestoorden die denken, dat ze Napoleon of, zoals in jouw geval, Der Fuhrer zijn.
Joop Glimmerveen
P . S . : afschrift verzonden aan: Eite Homan, Christian Malcoci Enkele andere kameraden en belangstellenden
Den Haag, 7 maart 2001
Waarde kameraad ..., Een dag na deze brief stuur ik je in mee enveloppen het volgende:
Een brief van, inclusief de drie postscriptums, van 33 pagina's met onder andere het antwoord op je indertijd gestelde vraag, waarom ik de drastische stap heb genomen mij als Leider van de NVU terug te trekken. .. … ..
Verder nog dit:
…
Met kameraadschappelijke groet,
Joop Glimmerveen
Den Haag, 7 maart 2001 Aan: ..
Strikt vertrouwelijk
Waarde kameraad ...,
1. Het is intussen al ruim meer dan een half jaar geleden, dat ik teruggetreden ben als Leider van de NVU, maar in deze brief komt dan het antwoord op je indertijd gestelde vraag waarom ik tot mijn wel drastische stap ben gekomen. Behalve de reden van mijn plotselinge terugtreden, ver- meld ik in deze brief tevens mijn visie die ik in het algemeen heb op het slechte functioneren van kameraad Kusters als leider en organisator en de ongezouten kritiek op hem die verschillende leden en oud-leden van de NVU tegenover mij hebben geuit, gedeeltelijk al tijdens mijn leiderschap van de NVU, maar in veel sterkers mate na mijn terugtreden als zodanig. Gedurende de twee laatste maanden, waarin ik bezig ben geweest met het schrijven van deze brief, zijn nog een drietal onderwerpen onder mijn aandacht gekomen die niet direct met het onderwerp van de brief te maken hebben en die ik daarom in een drietal postscriptums heb behandeld. Het eerste postscriptum betreft het financiele beheer van de partij en de kritiek daarop van meerdere (voormalige) leden en is geschreven naar aanleiding van de klaarblijkelijke angst die Kusters heeft, dat H. in een voor- genomen artikel over mijn aftreden als leider van de NVU daarover zal schrijven. Het tweede postscriptum gaat over de inhoud van telefoongesprekken met Oomen en Hoven, opa. over het Stormfront Nederland. Het derde postscriptum betreft de laatste Opmars (nummer 20 van november 2000) die tegen het einde van januari van dit jaar is verschenen en bevat onder meer een uitgebreide analyse van de inhoud van het blad. De brief en de drie postscriptums samen hebben de omvang gekregen van een behoorlijke brochure en omdat de brief en het derde postscriptum zo lang zijn, heb ik de alinea's in beide ter bevordering van de overzichtelijkheid genummerd.
2. Constant Kusters is in wezen een egotripper die er een gewoonte van maakt zijn afspraken niet na te komen. Meestal kan dat niet veel kwaad en daarom heb ik dat tot aan mijn terugtreden maar zo gelaten, omdat mensen nu eenmaal zijn zoals ze zijn en in de loop van hun volwassen leven niet meer of nog nauwelijks veranderen. Op vrijdag 26 mei 2000 echter hadden Constant Kusters en ik heel duidelijk afgesproken, dat we de (eerste) vormingsbijeenkomst van onze partij met het thema Europa, Jeugd, Revolutie naar een andere datum zouden verschuiven. Ik heb nog uitdrukkelijk gezegd, dat ik het zeker moest weten, want dat ik anders in het op de vrijdag volgende weekeinde mijn redevoering zou moeten voorbereiden.
3. Normaal gesproken verdient het al aanbeveling een redevoering minstens een week van tevoren voor te bereiden. Helaas is dat mij zeker bij de laatste twee redevoeringen die ik heb gehouden, als gevolg van de weerdruk, niet gelukt en gebeurde de opstelling! ook van het Duitse gedeelte, voor een groot deel In de nacht voorafgaande aan de spreekbeurt. Dat is verre van ideaal, maar het kan, aangezien het algemeen politieke en herdenkingsredevoeringen betrof en ik genoeg weet van de algemene politiek en ook van de Fuhrer en van de Mars naar de Feldherrnhalle en de Dag van de Machtsovername om daar zonder al te veel moei- te over te kunnen spreken. Anders ligt het even- wel met onderwerpen als Europa, Jeugd en Revolutie die bovendien op één noemer moeten worden gebracht. Het leek mij toen, en het lijkt mij nog, dat je extra goed beslagen ten ijs moest komen, juist omdat het de eerste vormingsbijeenkomst was van de NVU. Dat hield in, dat je dan vooraf een studie moest maken over hetgeen over het onderwerp bekend is, ook van tegenstanders, en wat in de Tweede Wereldoorlog door leidende nationaalsocialisten, zoals Reichspressechef Dr. Otto Dietrich, Reichsorganisationsleiter (en Reichsschulungsleiter) Dr. Robes Ley, Reichsaussenminister Joachim von Ribbentrop, Reichskommissar Reichsminister Dr. Arthur Seyss-lnquart, alsmede de Voorman van de Germaansche SS in Nederland SS-standaardleider Hendrik Feldmeyer over deze onderwerpen te beide is gebracht. Ik had dan in de eerste plaats opgeschreven, wat ik zelf over deze onderwerpen weet of wat mijn opvattingen daarover zijn, hetgeen als je bezig bent met schrijven, waarschijnlijk nog meevalt. Daarna had ik de bestaande literatuur, voor zover bij mij bekend of voor mij beschikbaar, willen bestuderen en in de redevoering willen verwerken, met name de opvattingen van Dr. Die- Mch, Von Ribbentrop, Dr. Seyss-lnquad en Dr. Robes Ley over Europa. Van de eerste drie nationaalsocialistische kopstukken heb ik van elk de volledige tekst van een fundamentele rede over Europa tot mijn beschikking en van Dr. Ley een samenvatting van een desbetreffende redevoering. Onze opvattingen omtrent dit onderwerp dienen in volledige overeenstemming met het nationaalsocialisme te zijn, hetgeen niet uitsluit dat eigen opvattingen in de rede kunnen worden ver- werkt (die zullen in mijn geval sowieso wel nationaalsocialistisch zijn, denk ik). De opvattingen van onze tegenstanders over deze onderwerpen, met name over Europa, voor zover beschikbaar, had ik met kracht van argumenten of gevoelsmatig willen ontkrachten en verwerpen. De rede had ik begroot op veertig minuten, voor elk onderdeel tien minuten en voor de samenvoeging van de drie onderwerpen eveneens tien minuten.
4. Aangezien het een vormingsbijeenkomst was met na het einde van de redevoeringen een discussie, was het tevens noodzakelijk een uitgebreide samenvatting van mijn rede van pakweg 20 minuten in het Duits te houden, daar anders de Duitsers niet aan de discussie zouden kunnen deelnemen. En het maken van zo'n vertaling kost veel tijd.
5. Het was mij overigens direct al niet duidelijk, of bij voorbeeld Kris Roman wist, dat het onderwerp deze keer niet naar eigen keuze - in het geval van Roman het internationale jodendom en/of de vrijmetselarij - was, maar Europa, Jeugd, Revolutie en dat hij daarover zou moeten spreken, waarbij vanzelfsprekend wel het jodendom en de vrijmetselarij ongepast konden worden voor zover het voor het onderwerp noodzakelijk of gewenst of mogelijk is. In een gesprek met Roman, na een interview dat hij met mij heeft gevoerd, is inderdaad gebleken dat Roman dat niet wist, zodat die zijn redevoering niet had afgestemd op het onder- werp waarover het ging, hetgeen vreemd is, als je een speciale themabijeenkomst belegd.
6. lk vreesde aanvankelijk, dat de andere sprekers - uit Duitsland - daarvan ook niet op de hoog- te waren gesteld. Uit het ondermaatse verslag in de laatste Opmars is mij inmiddels gebleken, dat er slechts één Duitse spreker was, kameraad Krick, en die was waarschijnlijk wel op de hoogte van het thema, want die sprak volgens het verslag mede over het toen aankomende EK.
7. Na het weekeinde waarin ik mijn redevoering had moeten voorbereiden, belde Kusters mij op met de mededeling, dat de bijeenkomst toch op de aanvankelijke datum zou doorgaan. Voor het waarom kwam hij met allerlei snoepjes aanzetten, waarop ik tegen hem zei, dat ik van dergelijke snoepjes niet gediend ben. Daarna was het weer, dat de Duitsers de bijeenkomst door wilden laten gaan. Nu is het zo, dat de Duitsers, wie dat dan ook mogen zijn, niet de dienst uitmaken in de NVU, maar degene die de leiding van de partij in handen heeft. Op dat moment ik dus. De Duitsers waarover Kusters het had, zijn nota bene niet eens lid van onze partij! 8. Toen ik hem vertelde, dat hij eens moest leren zich aan afspraken te houden en hem mededeel- de, dat ik onder de gegeven omstandigheden geen spreekbeurt zou vervullen, rangeerde hij met op hautaine toon te zeggen, dat dat niet erg was, daar er genoeg andere sprekers waren. Dat deed voor mij de deur dicht. Met zo'n blaaskaak en smoesjesverkoper wens ik niet meer samen te werken. Dat leidt op den duur toch tot niets. Wat hij beweerde, was weer de normale nonsens die hij regelmatig uitkraamt en neerschrijft. De NVU beschikt helemaal niet over andere sprekers. Die had maar twee sprekers: Kusters zelf en ik. Alleen C. S. heeft één keer een heel korte rede gehouden. lk heb toen nog tegen Kusters gezegd, dat we moesten bevorderen dat S. meer zou spreken, maar Kusters was daar geen voorstander van. Duitsers die geen lid zijn van de NVU, zijn geen sprekers van onze partij, maar gastsprekers en wie gaat zich nu behelpen met zo goed als alleen aansprekend. Daarmee geef je je zelf een brevet van onvermogen. Hetzelfde geldt voor sprekers uit Vlaanderen. Ook dat zijn gastsprekers. Alleen Kris Roman was korte tijd lid van de NVU maar die had inmiddels als lid bedankt. Overigens een uitstekende spreker, maar die zich bepaalt tot één specifiek onderwerp: het joden- dom en de vrijmetselarij.
9. Kameraad Kusters heeft enkele goede eigenschappen en over het algemeen kon ik het goed met hem vinden, maar hij heeft zich zelf ten on- rechte wijsgemaakt dat hij de grote leider van het l rechts-radicalisme In Nederland is. Eén van de leden heeft me zelfs een keer verteld, dat hij in een dronken bui heeft gezegd: Ik ben de Fuhrer al. Welnu, ongeacht wat voor succes je zal beha- Ien, zal geen van ons ooit de Fuhrer kunnen worden. Iemand die dat van zich zelf denkt, lijdt aan een ernstige vorm van zelfoverschatting die niet alleen belachelijk overkomt maar ook nog eens de ontplooiing van de persoon in kwestie in positieve zin in de weg staat. Als hij zich van deze zelfoverschatting zou kunnen bevrijden en zich goed zou inwikkelen, zou hij op een dag, vooropgesteld dat hij over goede medewerkers kan beschikken, misschien de grote leider van het rechts-radicalisme in ons land kunnen worden, maar zover is hij nog lang niet. Het getuigt bepaald niet van groot leiderschap, als je één van de twee sprekers waarover de NVU beschikt en die bovendien nog een groot aantal artikelen en andere stukken voor de bladen levert, als gevolg van je eigen wangedrag uit de leiding van de partij wegjaagt. Hij is uit het oogpunt van leiderschap ook veel te oppervlakkig, te wisselvallig en te bazig. Ongeveer in de tijd dat ik mij terugtrok als Leider van de NVU, hingen er in fram- en bushaltes in Den Haag reclameposters met onder andere de tekst: De baas spelen is niet hetzelfde als leiding geven. Die tekst zou hij eens goed moeten bestuderen. Constant Kusters is namelijk geen leider, maar een baasspeler die zich kenmerkt door zeer dominant gedrag waaraan velen zich ergeren en hetgeen voor meerderen zelfs aanleiding was met de Nederlandse Volks-unie te breken. Bij voorbeeld M. B. heeft onder meer bedankt wegens het dominante optreden van Kusters. En dan beweerde Kusters achteraf wel, dat we blij mogen zijn dat we B. als lid kwijt zijn, maar ik ben van mening, dat dat onzin is en dat je er als leiding van de partij goed aan zou doen je leden zoveel mogelijk bij elkaar te houden. En dat baas spelen van hem kenmerkt zich bepaald niet door stand- vastigheid. Wat de ene dag met veel Beloon aan handkracht en vastbeslotenheid wordt gedecreteerd, wordt de volgende dag met het grootste gemak op dezelfde zelfverzekerde toon herroepen. D. B. eruit - D. B. niet eruit - D. B. weer wel eruit enzovoorts. Met de schorsing van Olivier Oomen hebben we hetzelfde beleefd. Diens schorsing was in een vergadering langdurig besproken en alle argumenten voor en tegen schorsing werden goed overwogen voor een besluit werd genomen. Op de volgende vergadering wil- de Kusters de schorsing weer ongedaan maken. Ik heb toen gereageerd met te zeggen, dat daar geen sprake van kon zijn, al was het maar, omdat wij niet als een slappe leiding bij de leden moeten overkomen.
10. Mogelijk denkt hij, dat de commandotoon die hij gebruikt, nationaalsocialistisch is. Niets is minder waar, zoals uit de volgende citaten blijkt'.
11. Der Kommandant eiber Schulungsburg der NSDAP. wird die Teilnehmer seiner Lehrgânge nicht kommandieren, er behandelt al vielmehr mit Anstand, Warde und Ruhe, nimmt sie in ceder weide fur volt ......... (Reichsamtsleiter Rudolf Proksch: Der Eciehungsauftrag der NSDAP. In Erziehungsmâchte und Eciehungshoheit im Grossdeutschen Reich.
12. Zum Verhalten des Ausbildungsleiters: Keinesfalls dar-f sich der Ausbildungsleiter zu einem schnodderigen Befehlston hinreissen lassen, der geelgiet ware, dem PL die Begeisterungsfâhigkeit, die ihn vor jeher auszeichnete, zu nehmen (Orgbuch S. 163)
13. Ik ben ervan overtuigd, dat de NVU met Constant Kusters aan de leiding op een weg is aan- geland die uiteindelijk tot niets kan leiden. Hooguit komt hij met de NVU zover als Janmaat met de CD en dat is, politiek-wereldbeschouwelijk gezien, niet de bedoeling. Persoonlijk geloof ik, dat er niet meer in zit dan een paar gemeenteraadszetels, bij voorbeeld een voor Kusters zelf in Arnhem. Dat is dan wel prettig voor hem, maar de partij en onze wereldbeschouwing schieten daarmee op den duur niets op. Wat wij nodig hebben, is een partij die in het parlement enkele zetels kan veroveren en dan een hechte en goed functionerende organisatie kan opbouwen om, zodra de tijd rijp is, deleiding in Nederland over te nemen. En dat is toch de bedoeling van onze politieke activiteiten.
14. En wat een eventuele gemeenteraadsleden voor hem zelf betreft, kan nog het volgende worden opgemerkt: hij zou met veel geluk een paar termijnen van vier jaar in de gemeenteraad kunnen zitten en dan gaat hij er net als Vreeswijk van het Nederlands Blok in Utrecht uit en is hij politiek voorgoed uitgeschakeld. En met hem de Nederlandse Volks-unie. lk betwijfel overigens, of hij twee termijnen in de gemeenteraad zou volmaken. Ik vrees, dat het bij één termijn van vier jaar zou blijven.
15. Indertijd stelde hij voor uit zuinigheidsoverwegingen de postbus van de NVU op te heffen. Dat was op zich al belachelijk, aangezien een partij die zich zelf ernstig neemt, uiteraard een postbus heeft en ook een girorekening. Ik ben er echter van overtuigd, dat het meer een poging was om de controle over de partij nog meer naar zich toe te trekken en dat heeft hij nu bereikt. De partij heel geen postbus meer, maar Constant Kusters heeft een postbus, het geld zit in zijn achterzak, de post is helemaal in zijn bezit en van ieder lid een pasfoto - ziedaar de geroepen Leider van het Nederlandse volk die denkt dat hij al de Fuhrer is, een typische kleindenker die alle macht in eigen handen wil hebben en krampachtig wil houden en dus ook niet kan delegeren. Zo leidt je geen politieke partij, maar een roversbende en dan spreek ik niet over de maffia, want die heeft wel een hechte organisatie waarbij het geld niet in de achterzak van de cape di capi zit. Ik ben geen organisatiedeskundige, maar ik weet wel, dat wanneer je een politieke groepering zo leidt, die dan nooit kan uitgroeien tot een grote partij met een goed werkende organisatie die niet alleen op landelijk niveau actief is, maar ook op regionaal en lokaal niveau en die, zoals reeds is gezegd, te fijner tijd de macht in de staat kan overnemen, zodat wij onze politiek-wereldbeschouwelijke opvattingen in praktijk kunnen brengen.
16. Hij maakt ook stemming tegen partijgenoten en niet-partijgenoten die hem niet welgevallig zijn. Zo ben ik ervan overtuigd, dat hij op de wekelijkse kameraadschapsavonden te zijnen huize stemming heeft gemaakt tegen Mordaunt. Volgens Kusters zouden onze leden het niet meer accepteren, als Mordaunt op onze bijeenkomsten zou verschijnen om het woord ' te voeren. Hij zou in elkaar worden geslagen, omdat hij homo zou zijn. Mordaunt spreekt nog steeds zowel in Nederland als in Vlaanderen en nog nooit werd hij ergens zelfs maar uitgejouwd om zijn veronderstelde homofilie. Integendeel, hij werd steeds toegejuicht. Ook in het geval van Mordaunt bleek, dat Kusters zich van gemaakte afspraken niets aantrekt. Besloten was dat wij met Freling nooit meer iets te maken wilden hebben, maar dat Mordaunt, als hij dat zelf wilde als spreker welkom wâs op onze herdenkingsbijeenkomsten. Op het partijcongres daarna zei Kusters in zijn rede, dat wij met Freling èn Mordaunt niets meer te maken wilden hebben. De Voorzitter van het Congres heeft dat na zijn rede nog hersteld. Terecht, maar het komt bij de leden allicht niet al te best over, want er bleek voor de aanwezigen onmiskenbaar uit, dat er in de leiding geen gezamenlijke lijn wordt getrokken of met andere woorden: dat de leiding van de partij onderling verdeeld is en geen eenheid vormt.
17. Het draait allemaal veel te veel om zijn eigen persoon. Zo sterk dat daar dwaze dingen uit 1 voortvloeien. Toen Indertijd een paar meisjes, I. B. uit ... en M. L. uit ..., als lid hadden bedankt, ver- kondigde hij dat hij ze ging royeren. Afgezien nog van het feit dat ik dat dan als leider zou hebben moeten doen, was zijn voornemen zo absurd, dat hij zich met een royement volkomen belachelijk had gemaakt. Mensen die als lid hebben bedankt, kan je natuurlijk niet meer royeren. Ik heb er hem toen attent op gemaakt, dat hij met royeren net iets te laat was, maar het heeft nog heel wat moeite gekost hem aan het verstand te brengen, dat je mensen die als lid hebben bedankt, niet meer kan royeren. Net zoals het ook nogal wat voeten in de aarde heeft gehad om hem te doen inzien, dat je iemand die geen lid is van de partij of haar jeugdbeweging, eveneens niet kan royeren. In het geval waar het om ging, was dat D. B.
18.Veel van de ellende met afzonderlijke leden in de afgelopen paar jaar vond zijn oorsprong in de huiskamer van Kusters. Dat was het geval met de twee bovengenoemde meisjes. Dat was tevens het geval met S. D. uit .... Eén van de twee meisjes, I. B. is naderhand blootgesteld geworden aan een terreuractie die alle perken te buiten ging en die door hem op touw was gezet. Het is zo, dat als je je afwendt van Kusters om bepaalde redenen, hij tot een intense haat vergalt die beslist niet wijst op een uitgebalanceerde persoonlijkheid. De minderwaardige terreuractie tegen S. D. die uit- eindelijk nog een voor ons zeer negatief stukje heeft opgeleverd in de Nieuwe Revu, nummer 45 van 3 november 1999, werd eveneens door hem op touw gezet, ofschoon ze toch in de korte tijd dat ze lid was, bijeenkomsten heeft bezocht in Delft en Kerkdriel en de llzerbedevaad en pamfletten heeft uitgedeeld in Arnhem en Den Bosch tegen asielzoekers en met Kusters naar bed is geweest. Dat laatste had ze beter niet kunnen doen. Blijkbaar is dat haar niet goed bevallen en wilde zij dat niet meer, hetgeen de aanleiding van deze terreuractie was en niets anders. Andere leden hebben mij dat na mijn vertrek als Leider van de NVU bevestigd. Kusters wist van niets, zei hij tegen de Nieuwe Revu, maar vaststaan dat hij degenen die de terreuractie hebben uitgevoerd, heeft opgestookt. Iemand zei op een bijeenkomst in Vlaanderen tegen Kusters: Dit heeft niets met politiek te makende Nee, dit had alles te maken met gekwetste ijdelheid van de zich zelf op een voetstuk plaatsende komende - althans in zijn fantasie en in de fantasie van een Nederlandse homo in Duitsland - Leider van Nederland. Over de homo verderft in alinea 26 van de brief meer.
19. Zodra mensen hem voor zijn hoofd stoten, gaan zijn haatgevoelens werkelijk alle proporties te buiten. Hij spreekt dan in termen als: Ik ga dat stelletje vernietigende Daar komt dan niets van te- recht, maar hij is veel te gauw persoonlijk in zijn eer aangetast en dat draagt niet bij aan een objectieve beoordeling van de gebeurtenissen. En zelfs in dergelijke gevallen is hij niet consequent. Toen zijn muur werd beklad, wat van een geest- verwant een uitermate lage streek was, werd wel 1. B. uit ... dagenlang geterroriseerd, terwijl hij met de dader op een bijeenkomst in Vlaanderen gewoon stond te praten!
20. Op dit moment concentreren zijn haatgevoelens zich op R. H. Die kan helemaal geen goed meer doen, sinds hij definitief met de NVU heeft gebroken en heeft geweigerd nog artikelen voor Wij Nederland te schrijven. Nota bene artikelen waar met name Kusters niets aan vond! Hij zou daarover dus in feite blij moeten zijn. Zijn wantrouwen tegen H. is eveneens zeer overdreven. Enige tijd geleden heeft H. op een middag een gesprek gehad met het oud-lid van de Waffen-SS W., nog iemand en Steward Mordaunt over het hoe en waarom van het doodschieten van Marcel Keizer. In een telefoongesprek heeft H. mij hetgeen zijn drie gesprekspartners over de zaak Keizer hadden gezegd, aan mij doorgegeven en ik op mijn beurt heb dat weer aan Constant Kus- ters gedaan. Je krijgt dan gelijk opmerkingen te horen in de trant van, dat die man niet te vertrouwen is en zo. Alsof H. speciaal voor mij dingen over Keizer uit zijn duim zou zuigen en dan net zou doen, of anderen dat gezegd zouden hebben. Wat zou het nut daarvan voor hem zijn'?! Op donderdag 11 januari j.I. heb ik Constant Kusters dan nog ontmoet in verband met de crematie van onze kameraad Richard ten Wolde. Op de terugweg in de auto ging Kusters tekeer over H. Ik heb hem toen verteld, dat H. een artikel gaat schrijven over hetgeen zich tussen mij en Kusters heeft afgespeeld. En dat was helemaal tegen het zere been (zie P.S. 1). In de avond van dezelfde dag heeft hij mij nog opgebeld en dat was wel een zeer merkwaardig telefoongesprek. Blijkbaar om mij tegen H. op te zetten, vedelde hij dat die tijdens de gemeenteraadsverkiezingen in 1998 via Kusters had geprobeerd eerste kandidaat te worden in Den Haag, omdat ik daarvoor niet zou deugen. Ook zou H., aldus Kusters in het telefoongesprek, bij die gemeenteraadsverkiezingen een eigen pamflet hebben verspreid om voorkeurstemmen te winnen. Allemaal best mogelijk, maar waarom heeft Kusters mij dat dan niet in 1998 verteld? lk heb hem dat gevraagd, maar geen akkoord gekregen. Hij was verder heel erg bang, dat H. over de moeilijkheden van zijn Ievenspartner bij de Militaire Inlichtingendienst zou schrijven. Net als in zijn artikelen komt hij dan steeds terug op hetzelfde. Minstens drie keer heb ik hem verzekerd, dat volgens mij H. van die zaak helemaal niets af weet. Hij zou mij dan zeker daarover aangesproken hebben. En aangezien volgens Kusters Oomen ook niets van die affaire af weet, kan die H. eveneens niets hebben verteld. Ten langen leste heb ik maar gezegd, dat ik moeilijk bij H. kan navragen, of hij over het meisje van Kusters gaat schrijven, want dan begrijpt hij wel, dat er iets aan de hand is en dan gaat hij hier en daar informeren. Hij wilde verder hebben, dat ik aan H. zou vragen mij zijn artikel eerst te laten lezen. Waarom is mij niet duidelijk. Ik neem aan om hem te bewegen het artikel niet te publiceren. Het is toch onzinnig - nog afgezien van het feit dat H. niet bij mij onder curatele of controle staat - dat hij uitgerekend aan mij gaat vragen, H. te beletten positief over mij en negatief over Kusters te schrijven. Ik heb daar geen enkel belang bij. Eer- der het tegendeel. Het kiekeboe spelen van Constant Kusters zal uiteindelijk geen succes hebben. Zelf heb ik geen zin acties te ondernemen. Dat hij overal loopt rond te vertellen, dat ik mij wegens ziekte heb teruggetrokken, laat ik daarom maar over mijn kant gaan. Even ben ik van plan geweest aan de leden een rondschrijven te sturen en aan de pers een persbericht met een opgave van de werkelijke redenen van mijn vertrek. Daar heb ik van afgezien, omdat het de partij als zodanig nog meer zou benadelen en ik er op het ogen- blik weinig belang bij heb, wat anderen over mijn vertrek denken te weten. Wel is het wat hinderlijk, als mensen mij opbellen en belangstellend naar mijn gezondheid informeren en waarbij je moet vaststellen, dat die denken dat ik ongeveer op sterven na dood ben, terwijl de redenen waarom ik ben weggegaan, niets met ziekte of wat voor ongemakken mijnerzijds dan ook te maken hebben. Als iemand mij rechtstreeks daarover benadert, zeg ik trouwens, ook aan journalisten, hoe de vork in de steel zit. Ik geloof overigens, dat de pers het doorheen, want in een artikel over de kandidaatstelling van de NVU bij de aankomende gemeenteraadsverkiezingen stond weliswaar, dat ik wegens ziekte geen kandidaat zou zijn, maar ziekte stond tussen aanhalingstekens en als ik nog ooit politiek weer actief zal worden, zal ik een en ander wel uit de doeken doen. Soms lijkt het overigens, of Kusters zelf de ware toedracht ver- drongen heeft. In gesprekken met mij aan de telefoon doet hij net, of er niets is gebeurd en dat ik mij om persoonlijke redenen heb teruggetrokken. Op de dag van de crematie van Richard ten Wolde vroeg hij mij om een artikel te schrijven over het feit dat Janmaat zijn archief aan een instelling heeft geschonken en dus, naar we achteraf ten onrechte aannamen (Janmaat zal volgens de laatste berichten lijntrekker van de Nieuwe Nationale Partij worden), niet meer van plan was nog aan politiek te doen. Het is hem niet eens duidelijk of hij doet alsof, dat ik uiteraard niet meer voor Wij Nederland en Opmars stukken ga schrijven. Het In Memoriam voor Marcel Keizer is een uitzondering, omdat Keizer nu eenmaal Propagandaleider van de NVU en Lid van de Raad van Bestuur van de NVU is geweest.
21. Dat gedoe met zijn Ievenspartner is ook zoiets. Het is eigenlijk toch absurd, dat een leider van het rechts-radicalisme in ons land uitgerekend met een deelneemster van de Militaire InIichtingendienst het bed deelt. Persoonlijk trok ik daar niet zo sterk aan, daar hij, zover ik dat kan beoordelen, niets aan haar kan vertellen, dat voor de MID en de BVD interessant zou zijn. Op dit moment zijn nog maar weinig partijleden op de hoogte van deze liefdesaffaire, maar dat zal niet zo blijven. Volgens Kusters weten alleen de jongens in zijn naaste omgeving daarvan, maar die praten volgens hem niet. Zelf ben ik daar niet zo van overtuigd. Op den duur zal zijn omgang met het betreffende meisje algemeen bekend worden in de partij en dan ben ik benieuwd, hoe de leden daarop reageren. Mogelijk dat de veelal jonge jongens waaruit de partij bestaat, dat zullen accepteren en daarmee zouden Kusters en de partij nog geluk hebben. Als de partij ook wat rijpen Ieden zou tellen en wat kader, dan zouden de negatieve gevolgen echt niet te overzien zijn. Oudere leden zouden hem in zijn gezicht uitlachen. Net zo goed, dat je je als rechts-radicale leider niet zou kunnen veroorloven met een negerin samen te gaan wonen, is het ook uitgesloten, dat je een relatie aanknoopt met iemand die in dienst staat van onze ergste tegenstanders, namelijk degenen die ons in opdracht van de overheid bespioneren en benadelen waar ze maar kunnen. Juist omdat hij alles op zich zelf betrekt, begrijpt Kusters niet, dat dat in feite niet kan. Je maakt je daarmee gewoon ongeloofwaardig tegenover serieus denken- de mensen. Dat zijn mijn privé-zaken waarmee niemand iets te maken heeft, zei hij indertijd. Hij beseft niet, dat als je de leider bent van een politieke beweging, je wel een privé-leven hebt, maar dat je mede wordt beoordeeld op je privé-leven. Toch is hij ongerust, anders zou hij er nu niet zo- veel ophef over maken in verband met het artikel dat H. van plan is te schrijven. Duidelijk is intussen wel, dat zè bij de MID eveneens niet gelukkig zijn met deze Iiefdesverhouding en er dreigt zelfs ontslag voor het meisje in kwestie. Bewijs ervoor, dat de inlichtingendiensten op ander wijze genoeg interne informatie over ons kunnen verzamelen.
22. AI gedurende mijn tijd als Leider van de NVU kreeg ik van tijd tot tijd ernstige kritiek te horen op het functioneren en het gedrag van Kusters, maar na zijn vertrek is dat in veel sterkers mate gebeurd, ook van jonge mensen en van personen uit zijn naaste omgeving waarvan je dat niet zo direct zou verwachten. En nou weet ik wel, dat wij alle- maal aan kritiek onderhevig zijn, terecht of niet terecht, maar het is wel zo, dat de kritiek die ik nu van verschillende zijden over Kusters te boren krijg, precies overeenkomt met hetgeen ik als negatief heb ervaren gedurende de laatste jaren. En die kritiek is niet mals en dikwijls vernietigend: Would-be Fuhrer. Iemand met een minderwaardigheidscomplex die dat verbergt door een over- dreven zelfverzekerd optreden. Weinig verstand van zaken. Veel te dominant. En - al geuit voor mijn vertrek uit de leiding van de NVU - gebaseerd op zijn artikelen: Een chaoot volgens de een en volgens een ander een warhoofd die alles door elkaar haalt, zich zelf in zijn stukken tegen- spreekt en herhaaldelijk hetzelfde zegt. En toen ik mij van den domme hield en opmerkte, dat ik dat laatste om propagandistische redenen eveneens doe, werd er gezegd: Ja, je ontwikkelt de zaak verder, maar hij zegt drie keer achterelkaar precies dezelfde, zoals Henk van der Meyden in zijn stukken in De Telegraaf (zo iets als: knappe zangeres met een prachtige stem, mooie zangeres met een geweldige stem, goed uitdiende zangeres met een stem die gehoord mag worden). Op die manier ben je gauw klaar met je artikel', alleen stelt het weinig voor.
23. Eén der critici stelde, dat hij zich omringt met jongens die alles maar goed vinden van hem. Dat zal waar zijn, maar ik denk, dat het mede een kwestie van selectie is. Zelfbewuste jongeren verdwijnen na enige tijd uit zijn omgeving, aangezien zij genoeg krijgen van zijn bazige optreden. Een andere criticus stelde onder meer, dat Kusters een goede tweede man is, maar niet geschikt is als nummer één.
24. In de toekomst zal wel blijken, dat hij niet alIeen als leider maar nog meer als organisator terugschiet. Hij kan niet logisch en niet in rechte lijnen denken', hij kan niet in hierarchieen denken en hij kan niet in schema's denken. Hij weet ook bij voorbeeld het verschil niet tussen mededelingen en conclusies en tussen mededelingen en verklaringen. De agenda's voor de vergaderingen en bijeenkomsten op zich al zijn een complete chaos en een ratjetoe van bijeengeraapte onderwerpen, mededelingen, conclusies enzovoorts en al voor alle vergaderingen vaak hetzelfde.
25. Organiseren op gewoon dagelijks niveau, zo- als het uitstippelen van een route en het bespreken van een vergaderruimte, kan hij weliswaar goed, maar zodra er abstract denken aan te pas komt, is hij nergens. Het opstellen van een eenvoudig organisatieschema zou misschien nog gaan, maar de invulling van de verschillende posities met taken voor de functionarissen en de afgrenzing daarvan tegenover elkaar gaan zijn krachten te boven.
26. Hij heeft inderdaad, zoals één van zijn critici zei, weinig verstand van zaken. Zo sprak hij steeds ondanks dat hij erop werd gewezen, van een bijzonder congres van de NVU, hoewel het een vormingsbijeenkomst betrof. Zijn verregaande zelfoverschatting en eigenwaan beletten, dat hij voor verbetering vatbaar is en open staat voor kritiek, en zijn er tevens de oorzaak van, dat hij geen zelfkritiek toepast en niet leed uit zijn fouten of probeert die te verbeteren. Zijn slechte beheersing van de Nederlandse taal is daar een voor- beeld van. Die is nadat ik een paar jaar zijn schrifturen heb gecorrigeerd, nog even beroerd als in het begin! Hij heeft het zich zelf zo wijsgemaakt, dat hij waarschijnlijk werkelijk denkt dat hij de geroepen leider van Nederland is, maar diep in zijn had twijfelt hij aan zijn eigen kunnen en is hij zich bewust van zijn eigen tekortkomingen. Alleen al zijn gedraag duidt daarop. Zijn hele optreden als zelfbewuste leider is alleen maar op bluf gevestigd en niet op innerlijke zekerheid. In wezen is hij juist onzeker, vandaar zijn zonder dwingende redenen steeds terugkomen op eerder genomen besluiten. In ieder geval is hij geen persoonlijkheid, want die probeert zich niet met bluf en leugens te handhaven. Zijn in wezen onuitstaanbare machogedrag wordt nog aangewakkerd door een kennelijke homoniem die in Duitsland werkt en hem in een brief heeft geschreven, dat hij, Kusters, de geboren leider is van het Nederlandse volk en dat de Nederlanders uit dankbaarheid zijn voeten zouden moeten kussen. Oostenrijk heeft Haider, België heeft Vanhecke en Nederland heeft Kus- ters, schreef de dweper uit Duitsland. De man zag evenwel over het hoofd, dat Haider en Vanhecke aan het hoofd staan van partijen die al een groot deel van de bevolking achter zich hebben verse- meld en vele zetels in het parlement hebben. Kusters heeft nog niets vergélijkbaars gepresteerd. Als gevolg van de hier te lande heersende uiterst ongunstige omstandigheden en het gegeven dat de Nederlanders tot dusver niet bereid zijn zich in grote getalm bij ons aan te sluiten, ofschoon ze voor het grootste deel net als wij niets moeten weten van de multiraciale samenleving, kon hij dat ook helemaal niet. Zijn gebrek aan leiders- f kwaliteiten en organisatorisch vetogen zouden hem echter zelfs onder gunstige omstandigheden hebben doen mislukken. Iets waarvoor het Neder- Iandse volk hem dankbaar zou moeten zijn, heeft hij eveneens niet gepresteerd, waarbij nog komt, dat Germanen niet geneigd zijn de voeten van anderen te kussen! Vanhecke is overigens niet de grote man in België, maar Dewinter. Maar ja, wat doet het ertoe, als je te maken hebt met personen die zich zelf schromelijk overschatten en homofieIe dwepers die geen maat weten te houden. Eén van zijn begeleiders zei laatst tot overmaat van ramp, in verband met het feit dat de levensgezelIin van Kusters wat kennis van militaire aangelegenheden betreft, heel wat meer in haar mars heeft dan Kusters, die zelfs nooit in militaire dienst is geweest, dat hij ervan overtuigd is, dat Kusters als militair of in het bedrijfsraden heel veel zou hebben kunnen bereiken. Die zat te glunderen. Beiden vergaten, dat als je in het bedrijfsraden carriere wilt maken. verstand van zaken moet hebben, dat wil zeggen'. vakkennis hebt moeten verwerven en een gedegen studie hebt moeten maken van bepaalde onderwerpen. En als militair zal je dan minstens de KMA met succes moeten doorlopen, zoals zijn levensgezellin heeft gedaan, en daarvoor is om te beginnen een diploma nodig & VWo-niveau. Of Kusters dergelijke studies met succes zou kunnen afmaken, zullen wij nooit weten. Daarom kan je maar beter zulke uitspraken die op niets zijn gebaseerd, achterwege laten. AI was het maar om de eigendunk van Kusters niet nog meer aan te jakkeren. Niets wijst er bovendien op, dat hij dat zou kunnen. Het tegen- deel is het geval. Zijn verregaande slordigheid en onnauwkeurigheid, zijn onvermogen om te Ieren uit gemaakte fouten en zijn uitermate slechte beheersing van de Nederlandse taal en gebrekkige uitdrukkingsvermogen duiden daarop.
27. Juist vanwege het falen van Kusters op leidinggevend en vooral op organisatorisch gebied, hoopte ik dat ik nog zolang actief zou kunnen zijn, tot er wel een hechte organisatie met een goede structuur zou zijn opgebouwd.
28. In de oude NVU zou ik de strijd om de macht hebben aangegaan. Daarin zou overigens van een echte strijd om de macht geen sprake zijn geweest. Toen was er een goed werkzame Raad van Bestuur die onvoorwaardelijk achter mij stond en de kwaliteiten of het ontbreken daarvan van Kusters op hun juiste waarde zou hebben geschat. Hij had kunnen vertrekken en de partij zou in de omstandigheden die toen heersten, daar nauwelijks negatieve gevolgen van hebben ondervonden. In de huidige NVU ligt dat anders. Omdat er geen structuur is en het in feite een jongerenclub is, zou het niet alleen een echte maar tevens zinloze strijd om de macht zijn worden. De uitgang van strijd partij van geen belang zijn geweest. Ook als ik hem zou hebben gewonnen, zou dat een dodelijke klap voor de NVU hebben betekend. De partij draaide bijna uitsluitend op de werkzaamheden van Kusters en mij en naar mijn mening kan geen van beiden worden gemist. Het enige resultaat zou zijn geweest, dat er mee jongerenclubjes zouden zijn ontstaan: één in de huiskamer van Kusters en één in mijn huiskamer. Beide zouden geen enkele toekomst hebben gehad en voor de huidige NVU geldt hetzelfde.
29. Ons probleem is juist, dat wij geen kader hebben, zelfs geen kader dat geschikt is op regionaal of lokaal niveau een organisatie te leiden, laat scan op te bouwen. In de oude NVU zaten meerdere mensen die een goed werkende organisatie op konden zetten. Mr. Zoetmulder, die als persoon niet op de voorgrond trad, kon dat onder anderen. De Statuten en het Huishoudelijk Reglement die hij voor de NVU heeft opgesteld, bewijzen alleen al, dat deze man feellng had voor organisatie en dat op heldere wijze kon verwoorden.
30. Op zich is het daarom jammer, moest gaan, precies op het moment dat ik zover was, dat de beide bladen in de naaste toekomst voortaan op tijd naar de leden en abonnees zouden kunnen worden gestuurd. Van dat tijdstip af hadden wij dan verder kunnen bouwen. Bij mijn vertrek was Wij Nederland zo goed als persklaar en had - weliswaar te laat - in juni 2000 kunnen verschijnen. Intussen had ik al zoveel eigen artikelen klaar, dat daarmee alleen al ruimschoots de twee volgende nummers van 2000 zouden kunnen worden gevuld en wat Opmars betreft had ik aan eigen artikelen in grote lijnen er zoveel klaar, dat die alleen al meer dan de drie nummers van Opmars van 2000 zouden hebben kunnen vullen. Voor Opmars waren dat voornamelijk geschied- kundige en wereldbeschouwelijke artikelen om zo althans via Opmars aan versterkte vorming van de leden te gaan doen. Van beide bladen hadden de twee laatste nummers van 2000 dus op tijd kunnen uitkomen en was er zelfs al materiaal voor de nummers van het huidige jaar. Dat is alles de mist ingegaan. Om te beginnen is het al zo goed als persklare nummer van Wij Nederland niet in juni 2000 verschenen maar pas eind augustus 2000 (poststempel op mijn exemplaar 26 augustus 2000). Het blad was helemaal anders opgezet, niet alleen wat inhoud maar ook wat uiterlijk betreft. Dat laatste was op zich al geen verbetering en de zin voor traditie en de betekenis daar- van, met name in het nationaalsocialisme, bezitten Kusters en de nieuwelingen die hij heeft aan- getrokken, eveneens niet. De inhoud was, in tegenstelling met de oorspronkelijke inhoud, weer dat ik weg net zo chaotisch als wij van alle bladen die onder leiding van Kusters verschijnen, gewend zijn. Dat bewijst, dat hij totaal geels oog heeft voor orde en regelmaat en denkt, dat de chaos die hij creëer ! beter is. Het blad met dezelfde naam van de partij Volksnationalisten Nederland (nu Nieuwe Nationale Partij geheten, hoe het blad tegenwoordig heet, weet ik niet), een concurrent die wij niet moeten onderschatten, ziet er nu beter uit dan Wij Nederland en de inhoud van dat blad is zodanig dat die eveneens inmiddels beter is dan die van Wij Nederland. Constant Kusters bleef enthousiast doen, als ik hem sprak, maar het enig controIeerbare, de verschijning van de bladen die toch het bindmiddel bij uitstek zijn voor de leden, is helemaal ingestort. Wij Nederland is in 2000 niet drie keer maar slechts één keer verschenen en Opmars is helemaal niet uitgekomen. Beide bladen samen hadden zes keer uit moeten komen en dat is maar één keer geworden en dat was dan nog het nummer van Wij Nederland dat in december 1999 had moeten verschijnen!
31. Pas op woensdag 8 november 2000 zei Kusters in een telefoongesprek tegen mij, dat hij binnenkort met de nieuwe Opmars zou beginnen, tegelijkertijd tergende dat er een nieuw pamflet was voor de Germaanse Jeugd en dat de partij ...leden telde. Dat nieuwe pamflet heb ik inmiddels toegestuurd gekregen en daar is niets op aan te merken, maar Opmars is pas in de tweede helft van januari 2000 verschenen. Of er (nog) ... leden zijn, betwijfel ik. Volgens inlichtingen die ik heb ontvangen, begint de padie aardig te verlopen (een paar mensen zeiden zelfs, dat Kusters de partij aan het kapotmaken is). Of dat laatste al zo is, kan ik niet beoordelen, maar wel weet ik, dat de bladen mede een band vormen met de leden, met name ook met die leden die geen of bijna geen contact hebben met andere leden, en voor die leden bestaat de partij zeker niet meer, als ze niet regelmatig een blad ontvangen. lk ga er daarbij vanuit, dat niet alle leden (regelmatig) de kameraadschapsavonden bij Kusters bijwonen.
32. Dat hij niet betrouwbaar is en zich niet aan zijn afspraken houdt, is één van de punten van kritiek die ik na mijn vertrek als Leider van de NVU van anderen eveneens ter ore ben gekomen. Zelfs in gewone zaken is hij wat zijn afspraken betreft, niet betrouwbaar. Na mijn vertrek heb ik het meerdere malen mogen beleven, dat hij in een telefoongesprek zei, dat hij mij 's middels iets op zou sturen. Soms deed hij dat inderdaad, maar van de meeste toezeggingen kwam niets terecht. Soms wel, meestal neet, er is echt geen touw aan vast te knopen. Bijna elke keer als hij in het verleden voor een huiskamerbijeenkomst of - vergadering bij mij thuis of bij iemand anders in de omgeving van Den Haag kwam, heb ik hetzelfde meegemaakt. Een paar dagen van tevoren zei hij dan, soms meerdere malen, dat hij iets voor mij zou meebrengen. Als hij er dan was, praatte hij daar met geen woord over en als ik hem er dan naar vroeg, kreeg ik steevast hetzelfde antwoord, namelijk dat hij het niet bij zich had. AI doende leert men en op een keer heb ik de avond vooraf- gaande aan de dag dat hij naar Den Haag kwam, hem speciaal opgebeld om hem eraan te herinneren, dat hij voor mij iets zou meebrengen. Vergeefse moeite! Hij had het weer vergeten! De man werkt gewoon niet systematisch. Bij de crematie van Richard ten Wolde zou hij een video- band van de laatste 9e novemberherdenking, die hij mij al verschillende malen had toegezegd, voor mij meebrengen. Toen we een kop koffie stonden te drinken in de stationsrestauratie van Heerhugowaard, toonde hij mij vol trots de nieuwe lidmaat- schapskaart. Ik vermoedde natuurlijk wel, dat hij de videoband niet bij zich had en ja hoor: vergeten! Allemaal vergeten wij wel eens iets mee te brengen, maar toch niet praktisch altijd. Dan ben je toch een tapdans die zijn zaken niet op orde heeft en maar wat aftrommelt. Wanneer ik naar iemand toega, ga ik een dag van tevoren even na, wat ik mee moet nemen en dat zoek ik dan op en leg het klaar. Voor een normaal mens is dat alle- maal heel erg simpel, maar voor sommigen die het als toekomstige Fuhrer hoog in de bol heb- ben, is dat te hoog gegrepen.
33. En wat de nieuwe lidmaatschapskaart betreft. Prachtig hoor, maar wat is het nut daarvan. Het eerste wat ik dacht, was: zorg liever dat de bladen op tijd verschijnen in plaats van je tijd te verspillen aan zulke bagatellen. De nieuwe lidmaatschapskaart is mooi om te zien, maar houdt wel in dat iemand die geen lid meer is, toch bijeenkomsten en vergaderingen van de NVU op vertoon van zijn Iidmaatschapskaart kan bijwonen, zelfs als hij al jaren geen lid meer is. Op dit moment is dat in verband met het geringe aantal leden niet aan de orde, maar als de partij - tegen mijn huidige verwachting in - vrij groot of zelfs groot zou worden, wordt dat wel een probleem. Kusters zal wel denken: dat zien we dan wel weer. Het hele gedoe met pasfoto's heb ik overigens altijd al absurd gevonden, zonde van de tijd die eraan wordt besteed en van geen werkelijk nut zijnde. In wezen doet hij er niets mee. Dat heb ik in één geval al eens kunnen vaststellen. Na mijn vertrek bleek, dat er meerderen zijn die kritiek hebben op dat gedoe met pasfoto's.
34. Constant Kusters is over het algemeen veel te enthousiast en heeft de gewoonte de zaken veel gunstiger voor te stellen dan ze zijn. Zo zei hij tegen mij over de vormingsbijeenkomst met het thema Europa, Jeugd, Revolutie, dat die goed was geslaagd, terwijl ik van iemand anders heb gehoord, dat er sprake was van een volledige mislukking! Afgaande op het nietszeggende ver- slag over de bijeenkomst in de laatste Opmars, ben ik ervan overtuigd dat de laatste mening de juiste is, zeker wat betreft de inhoud van de rede- voeringen en de waarde daarvan voor de vorming inzake het thema van de bijeenkomst! Enthousiasme is een positieve eigenschap en het is goed, dat een leider enthousiasme uitstraalt, maar overdrijving werkt uiteindelijk negatief en richt meer schade aan dan dat zij goed doet.
35. Of ik in de toekomst nog actief politiek zal bedrijven, zal van de omstandigheden afhangen. Voor het opnieuw actief worden van de NVU ben ik een paar keer benaderd door de toen bestaande gematigd rechts-radicale partij Realisten Nederland, die over een goede organisatie beschikte en een goed blad, de Realist, waarvan de inhoud degelijk maar weinig strijdbaar was. Van die padie was ik eerst van plan lid te worden zonder verder enige ambities te koesteren, maar nadat Mordaunt mij vedelde dat de infiltrant Dr. Henri Brookman er ook lid van was, heb ik daar maar van afgezien. Mocht ik in de toekomst op- nieuw worden benaderd door een rechts-radicale partij waarvan het program mij enigermate aanspreekt, dan zal ik mij daar beslist bij aansluiten en dan, omdat ik lidmaatschap van meerdere politieke partijen afwijs, als lid van de NVU bedanken. Mocht ik niet worden benaderd, dan vind ik dat ook best. Zelf ga ik beslist niet op zoek naar een andere padie waarbij ik mij kan aansluiten en in groepen als Stormfront Nederland wil ik, althans voorlopig, niet actief zijn. In een andere partij of in een geen partij zijnde groepering zou ik alleen maar een rol op de achtergrond spelen. In de leiding daarvan wil ik niet zitten en ik zou mij beperken tot het schrijven van stukken voor het blad of de bladen die zij hebben, het houden van redevoeringen op vergaderingen en bijeenkom- sten en als er aan vorming wordt gedaan, het houden van inleidingen met discussie daarna.
Joop Glimmerveen
P.S. 1 betreffende het financiele beheer van de partij en de kritiek daarop van meerdere (voormaIige) leden.
P,S. 2 betreffende onlangs gevoerde telefoongesprekken met Olivier Oomen en Remy Hoven, opa. over het Stormfront Nederland.
P.S. 3 betreffende de laatste Opmars (nummer 20 van november 2000).
P.S. 1 betreffende het financiële beheer van de padie en de kritilek daarop van meerdere (voormalige) leden
Na de afscheidsplechtigheid voor onze gestorven kameraad Richard ten Wolde stonden Kusters en zijn beide reisgenoten, C. S. en Stefan Wijkamp, erop, mij met de auto thuis te brengen, wat ik overigens helemaal niet nodig vond. Zoals al in de brief is vermeld, begon kusten onderweg af te geven op H., waarop ik hem toen zei, dat die van plan was een artikel over hem te publiceren in verband met mijn vertrek uit de leiding van de NVU. Hij werd bijna hysterisch. Hij zat zich ongeIofelijk op te winden en verwachtte, dat H. zou schrijven over de financien in de NVU. Hij weet natuurlijk, dat heb ik hem indertijd in een vergadering verteld, dat er leden zijn die denken, dat hij geld van de partij voor eigen doeleinden gebruikt. Of H. mede daarover zal schrijven, is mij niet bekend, maar kusten voelt kennelijk onraad en was er verre van blij mee. Hij ging zelfs zover te beweren, dat hij alleen maar probeerde de zaak zo goed mogelijk te dienen en als er geld tekort was, dat hij dat van zijn armoedig bijpaste. Dat laatste is klinkklare nonsens. Het is nu eenmaal zo, dat zijn uitgavenpatroon veel te hoog is voor de karige uitkering die hij ontvangt. Dat is al meerdere personen opgevallen. Hij heeft dat indertijd zelf nog extra in de hand gewerkt door het ledental aan sommige leden veel hoger op te geven dan het was. Ook daarvoor heb ik hem toen gewaarschuwd. En nu hij een nieuwe computer heeft, zijn er alweer mensen die zich afvragen, hoe dàt kan. Zijn te hoge uitgavenpatroon, gevoegd bij het feit dat niemand anders enig idee heeft, hoeveel geld bij de padie binnenkomt en hoeveel daarvan en waaraan dat wordt besteedt, werkt zulke geruchten uiteraard in de hand. Toen de geruchten hier- over begonnen, heb ik hem er in de bovengenoemde vergadering al op gewezen, dat dat beter moest worden geregeld, maar hij wil eenvoudig niet anders. En dat werpt toch de vraag op: waarom. Hij komt dan met allerlei snoepjes, waarom het niet via de giro kan en beweert dat al ! die jongens gewoon niet betten via de giro, 0fschoon wij vroeger met jongeren daarmee nooit problemen hebben gehad. Ik verdenk hem er sterk van, dat hij die jongens adviseert contant aan hem te betalen. Uit alles kon ik tijdens de autotocht merken, dat hij zich wat het punt van de financien betreft, sterk in de verdediging voelt gedrongen. Zelf ben ik er beslist geen voorstander van alle leden en daarmee tevens onze tegenstanders inzicht te geven in onze financiën en daarmee op de hoogte te brengen van het aantal leden dat wij hebben, maar er moet toch wel controle zijn en één man kan uiteraard niet het geld helemaal alleen beheren en dat nog wel via zijn eigen portemonnaie. Daarmee werk je niet alleen corruptie in de hand, maar breng je automatisch een gedachtenstroom op gang. De oude NVU had zelfs geen kas, maar alleen een girorekening. De secretaris (Mr. Zoetmulder) beheerde de post- bus en maakte alle post open. Daarna stuurde hij, na kennisname, de giroafschriften naar mij als voorzitter, omdat ik ter ontlasting van de penning- meester de Iedenadministratie bijhield. Op mijn beurt stuurde ik de giroafschriften weer naar de penningmeester (Van 0.) die ze inboekte en op- borg. Er waren dus drie bestuursleden die volledig op de hoogte waren van het financiele reilen en zeilen van de NVU. Bovendien stelde de penningmeester na het einde van het jaar een financieel overzicht op, waarvan alle landelijke bestuursleden kennis konden nemen.
P.S. 2 betreffende onlangs gevoerde telefoon- gesprekken met Olivier Oomen en Remy Hoven, oa. over het Stormfront Nederland
Enkele dagen na de afscheidsplechtigheid voor kameraad Ten Wolde op donderdag 11 januari 2001 werd ik opgebeld door Olivier Oomen die mee vragen had. De eerste vraag ging over het volgende: Hij had via H., die ik dat had verteld, gehoord dat hij C. S. telefonisch had lastiggevallen en dat hij in elkaar geslagen zou zijn geworden, als hij op de crematieplechtigheid zou zijn verschenen. Oomen ontkende, dat hij C. S. had lastiggevallen. Aangezien ik altijd sterk de indruk heb gekregen, dat Oomen in ieder geval goudeerIijk is, geloof ik dat ook wel. De tweede vraag betrof het overlijden van kameraad Richard ten WoIde. Oomen beklaagde zich erover, dat niemand hem op de hoogte had gesteld van het overlijden van kameraad Ten Wolde en vond het absurd vetes uit te vechten bij uitvaartdiensten. Ik ben het met hem eens, dat hij gewaarschuwd had moeten worden, omdat Richard ten Wolde een goede kameraad van hem was, en dat vetes niet op uitvaartdiensten van kameraden uitgevochten of aangedaan moeten worden. Voordat hij belde, was ik juist bezig met de brief waartoe dit P.S. behoort en ik kreeg even de indruk dat Oomen helderziende was. Datgene aan kritiek op Kusters wat ik juist had neergeschreven, bracht hij in het telefoongesprek, dat ruim mee uur duurde, naar voren: houdt zich niet aan zijn afspraken, stoot mensen af door zijn dominerende optreden en nog een paar punten van kritiek. Verder merkte hij op, dat Kusters veel te gauw mensen royeert en dat hij de indruk had, dat het Kusters meer ging om Kusters dan om de NVU. En die indruk heb ik ook beleend gehad. In bijna elk telefoongesprek dat ik met Kusters voerde, was het altijd ik, ik en nog eens ik en nooit wij. Ik doe dit. Ik doe dat. Ik ga dat stelletje vernietigen. Ik gooi ze de partij uit (en dat tegen de leider van de partij die dat zou moeten doen in plaats van hij, behalve in routine- gevallen, zoals bij contributieschuld). Ik heb mijn mannetjes in dat partijtje. Ik laat dat partijtje uit elkaar springen. Ook hierbij bleek overigens weer zijn schier mateloze zelfoverschatting. De mannetjes die Kusters in andere rechts-radicale of zogenaamd rechts-radicale partijtjes heeft, zijn niet zijn mannetjes, maar zijn mannetjes die van twee of meer walletjes eten en hem vertellen wat er in die ! andere partijtjes aan de hand is en In die andere partijtjes vertellen, wat er bij ons aan de hand is. En als die partijtjes uit elkaar springen, is dat beslist niet het werk van Kusters, maar het werk van BVD- of linkse infiltraties of het gevolg van overheidsmaatregelen of onderlinge ruzies in de lei- ding van zo'n partijtje. Eén keer is het gebeurd, dat hij ik haastig vering door wij, maar dat was de uitzondering die de regel bevestigt. Zelfs als je het over andere personen of zaken had, kwam je automatisch terecht bij het belangrijke persoontje van Constant Kusters. Bij voorbeeld, ik noem maar wat als ik zei, die man doet dat niet, repli! geerde hij gelijk met ik doe dat wel, hoewel het dan helemaal niet om hem ging.
Van Oomen - en van H. - heb ik vernomen, dat Stormfront Nederland half januari 2001 al . .. Ieden en aspirant-leden telde waarvan er . .. al betaald hadden en ongeveer half januari, na een gesprek met aspirant-leden, opnieuw . . . zich definitief bij het front hadden aangesloten. Ze blijken dat te regelen niet in huiskamers of, zoals Kusters beweerde, in een braakland, maar in behoorlijke café-restaurants in de binnenstad van Den Haag. Ze zouden op dit moment, naast Oomen en Hoven, over een ... kamerleden beschikken en op een vergadering die ongeveer op 17 januari 2001 zou worden gehouden, zou worden beslist, of ze met een eigen blad zouden starten. De leden zouden verspreid zijn over het hele land en onder andere woonachtig zijn in de steden Groningen en Haarlem. In ... zitten en in Rotterdam zouden ze ongeveer . .. (!) leden hebben. Op verspreide pamfletten zijn, met uitzondering van Rotterdam, geen leden binnengekomen. Oomen zei, dat ze dat van tevoren wel wisten, maar dat die ver- spreid zijn om enige naamsbekendheid te verkrijgen en de pers te halen, hetgeen is gelukt. In Den Haag, Amsterdam en Rotterdam zijn per stad ongeveer 10.000 pamfletten verspreid. In Den Haag en Amsterdam heeft dat geen enkel lid opgeleverd, maar in Rotterdam verschillende. Volgens Oomen zijn veel leden van de NVU/GJN overgestapt naar Stormfront Nederland en die moeten dan hun lidmaatschapsgeld van de NVU/GJN bij het Stormfront inleveren. Ook oud-leden als I. B. en M. B. zijn inmiddels van Stormfront Nederland lid geworden. Kusters ontkende, dat er leden zijn afgevallen. Wie gelijk heeft, weet ik niet, maar aangezien kusten altijd de optimist uithangt en de zaak vaak versluisd en ik van Oomen, zoals reeds gezegd, altijd sterk de indruk heb gekregen dat hij doodeerlijk is, neig ik er sterk toe aan te nemen, dat Oomen gelijk heeft. Stormfront NederIand is eigenlijk de Nederlandse afdeling van het Amerikaanse Stormfront en werd opgericht door John van Prooyen uit Utrecht (zie CP'86 met na- me genoemd op de pagina's 123 en 124., de pagina's zijn hierbij ingesloten). Het laatste werd eveneens door Kusters ontkend. Of er organisatorische banden bestaan tussen beide organisaties, weet ik niet.
De dag na het telefoongesprek met Olivier Oomen werd ik opgebeld door Remy Hoven. Die vroeg mij of hij mij wat mocht vragen. Ik heb gezegd: Ja, dat mag je, maar ik wil niet bij het Stormfront Nederland worden betrokkenen Uit het gesprek met hem en met Oomen kwam naar voren, dat ze wel begrepen dat wij ze moesten royeren, maar ze hadden er wel bezwaar tegen dat Kusters nu loopt rond te vedelden, dat Oomen een infiltrant is - hetgeen volgens mij absurd is - en dat Hoven een drugsverslaafde is. Hoven merkte op, dat Kusters zelf in zijn naaste omgeving drogsgebruikers heeft en dat tolereert, dus er beter aan zou doen iemand anders daar niet van te beschuldigen. Of Kusters dergelijke beschuldigingen rondvertelt, is mij niet bekend, maar lijkt mij wel aannemelijk. Per slot van rekening is het wel zijn stijl van politieke strijd voeren en leiding geven, want hij vertelt ook aan iedereen die het horen wil. dat ik ziek ben en ik voel me prima. Kusters ver- telde mij nog, dat hij blij is dat hij waardeloze personen als 1. B. en M. B. door kan schuiven naar Stormfront Naderhand. Daar zou ik, als ik hem was, niet zo blij mee zijn, omdat het toch beter zou zijn geweest als personen als I. B. en M. B. lid waren gebleven van de NVU en/of de GIN en geen lid zouden zijn geworden van Stormfront Nederland. Overigens komt hier, behalve zijn grote gebrek aan werkelijkheidszin, zijn groteske zelfingenomenheid weer naar voren. Hij schuift nameIijk niemand door naar het Stormfront Nederland. Personen als 1. B. en M. B. hebben op eigen initiatief indertijd bedankt als lid van de NVU en/of de GIN als reactie op aan hen onwelgevallig gedrag van Kusters en zij zijn op eigen initiatief of op verzoek van Oomen is. Lid geworden van het Storm- front Nederland.
De NVU zou er mijn inziens goed aan doen, het Stormfront Nederland niet te onderschatten. Ik herinner me nog goed, dat wij dat indertijd met de Centrum Partij ook deden. Ik hoor het G. L. nog zeggen: Daar komt niets van terecht. lk weet ! hoe moeilijk het is een grotere groep mensen bil elkaar te brengende In ijltempo is de CP ons echter door allerlei omstandigheden voorbijgegaan en Janmaat en consorten hebben jarenlang in de Tweede Kamer, in Provinciale Staten en in Gemeenteraden gezeten en daarmee mede de door- braak van echte rechts-radicale krachten verhinderd. Niet dat wij daar iets tegen hadden kunnen doen, maar het schromelijke onderschatten van de CP is toch gebeurd. Tegen de opkomst van het Stormfront Nederland zou misschien wel iets gedaan kunnen worden, maar dan moet je om te beginnen de initiatiefnemers en leiders niet ondersçhatten. Hoven en Oomen hebben wel degelijk een strategie en hebben laten zien, dat ze in ieder geval een behoorlijk pamflet op kunnen stellen. Nu weet ik wel, dat het opstellen van een pamflet gemakkelijker is dan het vullen van een blad met artikelen en andere stukken, maar als ze een paar mensen kunnen aantrekken die in staat zijn artikelen en dergelijke te schrijven zonder plagiaat te plegen zoals de huidige schrijvers voor Wij Nederland en Opmars nu bij gebrek aan eigen ken- nis en creatief vermogen noodgedwongen doen en dan nog op een uiterst stomme wijze, dan gaat Stormfront Nederland de NVU en de GIN even- eens in ijltempo voorbij. Temeer daar ik zo langzamerhand sterk de indruk heb gekregen, dat Kusters bij veel jongeren niet erg geliefd is. Eerder het tegendeel.
Bijna een week geleden, op donderdag 1 maart, belde Olivier Oomen mij opnieuw op en deelde tijdens het telefoongesprek mee, dat het aantal leden intussen de ... had overschreden!
P.S. 3 betekende de laagte oppas (nummer 20 van november 2000)
1. Zaterdag 23 januari 2000 ontving ik dan eindeIijk Opmars Nummer 20 van November 2000. In de nieuwe Opmars deelt Kusters in een voor- woord, enthousiast als altijd, mee dat een nieuw schrijverskorps is aangetrokken. Hij had beter kunnen spreken yin een nieuw korps van pikkers uit andere bladen, want dat zijn het. Het is een stelletje plagiaatplegers die zelf niets in hun mars hebben. Zelfs hun beheersing van de Nederlandse taal is zo miserabel, dat je alleen al aan de ver- taling in het Nederlands van uit buitenlandse bladen gestolen artikelen kan zien, dat het plagiaat betreft. En eindredacteur Kusters ziet natuurlijk niet, dat het Nederlands af en toe zo krom is, dat de gemiddelde autochtoon die hier een paar jaar is, bij wijze van spreken nog beter Nederlands spreekt dan het stelletje non-valeurs dat deze Opmars volschrijff'. Waarom Opmars zo laat ver- schijnt, is wel een raadsel. Als je toch steelt van anderen, doe het dan wat vlugger, zodat de in elkaar geflanste bladen in ieder geval op tijd uitkomen. Hoe onbenullig hij en zijn nieuwe medewerkers zijn, blijkt ook daaruit, dat zij veranderingen in het uiterlijk van Opmars aanbrengen die niets om het lijf hebben en geen verbetering zijn, maar eerder een achteruitgang. Zoals al in de brief werd vermeld ten aanzien van hetzelfde voor Wij Nederland: van de waarde van traditie in het alge- meen en met name voor de grote rol die zij speelt in het nationaalsocialisme, hebben zij kenneljk nog nooit gehoord.
2. Kusters deelt in zijn voorwoord verder mee, dat de Redadie van Opmars heeft besloten om de artikelen zo recent mogelijk te houden. Dit om te verhelpen dat artikelen een jaar oud zijn. Prachtig, maar absurd als je dan het blad voor een belang- rijk deel vult met een (gepikt) artikel over 0|0 scoren, dus over gebeurtenissen die al Bijlig à zestig jaar geleden hebben plaatsgevonden, en het artikel zelf eveneens bepaald niet pas gisteren of eergisteren is geschreven! Maar ja, één van de kenmerken van de geschriften en redevoeringen van kameraad Kusters is dan ook niet voor niets, dat zij vol tegenstellingen staan.
3. Aan de inhoud van het blad heb: in wezen niemand iets. Tweeendertig pagina's die over het al- gemeen volstrekt waardeloos zijn en als ze dat niet zijn, niets met de NVU of de GJN te maken hebben.
4. Op pagina drie en de eerste helft van pagina vier staat het al genoemde Voorwoord van Kusters zelf. Een voorwoord dat geen voorwoord is. Het is een samenraapsel dat in hoofdzaak bestaat uit mededelingen - in totaal negen - en tot slot drie stukjes die ook geen bestandelen voor een voorwoord zijn. Het voorwoord bestaat voor een groot gedeelte uit Iariekoek. Zo wordt geschreven over geslaagde scholingsbijeenkomsten, maar over de inhoud van de scholing - hetgeen op zich al een verkeerd woord is, aangezien wat hier wordt bedoeld, in Nederland vorming heet en scholing iets anders is - wordt met geen woord gerept. Op grond van wat ik erover heb vernomen, denk ik niet, dat die scholing iets voorstelt en afgaande op het voorwoord is er inderdaad niets van belang over te melden. Omdat volgens Kusters de grote vormingsbijeenkomst met het thema Europa, Jeugd, Revolutie eveneens een groot succes was, terwijl iemand die aanwezig was, sprak van een volledige mislukking kunnen ! we gevoeglijk aannemen, dat Kusters zich weer eens door zijn enthousiasme en zijn drang om in- druk te maken, heel laten meeslepen. En dan de mededeling over de contacten binnen het Groot- Germaanse Rijk. Hij weet niet eens, dat het Groot-Germaanse Rijk nu al helemaal niet bestaat en bovendien nooit heeft bestaan. En dat, hoewel ik hem al eens naar aanleiding van het eveneens gestolen artikel over SS-standartenfuhrer Peiper had verteld, dat in de Tweede Wereldoorlog met name binnen de SS weliswaar werd gestreefd naar het Groot-Germaanse Rijk, maar dat het zelfs niet ten dele werd verwezenlijkt en dat zelfs, bij voorbeeld, nog niet vaststond, hoe de grenzen van het komende Rijk precies zouden zijn. Iemand die beweert, dat het Groot-Germaanse Rijk nu bestaat, maakt zich zelf alleen maar onsterfeIjk belachelijk en geeft te kennen, dat hij helemaal niet op de hoogte is van hetgeen waarover hij schrijft of spreekt. Kuiter: en de beginnelingen met wie hij zich heeft omringd, geven met het ver- kondigen van zulke baarlijke nonsens alleen maar aan, dat ze zelf geen kennis hebben van de meest elementaire geschiedkundige feiten. Over de mededeling, dat er een nieuw schrijverskorps is aangeworven, hebben we het al gehad, maar geconstateerd kan nog worden, dat die mensen zelfs als dief van andermaal pennevruchten uiterst middelmatig begaafd zijn, gezien hun krom- me vertalingen uit een buitenlandse taal. Ten slome het einde van het voorwoord. Onder het kopje Volkswoede wordt begonnen met te melden, dat de volkswoede van dit volk zich niet meer laat onderdrukken, gezien het feit dat Nederlandse jongeren zich massaal aanmelden. Iedereen kan voor zich zelf vaststellen, dat er van een volkswoede die niet mëer te onderdrukken is, helemaal geen sprake is, en niemand in eigen kring gelooft, dat Nederlandse jongeren zich massaal bij ons aanmelden. Daarmee wordt alle overtuigingskracht aan de rest van dit slot ontnomen. Kusters weet het uiteraard niet, maar een van de punten van kritiek die ik inmiddels uit eigen kring heb vernomen! is dat hij tegen beter riten in altijd zo overdrijft. .
5, Zoals in zijn mededelingen via de Nationale lnfo-Telefoon/ De Stem van het Nationale Verzet! die ook op de eerste helft van pagina 4 wordt vermeld. Die stelt op zich al niets voor en wordt voor zover ik weet, alleen ingeschakeld als Kusters niet thuis is. Dat gebeurt de laatste tijd waarschijnlijk nogal vaak, hetgeen wel verband zal houden met zijn omgang met de MlD-medewerkster. Ik werd tenminste een paar keer door mensen opgebeld die zich erover beklaagden, dat zij steeds de infotelefoon kregen in plaats dat Kus- ters zelf de telefoon opnam. Een rechts-radicaal had als kritiek, dat er in Echt ongeveer dertig rechts-radicalen aanwezig waren en op de info- telefoon werd gemeld, dat het er tachtig waren. Ofschoon ik er niets meer mee te maken heb, heb ik, om verdere benadeling van de partij te voor- komen, maar gezegd dat dat propaganda was. Met propaganda heeft dat vanzelfsprekend niets te doen. Wie belt die info-telefoon nou. Journalisten doen dat niet, aangezien die Kusters eventueel zelf willen spreken. Die weten trouwens heus wel, hoeveel personen er ongeveer bij een actie aanwezig zijn en worden zeker geen lid. Die behoef je dus niet propagandistisch te benaderen. Ze krijgen alleen maar de indruk, dat je niet betrouwbaar bent en dat is mede uit propagandistisch oogpunt niet gunstig. Eventuele tegenstanders die bellen, behoef je eveneens niet propagandistisch te benaderen en voor hen geldt ver- der precies hetzelfde als voor journalisten, name- Iijk dat ze over het algemeen goed op de hoogte zijn. Rest nog de eigen leden. Die behoef je sowieso niet propagandistisch te benaderen, want die zijn al lid en ze weten ook beter. Ze voelen zich alleen maar belazerd en trekken de conclusie, dat de leiding niet geloofwaardig is. En gelijk hebben ze! Een andere rechts-radicaal vroeg me, of Kusters wel helemaal goed bij zijn hoofd was, omdat hij eens via de info-telefoon de totale mobiIisatie afkondigde. En dan kom je bij de actie en dan staan er tien jongens. Dat wist de vragen- steller niet, maar alleen al de afkondiging van de totale mobilisatie maakte op hem een zeer vreemde en overdreven indruk. Iemand anders, die het niet over de info-telefoon had en de totale mobilisatie, zei dat Kusters in een schijnbeeld leeft die hij voor zich zelf heeft opgebouwd. En iemand die aan het hoofd staat van enkele tientallen geest- verwanten en dan midden in vredestijd de totale mobilisatie afkondigt, leeft inderdaad in een schijnwereld.
6. Op de tweede heli van pagina vier en op pagina vijf staat een verslag van de Rudolf Hessmars 2000. Best dat daaraan aandacht wordt besteed, maar het heeft in feite niet direct met de Germaanse Jeugd in Nederland te maken. De Germaanse Jeugd in Nederland wordt dan ook in het verslag helemaal niet genoemd. Het verslag is mogelijk speciaal voor Opmars geschreven, maar zou net zo goed in een ander rechts-radicaal blad kunnen worden afgedrukt. Het is ook niet voor niets ondertekend met Rudolf Hess coordinatie comite Nederland.
7. Pagina zes is gewijd aan een verslag over de vormingsbijeenkomst met het thema Europa, Jeugd, Revolutie. Het kan niet missen: Kusters spreekt als vanouds over een themacongres in plaats van een vormingsbijeenkomst, maar de inhoud van het verslag is eveneens totaal waardeloos. Over de inhoud van de redevoeringen geen enkel woord, afgezien van de mededeling dat kameraad Krick mede sprak over het destijds aankomende EK en dat Kusters in felle bewoordingen uithaalde naar het zogenaamde Neder- Iandse elftal. Dergelijke uitspraken zijn geen vorming) maar gewoon politieke propaganda en/of voorlichting. Afgezien ervan dat sprake is van gebrek aan inzicht van wat een verslag dient te bevatten, zal er niets te melden zijn geweest dat van essentieel belang is voor het thema van de bijeenkomst. Juist daar de bijeenkomst een vormingsbijeenkomst was, lag het voor de hand dat minstens de kern van de redevoeringen in Op- mars zou worden gepubliceerd. Per slot van rekening is Opmars voor een belangrijk deel een vormingsblad! Een groot deel van de leden van de NVU en/of de GJN zullen niet aanwezig zijn geweest en zouden dan via Opmars kennis hebben kunnen nemen van hetgeen op de bijeen- komst werd gezegd en daardoor worden gevormd in volksnationale of nationaalsocialistische zin. Voor de Nederlandse aanwezigen zou het de gelegenheid hebben geboden het gezegde nog eens op hun gemak te kunnen nalezen, wat ook aan hun vorming in onze politiek-wereldbeschouwelijke zin zou hebben bijgedragen. Bovendien mag je aannemen, dat degenen die werkelijk geïnteresseerd zijn in onze politieke en wereldbeschouwelijke opvattingen, onze bladen bewaren, zodat zij als naslagwerk kunnen fungeren en de parate kennis op peil kunnen houden. Aan de in- houd van de rede van kameraad Roman is zelfs geen enkele aandacht besteed. Die sprak overigens niet over het aan de orde zijnde thema, want hij wist niet eens dat het een vormingsbijeenkomst met een bepaald thema was! Het verslag gaat meer over de persoonlijke ervaringen van Kusters met betrekking tot de zaalhuur en dergeIijke dan over de bijeenkomst zelf in tegenstelling met wat nu eenmaal de bedoeling van verslagen is. Tot slot is het verslag niet ondertekend door een persoon, maar door het E.I.R. comite, terwijl het een vormingsbijeenkomst van de NVU was en alsof je voor het bijeenschrijven van een pagina die ver het grootste deel uit klinkklare onzin bestaat, een comite nodig hebt. Heus, dat kan een warhoofd als Kusters alleen wel!
8. Op pagina zeven staat een artikel over de Fuhrer en het nationaalsocialisme met de titel Regime en leider. Op zich uitstekend. Gezien het kromme Nederlands echter waarschijnlijk even- eens gestolen uit een buitenlands blad. Mogelijk is het gewoon iemand die pas aan het schrijven is geraakt. Aan de tegenspraken en de warhoofderij zou je haast zeggen, dat Stephen Contrado Kus- ters zelf is. Dat het joods Bolsjewisme/Kapitalisme zich zelf vernietigde door het stichten van een één-wereld regering, is zulke groteske onzin, dat je je alleen maar kan schamen, dat geestverwanten zulke onzin durven te publiceren. Tot over- maat van ramp begint het artikel met de krankzinnige stelling, dat met de dood van Adolf Hitler geen absoluut einde is gekomen aan zijn regime. Nou, dat is het helaas welt! Daar merken we nog dagelijks de gevolgen vang! Het zou goed zijn, als de scribenten van Opmars af en toe eens in een woordenboek zouden kijken, zoals naar de betekenis van het woord regime. Dat zou veel nonsens kunnen voorkomen. Ergens in het stuk absurde proza wordt gesteld, dat het nationalisocialisme nog steeds de meest intelligente en moedige individualisten rekruteert. Of de schrijver moedig is, weet ik niet, maar intelligent zeer zeker niet of in het gunstigste geval zeer onervaren als schrijver. Het artikel bevat op zich een aantal waardevolle elementen, maar de wijze waarop het is geschreven, maakt het totaal waardeloos en bewerkt juist het tegendeel van wat het beoogt en maakt ons met name bij vertegenwoordigers van de media en bij tegenstanders en ook bij concurrenten in het rechts-radicale kamp volkomen bespottelijk, hetgeen overigens deze aflevering van Opmars over het algemeen doet, met uitzondering van enkele bijdragen.
9. Op pagina acht en de eerste helft van pagina negen staat een artikel over rechts-radicale muziek. Niets op aan te merken en het kan best in het blad worden opgenomen, maar het heeft niets met de Germaanse Jeugd in Nederland als zodanig te maken.
10. De tweede helft van pagina negen en pagina tien bevat een verslag van de zaalbijeenkomst op 9 september 2000 in Schwabach van de Freie nationalisten, waar Constant Kusters mede het woord voerde. Er waren drie sprekers, waarvan Sven Schlechta als organisator van de bijeen- komst slechts een korte rede hield zodat het ver! slag voornamelijk aan de redevoeringen van Kusters en Busse is gewijd. In tegenstelling met in het verslag van de voor ons in tweeerlei opzicht (een bijeenkomst van de NVU zelf en bovendien, althans officieel, gewijd aan de vorming van de leden) veel belangrijkste bijeenkomst met het thema Europa, Jeugd, Revolutie is in dit verslag wel aandacht gewijd aan de inhoud van de rede- voeringen. Waarom dat zo is zal wel altijd een ! raadsel blijven. Een nieuw blijk van de warhoofdigheid die kenmerkend is voor kameraad Kus- ters, vrees ik.
11. De rede van Kusters duurde volgens het ver- slag 20 minuten en werd in het Duits gehouden. Hoe dat kan, is mij een raadsel. Kusters kent volgens mij praktisch geen woord Duits en als hij Duits spreekt, is het een soort koeterwaals dat nauwelijks te volgen is, en een aaneenschakeling van loze kreten, zoals ik een keer in Duitsland heb mogen meemaken gedurende vijf of tien minuten. Hij beweert ook altijd maar, dat hij met zijn redevoeringen in Duitsland zo'n geweldig succes heeft, terwijl ik dat nooit heb kunnen constateren bij zijn in Nederland in het Nederlands gehouden redevoeringen voor een publiek dat voor een groot deel uit Nederlanders en eventueel Vlamingen bestond. Maar ach, van Kusters zijn we wel overenthousiasme en zelfoverschatting gewend.
12. Op zich is zo'n verslag natuurlijk waardevol, maar ja. .... De rede van Kusters ging voor een deel blijkbaar weer eens over moeilijkheden met kameraden waaraan hij zelf in zo'n sterke mate medeschuldig is. De vos die de passie preekt! Wat uit het verslag in zijn totaliteit naar voren komt, geeft de indruk dat de bijeenkomst erg pover was.
13. Op de eerste helft van pagina elf staat een brief afgedrukt die aan Kusters is geschreven. Een gesprek met hem zal voor de vertegenwoordiger van de National Alliance, David I. Stennett, wel moeilijk worden, tenzij hij de Nederlandse taal machtig is. Ik denk namelijk, dat het Engels van kameraad Kusters minstens zo slecht is als zijn Duits. Misschien kan een tolk uitkomst bieden.
14. Op de tweede helft van pagina elf en de eerste helft van pagina twaalf staat een verslag van een inspraakavond in de Saksen-Weimar-Kazerne in Arnhem in verband met de komst van 500 asielzoekers naar de wijk waarin de kazerne is gelegen. Hier komt dan eindelijk de NVU (maar niet de GINI) eens goed in beeld, daar een afvaardiging van de partij daar acte de presente gaf en aan het debat deelnam en dat in het verslag naar voren komt.
15. Op de tweede helft van pagina 12 tot en met pagina 23 staan artikelen over The Turner Diaries (bijna 3 pagina's) en SS-sturmbannfuhrer Otto Skorzeny (8 1/2 pagina's).
16. Over iet artikel The Turner Diaries zullen we maar niet veel woorden. vuil maken. Niet bepaald een recent artikel om te beginnen, dus opnieuw geheel in tegenstelling met hetgeen Kusters in zijn voorwoord aankondigde, namelijk dat de Redactie van Opmars heeft besloten de artikelen zo recent mogelijk te houden om te verhelpen dat artikelen een jaar oud zijn. Het kromme NederIands van de vorige zin is aan hem ontleend en het artikel is waarschijnlijk niet één maar twintig jaar oud, aangezien het een recensie betreft van een boek dat al in 1978 is verschenen.
17. Het artikel is niet voor Opmars geschreven, maar weer gewoon overgenomen en slecht vertaald en de inhoud is bepaald geen reclame voor onze zaak in Nederland. Het is te hopen, dat niet een van onze leden naar aanleiding van dit stuk proza het voorbeeld van Timothy Mcveigh zal volgen, omdat dat het einde van onze beweging in Nederland zou betekenen - voorgoed! Het is dus drie pagina's pakwerk, gevolgd door acht en een halve pagina's pakwerk over SS-sturmbannfuseer Skoceny. Uiteraard eveneens weer absurd slecht vertaald. Het is op zich goed om over Skorzeny te schrijven in verband met de vorming van de leden, maar dit - weliswaar van een miserabel niveau - is krijgskunde en wij worden geacht aan politiek te doen, zoals een voormalig lid het tegenover mij formuleerde. Met andere woorden: als je een artikel schrijft over een voormalige nationaalsocialistische frontsoldaat, moet je daar wel een wereldbeschouwelijke en politieke wending aan geven, tenzij het een kort stuk is, dat alleen relevante informatie over de persoon in kwestie bevat. Maar dat alles is van plagiaatplegers net iets te veel gevraagd. Die kunnen zelf niets, want anders schrijf je artikelen niet over. Bedrog en on- kunde zijn bij dergelijke waardeloze figuren per definitie verenigd.
18. Otto Skorzeny was overigens niet SS-stormbannfuhrer, zoals in de kop van het artikel staat, maar SS-standadenfuhrer. Maar ja, wat verwacht je van plagiaatplegers. Die hebben altijd iets stoma, waardoor ze zich direct al verraden. Zelfs als ze later doctorandus worden, zoals ik heb meegemaakt. Ze hebben niet eens in de gaten, dat in het artikel zelf de rang van SS-obersturmbannföhrer staat vermeld. Zeker bij het moeizame vertalen in slecht Nederlands over het hoofd gezien. Tijdens mijn diensttijd als oorlogsvrijwilliger in Korea heb ik overigens nooit Amerikaanse soldaten ontmoet die slenteren, asociaal kauwgom kauwen en eenmaal op wacht met handen in de zakken tegen een muur leunend Integendeel, in het Amerikaanse leger heerste een stramme discipline, maar na diensttijd gingen officieren, onderofficieren en gewone soldaten op voet van geIijkheid met elkaar om. Zowel in Korea als in Japan heb ik dat ondervonden. Dit in tegenstelling met het Nederlandse leger waarin officieren, onderofficieren en gewone soldaten hun vrije tijd geheel gescheiden doorbrachten.
19. Op pagina 24 staan dan de nieuwe stikkers afgebeeld. De stikkers zijn goed. Aangezien het stikkers van de NVU zijn en niet van de GIN, zou het echter meer voor de hand hebben gelegen ze af te drukken in Wij Nederland in plaats van in Opmars.
20. Pagina 25 en pagina 26 zijn onder de titel PoIitiek en Privé toegeschreven met een ratjetoe door Kusters zelf. Erg huichelachtig dat moraliserende gedoe over politiek en prive van de hand van iemand waarvan ik weet, dat hij er geen enkel bezwaar tegen had met een meisje van een kameraad het bed in te duiken. In de // waren der- gelijke figuren voorgoed uitgespeeld, zoals een hoge politieman, die lid was van de Germaansche V in Nederland, in de oorlog heeft ondervonden en die presteerde meer voor het nationaalsocialisme dan Kusters. Een hoop moeilijkheden in de partij en haar jeugdbeweging zijn juist begonnen, omdat Kusters zelf geen onderscheid tussen politiek en prive weet te maken. Ja, en dan in dit artikel opnieuw zijn stokpaarden homo's. Onderweg in de auto na de crematie van kameraad Ten Wolde gaf hij ook weer af op Michael Kuhnen. Volgens hem was de beweging in Duitsland in twee delen uiteengevallen als gevolg van het feit dat Kunnen homoniem was. Ik merkte toen op, dat het wel de homoniem Kunnen was die haar eerst had opgebouwd en niemand anders en dat hij kans had gezien als nationaalsocialist bekend te worden tot zelfs in Amerika toe. Zelf moet ik eveneens niets hebben van hemofilie, maar je kan het te ver doordrijven. Zonder de homofiel Ernst Röhm zou de Fûhrer nooit de Fuhrer zijn geworden, althans niet als regeringsleider en staatshoofd van Duitsland. Zonder de tomeloze inzet van de homofiel Joop Hagenbeek zou de Nederlandse Volks-unie nooit aan de verkiezingen voor de Tweede Kamer in 1977 hebben kunnen deelnemen. Inderdaad ! Michael Kunnen was een homofiel, hetgeen mij op zich tegen de borst stuit, maar hij was tevens een Kâmpfer pur sang die niet vergenoegd om zich heen zou hebben zitten kijken, indien hij een werkstraf zou hebben gekregen in plaats van een gevangenisstraf. De heterofiel Kusters doet dat wel, wanneer hij een werkstraf krijgt en dat is mede een van de punten van kritiek op hem die ik inmiddels heb gehoord. Men vindt, dat hij dan (en dat als leider) niet achter zijn standpunten staat. Als leider heb je nu eenmaal een voorbeeldfunctie en een beetje nationaalsocialist weigert een werk- straf, maar gaat gewoon in de gevangenis zitten!
21. Het lullige artikel is onderverdeeld in haalt kleine stukken. De eerste 9 stukjes geven aanwijzingen, hoe leden van de NVU en de GIN heb- ben te leven. Eigenlijk aan geen van de wijze levenslessen die Kusters hier uitdeelt, voldoet leer- meester Kusters zelf. Met de meeste is zijn levensstijl juist in frappante tegenstelling, maar dat is een euvel waaraan wel meer en bekendere goeroes mank gaan. Voor de afwisseling is nu eens niet in zijn tekst voortdurend sprake van tegenstellingen, maar is zijn levenswijze vol met tegenstellingen tot hetgeen hij predikt!
22. Nadat Kusters aan het einde van het negende en laatste beherende stukje heeft geconstateerd, dat zwakke en iade mensen op zijn Engels gezegd 'losers' zijn, komt dan in het tiende stukje met de kop Hoge posten voor zwakke en zielige mensen één van de enorme blunders die je in de huidige Opmars en Wij Nederland kan verwachten. Volgens hem zijn het juist de 'Iosers' die binnen de regering aan de touwtjes trekken. Dat zijn dus geen 'Iosers', dat wil zeggen: verliezers, maar het zijn in tegendeel de (voorlopige) winnaars, en de huidige machthebbers! Wij zijn juist op dit moment de verliezers die in de gevangenis worden gestopt en van hun brood worden beroofd, terwijl degenen die hij als verliezers aanduidt, goed geld verdienen en de lakens uitdelen. Velen onder zouden graag tot dit soort verliezers willen behoren .
23. De stukjes elf en twaalf bevatten tot slot een pleidooi voor het Oranjehuis. God betel het! Hij stelt daarin ook nog eens, dat wij niet moeten vergeten dat Prins Bernhard vroeger bij de Ruiter-// heeft gezeten en lid was van de NSDAP. Of hij dat laatste was, is mij niet bekend. Wel weet ik, dat Prins Bernhard en niet Bernard, zoals Kusten denkt dat de naam van zijn held is, een afvallige is en in de oorlog door het nationaalsocialisme als verrader en boudoirheld werd beschouwd. De man is een poseur en profiteur die uit eigenbelang en niet uit innerlijke overtuiging lid is geworden van de Reiter-// en zodra hij kans zag via het Nederlandse vorstenhuis een gigantische sprong voorwaarts te maken op de sociale ladder, het nationaalsocialisme in de steek heeft gelaten. Kus- ters zal in zijn onnozelheid toch niet denken, dat Bernhard uit liefde met Juliana is getrouwd? Prins Bernhard verdient onze verachting en niet alleen maar, omdat hij het nationaalsocialisme uit eigen- belang heeft misbruikt. En in de Ieidersstaat die wij willen vestigen, is vanzelfsprekend geen plaats voor het Huis van Oranje waarvan de leden niet bij uitverkiezing op grond van hun houding, karakter, kennis en prestaties voor de volksgemeenschap eventueel staatshoofd worden, maar automatisch op grond van hun geboorte. In een echte democratie zou voor het Huis van Oranje trouwens eveneens geen plaats zijn. Kusters besluit zijn lofzang over Prins Bernhard ermee, dat wij met hem in goed gezelschap verkeren. Prins Bernhard verkeert niet in ons gezelschap en dat is slechts toe te juichen! Hij is namelijk geen goed, maar in alle opzichten uitermate slecht gezel- schap! '
24. Op de pagina's 27 en 28 staat weer een artikel dat niet van de Germaanse Jeugd in Neder- Iand of van de NVU is, maar van de Anti-Antifa. Op zich best interessant, maar niet voor het gros van de gewone leden van de Germaanse Jeugd in Nederland. Wat hebben die daaraan? Niets dus! Zo'n stuk zou hoogstens in een mededelin- ç dekblad voor kamerleden geplaatst kunnen worden.
25. De pagina's 29, 30 en 31 zijn een strip en wat voor een! Een strip met zulke gekunstelde en afstotende tekeningen vind je in bladen als de Nieuwe Revu. De samenstellers - volgens Kusters is de strip getekend door een lid van de GJN naar ideeen die Kusters heeft geleverd - weten blijk- baar niet, dat het nationaalsocialisme zich met name in zijn beeldende kunsten uit in strakke lijnen en niet in bleekachtige of rococoachtige over- daad. Volgens mij is de strip overigens op zijn minst gedeeltelijk ook gestolen uit een buiten- Iands blad, afgaande op de Duitse teksten in de tekeningen zelf. NVU TV Nur mit NS Vision. Wij zijn in Nederland en niet in Duitsland, you know!
27. Een dag of zo, nadat ik deze Opmars had ontvangen, belde Kusters mij op om te vragen, wat ik van het blad vond. Hij viste kennelijk naar een comprimeetje. Dat doet hij altijd, als een nieuw nummer van Wij Nederland of Opmars uit is.
26. De achterkant is een krantenknipsel. Uitstekend, maar het vergt niets van het creatieve vermogen van de samenstellers van het blad en dat is maar goed ook, gezien de enorme beperktheid daarvan.
28. Hij heeft in dat opzicht iets kinderlijke, maar goed: we hebben allemaal onze tekortkomingen en eigenaardigheden. Typerend is het echter wel.
29. Dat hij mij nu voor een comprimeetje belde, bewijst nog eens, dat hij totaal geen inzicht heeft in bepaalde situaties. Hoe kan hij nou denken, dat ik hem zou prijzen voor dit volkomen mislukte nummer. Onze rechts-radicale concurrenten zullen, als ze dit nummer onder ogen krijgen, schud- debuiken van het lachen en constateren, dat de NVU zich op wat langere termijn gezien, zelf zal uitschakelen en dat zij van de NVU als concurrent niets meer te vrezen hebben.
30 Het gesprek had ongeveer de volgende inhoud'.
K. Heeft u de nieuwe Opmars ontvangen. G. Ja, dat heb ik. K. Wat vind u ervan. G. Waardeloos. Het heeft niets met de NVU en de GIN te maken. Het is bijeen gestolen uit andere bladen. K. Hoe komt u daar nou bij? G. lk zie aan het kromme Nederlands, dat het vertaald is uit het Duits of het Engels. K. Wat dan? G. Bijna alles. Onder andere het stuk over Otto Skorzeny. K. Nou, die jongens hebben het echt allemaal zelf vertaald uit het Duits. G. Ja, dat noemen ze plagiaat plegen. K. Het is toch fijn, dat onze leden er nu ook kennis van kunnen nemen. G. Ja, dan moet je de bron vermelden en niet net doen, of je het zelf hebt geschreven. K. U bent toch maar de enige die het ziet. G. Je snapt er niets van. Je zoekt het maar uit.
31. Het gesprek, waarna hij mij nooit meer heeft opgebeld, is een typisch voorbeeld ervan, hoe het altijd gaat met Kusters in zulke gevallen. Eerst leugenachtig ontkennen en daarna met slappe uit- vluchten komen. Met andere woorden: de man is geen persoonlijkheid, is onbetrouwbaar en is kortzichtig. Kortzichtig, want het is zeker, dat je met het plegen van plagiaat vroeg of laat vastloopt. Ook zonder het kromme Nederlands had ik al gezien, dat het blad met gestolen artikelen was gevuld. Je ziet het aan het soort artikelen en de in- houd. Jongens die net beginnen, kunnen niet zo'n artikel schrijven over bij voorbeeld Skorzeny en als je de artikelen leest, merk je, dat ze zijn over- genomen. Dit soort bedriegers komen verder altijd aan met artikelen die over de Tweede WereldoorIog en het rechts-radicalisme uit die periode gaan, of met artikelen en redevoeringen die in of voor de oorlog zijn gehouden, of met artikelen uit buitenlandse bladen over speciale onderwerpen. Over hedendaagse problematiek in Nederland publiceren ze niets, daar je echt geen artikelen kan overnemen uit Nederlandse kranten en tijdschriften, aangezien die tegen ons zijn gericht, en met het overnemen van artikelen uit verwante NederIandse bladen loop je onmiddellijk al tegen de lamp. Waarschijnlijk is dat zelfs het geval, indien je iets overschrijft uit een buitenlands rechts-radicaal blad. Het creatieve vermogen van zulke min- kukels is zo beperkt, dat ze zelfs andermaal artikelen niet kunnen analyseren en bespreken, want dat vergt teveel van de eigen beperkte kennis en het eigen beperkte denkvermogen. In het telefoongesprek kwam de hele negatieve mentaliteit van Kusters nog eens goed naar voren. Als het blad maar vol is, is alles goed. Het geeft niet, hoe het wordt gevuld. Wat voor effect het heeft op anderen, ontgaat hem gewoon. Wat voor effect het heeft in een meer verre toekomst, ontgaat hem eveneens gewoon. Het is allemaal korte ter- mijn denken en als het ware het ene gat met het andere stoppen. Van planning heeft hij waarschijnlijk nog nooit gehoord. Toen hij zei, dat ik toch maar de enige ben die het ziet, had ik bijna gezegd: dat pleit dan niet voor de leden die je hebt. Hij zou zich daar mogelijk ernstig in kunnen vergissen, aangezien ik van Yge Graman, die weliswaar geen jongere meer is en zeer belezen, heb gehoord, dat hll het stuk over J/-standartenfuhrer Peiper in de laatste Wij Nederland indertijd in een ander blad had gelezen. Bij dat stuk had ik eveneens reeds aan de inhoud gezien, dat het plagiaat was, maar Kusters ontkende het en zei, dat de schrijver het in zijn eigen woorden had op- geschreven! Hoe kom je op het idee dat je iemand met zo'n doorzichtige smoes zand in de ogen kan strooien! Graman wist mij tevens te ver- tellen, dat het artikel De Verenigde Staten, 'Een bij elkaar gejaste grootmacht' in Opmars nummer 15 van maart 1998 ook afkomstig was uit een ander blad. Ik denk, dat de schrijver, ons voormalige lid E. F., wel de titel zelf heeft verzonnen, want die had niets met de inhoud te maken. Langzamerhand begin ik toch sterk de indruk te krijgen, dat Kusters zich inderdaad bij voorkeur omringt met jongeren met meegaande karakters zoals iemand tegen mij zei, ook als ze niet al te Intellectueel zijn, zodat hij zich gemakkelijker als leider kan handhaven. Ik denk achteraf, dat hij om het laatste Mordaunt als spreker wilde weren, omdat die als veel betere redenaar veel meer succes als spreker oogstte.
32. Het is best mogelijk dat onze leden niet merken, dat in onze bladen op grote schaal plagiaat wordt gepleegd, maar indien slechts een paar Ieden dat doen, gaat het als een lopend vuurtje door de hele beweging. Vertegenwoordigers van de media, onze linkse tegenstanders en vooral onze rechts-radicale concurrenten merken dat wel degelijk en dat is op den duur funest. Onze tegenstanders en concurrenten varen er wel bij. En #' dan denk ik bij de kaatsten niet alleen aan Jan- maat en een partij al: de Nieuwe Nationalistische Partij (NNP) (de vroegere Volksnationalisten Nederland (VNN)), maar tevens aan meer verwante groeperingen als Storm Nederland en Nationaal offensief. Beide groeperingen hebben reeds aan- getoond, dat zij mensen hebben die pamfletten kunnen schrijven. Nu is het schrijven van een pamflet een stuk gemakkelijker dan het volschrijven van een blad met artikelen en andere stuk- ken, zoals al eerder werd vastgesteld. Ook op de huidige pamfletten van de NVU is niets aan te merken en hetzelfde geldt voor de stikkers. Afgewacht moet dus worden, of Storm Nederland kans ziet een beetje goed blad van de grond te krijgen. Nationaal Offensief heeft echter al een of eigenlijk twee bladen. Die zijn wat inhoud betreft, niet best, maar Opmars is inmiddels afgezakt tot hetzelfde lage niveau. lk heb trouwens de indruk, dat de schrijvers van Nationaal Offensief in ieder geval zelf schrijven en het slechte eigent is altijd nog beter dan het goede plagiaat en in Opmars en in Wij Nederland is zelfs sprake van slecht plagiaat. Indien de schrijvers van Nationaal Offensief nog iets vooruitgaan of indien er wat betere schrijvers bijkomen, dan gaan ze ons in de toekomst met gemak voorbij. Het blad van de voormalige partij Volksnationalisten Nederland, nu dus Nieuwe Nationale Partij, is, zoals al in de brief werd geconstateerd, nu reeds beter dan Wij Nederland. Niet alleen ik heb dat geconstateerd, maar nog iemand die ik heb gesproken. Het grote probleem voor Kusters is, dat hij niemand heeft die enigszins goed kan schrijven en dat stelt hem met zijn be! perkte eigen mogelijkheden op dit gebied voor onoplosbare problemen. Dat was in de oude NVU heel anders! Toen hadden we tot bijna het laatst toe een staf van uitstekende schrijvers op meerdere gebieden. Hoe de partij wat intellectueel vermogen betreft, is achteruitgegaan, blijkt uit het feit dat van een erelid en van twee bestuursleden van de oude NVU nog steeds boeken staan in de Openbare Bibliotheek in Den Haag! Die presteerden heel wat meer dan het hedendaagse stelletje waardeloze overschrijvers en warhoofdige knoeiers!
33. Kusters is in feite nu de Eindredacteur van Wij Nederland en Opmars. In die hoedanigheid schiet hij, net als in zijn hoedanigheid van leider en organisator, schromelijk tekort. Een goede eindredacteur zou artikelen die kennelijk van plagiaat afkomstig zijn weigeren. Als er artikelen uit an! dure bladen zijn die om de een of andere reden in Wij Nederland of Opmars zouden moeten worden opgenomen, zou hij ervoor moeten zorgen, dat wordt aangegeven dat de artikelen zijn overgenomen uit een ander blad en dat wordt vermeld wie de artikelen hebben geschreven, en hij zou het kromme Nederlands moeten herschrijven in normaal Nederlands. Maar dat laatste is een taak die hij in elk geval niet aan kan als gevolg van zijn eigen slechte beheersing van de Nederlandse taal. Hij ziet bovendien het grote gevaar niet van het plegen van plagiaat en zijn ethiek staat op een zodanig laag niveau, dat hij er geen enkel bezwaar tegen heeft.
34. Indertijd hebben we op mijn voorstel afgesproken, dat Wij Nederland het toeblaf moest zijn en blijven en dat Opmars zo goed mogelijk zou moe- ten zijn, maar ruimte zou moeten bieden aan aankomende schrijvers. Ter oefening en ontwikkeling. Dat Kusters zich niet aan deze afspraak zou houden, zodra hij kans zou zien dat te doen, stond eigenlijk, hem kenterde, direct al vast. Aangezien ik inmiddels ben vertrokken uit de leiding van de partij, heeft hij zich inderdaad niet aan de af- spraak hoeven te houden, maar het meest droevige daarbij is, dat hij bepaalde zaken niet in hun juiste verband ziet. Zijn denken is even rommelig als zijn schrijven en praten. Daar hij het vermogen mist zich zelf te corrigeren en zich in positieve zin te ontwikkelen, kan hij jongeren die nog niets weten en kunnen, niet begeleiden en opleiden. Hij heeft zich zelf nu eenmaal geheel ten onrechte wijsgemaakt, dat hij geweldig is. AI de tijd dat ik zijn geschriften controleerde op taalfouten, heb ik nooit kunnen merken dat er enige verbetering in zijn taalbeheersing plaatsvond. Het aantal fouten dat ik eruit haalde, bleef constant hetzelfde, dat wil zeggen: ontstellend hoog! Een normaal mens zou zijn ogen uit zijn hoofd schamen, maar hij niet. Het lijkt wel, of hij nooit van het bestaan van woordenboeken heeft gehoord en dat je om je taalgebruik te verbeteren een eenvoudig taalboek kan kopen en bestuderen. Nu heeft hij nog gebed, omdat er inmiddels computers zijn die automatisch taalfouten verbeteren, en aangezien hij nu zo'n computer heeft is dat probleem voor hem schijnbaar opgelost. De moderne techniek zorgt ervoor, dat taalkundige knoeiers nu iets langer actief kunnen zijn, voordat zij worden ontmaskerd als halve analfabeten, maar uiteindelijk gebeurt dat toch. Kusters blijft op het gebied van de Nederlandse taal net zo'n knoeier als voor die tijd. Helaas voor hem is het zo, dat computers die de stijl van schrijven en de onkunde met betrekking tot bepaalde onderwerpen verbeteren, nog niet zijn uitgevonden en nooit uitgevonden zullen worden. Nog voor ik mij terugtrok uit de leiding van de partij, zei iemand over Kusters eens: Nou, als die de Leider van het Nederlandse volk wil worden, mag hij eerst beleend zijn Nederlandse taal wat beter leren beheersen. Maar zover zal het bij hem nooit komen. Ik bedoel: hij zal nooit de Leider van het Nederlandse volk worden en hij zal nooit zijn Nederlandse taal beter Ieren beheersen. Om van zijn Duits maar te Nijgen. Iemand als Kusters is qua kennis en mentaliteit niet alleen totaal ongeschikt jonge mensen bij de ontwikkeling van hun schrijverschap te stimuleren en te begeleiden, maar tevens totaal ongeschikt om als lei- der en organisator van een beweging op te treden. Als hij dat laatste wel was, zou hij: In de eerste plaats, zoals al is gesteld bij de constatering van zijn falen als eindredacteur, weigeren gestolen stukken op te nemen in Wij Neder- Iand en Opmars. Afgezien van alle ethiek alleen al ter bescherming van de reputatie van de Nederlandse Volks-unie en de Germaanse Jeugd in Nederland. Die plagiaatplegers zijn namelijk voor de NVU en haar jeugdbeweging veel en veel 'schadelijker dan de twee jongeren die in een dolle bui een joodse begraafplaats hebben beklad. Dat benadeelt de NVU, na het treffen van gezegende maatregelen, verder niet en mensen die zich er- aan hebben geergerd, zijn dat na verloop van tijd helemaal vergeten. Maar de bladen verschrijven met gestolen stukken is uiteindelijk funest, omdat het aangeeft dat je de mensen niets te bieden hebt en dat je wat karakter betreft, niet deugt. En aangezien Kusters dat tolereert en er gebruik of liever misbruik van maakt, is hij voor de Neder- Iandse Volks-unie en de Germaanse Jeugd in Nederland net zo schadelijk als de plagiaatplegers en veel schadelijker dan Remy Hoven en OIivier Oomen ooit zouden hebben kunnen zijn. Kusters en zijn nieuwe schrijverskorps zijn een dodelijk gevaar voor de beweging. Niet meer en niet minder! In de Neede plaats deze jongens opdracht heb- ben gegeven zelf iets te schrijven, hoe knullig ook. Daarna zou hij het geschrevene zodanig bewerkt hebben, dat het enigszins behoorlijk over- komt en het geschrevene met de schrijvers heb- ben besproken, zodat ze zich zouden kunnen verbeteren. Dat was de bedoeling: het kweken van nieuwe schrijvers! Het was niet de bedoeling bedriegers aan te trekken en daarmee win je geen aanhang, zelfs niet onder bedriegers, want bedriegers willen wel zelf bedriegen, maar beslist niet bedrogen worden!
35. Nog voor Opmars verscheen had ik, zoals reeds in de brief is vermeld, van een paar mensen vernomen dat zij van mening zijn, dat Kusters bezig is de NVU kapot te maken. Afgaande op de inhoud van de laatste Opmars zouden zij daar heel goed gelijk in kunnen hebben.
Den Haag, 24 juli 2002 Aan:…. Beste:….
…..Verder is nog ingesloten:
a… b… c. Een heel belangrijk duikel waarin wordt betoogd, dat het nooit de bedoeling is geweest van het antidiscriminatie artikel 137 om te worden ingezet In de politieke strijd. Dat is altijd al mijn opvatting geweest. Nog even en er zal blijken, dat ik vanaf 1974 vijf keer ten onrechte tot gevangenisstraf ben veroordeeld en dat de NVU ten onrechte verschillende keren van verkiezingen werd uitgesloten en bij andere verkiezingen zeer sterk werd gehinderd. Als de NVU gewoon deel had kunnen nemen aan de verkiezingen vanaf 1974, zou nooit iemand van fonduen en het stelletje ongeregeld om hem heen laat staan van Janmaat en zijn mede: knoeiers, hebben gehoord en zou de NVU veel eerder en minstens net zo succesvol zijn geweest als het Vlaams Blok en nu zeker met tussen de twintig en dertig zetels in de Twee- de Kamer zien en dat op principiele grond- slag, waarvan bij het Vlaams Blok geen sprake is.
Verder is er wel het een en ander te melden: Eerverleden week heb ik op donderdag bezoek gehad van Remy Hoven en de zaterdag daarop van Olivier Oomen.
Alle twee hebben een bloedhekel aan Kusters en ik begin de indruk te krijgen, dat er inmiddels al heel wat meer actieve rechts-radicalen zijn die dat hebben en dat de NVU een beetje begint te verlopen. Ze hebben mij daarover het volgende verteld:
a. De briefwisseling tussen Kusters en mij hebben ze verveelvoudigd en ze lopen die overal uit te delen. Ook aan Nvu-leden. .
b. S. en B. zijn inmiddels ook vertrokken bij de NVU. Eén van de twee zeer .recent. De veelbeIovende jongen uit Rotterdam die oorspronkelijk de lijst voor de gemeenteraadsverkiezing in die gemeente ZOU aanvoeren, heen eveneens bedankt als lid als gevolg van de minder prettige wij- ze waarop Kusters hem als candidaat-gemeenteraadslid bij de afgelopen gemeenteraadsverkiezing in Rotterdam heeft behandeld. Dat was uiteraard te voorzien. En 'dat was nou weer eens een serieuze jongen die een rede kon houden en een artikel kon schrijven, maar ja, dan ben je een potentiële bedreiging voor Kusters en dan moet je zeker worden teruggedrongen. Op die manier krijgt de partij natuurlijk nooit kader van enige om- vang en van enig niveau. Dat heb je, als de leid f' een minderwaardigheidscomplex heeft en e zich onmiddellijk bedreigd voelt, als iemand ook maar iets presteert. De CD onder leiding van Janmaat leed aan hetzelfde euvel. Eén van de briljante plagiaatplegers die Kusters na mijn ver- trek uit de leiding van de padie als lid van zijn nieuwe schrijverskorps had aangetrokken, heeft inmiddels eveneens bedankt als lid van de NVU. Die is journalistiek gaan studeren en dat is met een lidmaatschap van de NVU niet verenigbaar. Als journalist zal zijn Nederlands snel beter worden en zal hij wat minder plagiaat plegen, maar daar hebben wij helaas niets meer aan. Waarschijnlijk gaat hij later tegen ons schrijven. Zoiets hebben wij al eerder meegemaakt met een rechts-radicaal die journalistiek ging studeren. De oude kern is nu zo goed als geheel of helemaal verdwenen. Wel heeft Kusters versterking gekregen van een stuk of vijf leden van het Stormfront Nederland die naar de NVU zijn overgestapt. Dat zijn dus jongens die hij er naar hij indertijd be- e weerde, niet bij wilde hebben, omdat het Storm- front Nederland naar zijn oordeel uit een stelletje druggebruikers zou bestaan! Maar ja, nood breekt wet. In ieder geval bij Kusters. Zelfs als er geen nood is.
c. T. uit D., die in goede financiele omstandigheden verkeert, heeft aan Kusters indertijd mee keer f 600,- gegeven. Daar heeft hij mij nooit iets van verteld. Ook dat wijst erop, dat de verdenking dat zijn omgaan met de paftijfinanciën niet correct is, beslist niet ten onrechte is. En daarvoor zijn nog meer aanwijzingen die ik verderft zal vermelden. Hij heeft in de tijd dat ik de Leider was van de NVU zonder mijn medeweten ook nog eens telefonisch een lid geroyeerd waar hij mee overhoop lag, hoewel hij daartoe totaal niet bevoegd was.
Van een van de andere kameraden heb ik gehoord, dat afgelopen zaterdag een partijgeest heeft plaatsgevonden. Daar heeft Kusters geld opgehaald voor de zaalhuur. Achteraf stelde één van de ongeveer vijfendertig aanwezigen vast, dat er helemaal geen zaalhuur behoefde te worden betaald. Ter plekke telde Kusters het bedrag tot ergernis van minstens een deel van de aanwezigen met een inhalige blik na en stak het vervolgens in zijn portefeuille. Tegen Stefan en een andere jongen had hij van tevoren gezegd, dat het op te halen bedrag was bedoeld als bijdrage aan de kosten van vervanging van autobanden die werden doorgesneden, opa. na de dwaze betoging in hartelijk. Daar werd met geen woord meer over gerept! Stefan heeft zo'n driehonderd euro uit moeten geven om zijn praktisch nieuwe banden te vervangen. Het schadebedrag van die andere jongen was nog groter. Iemand anders wist te melden, dat Kusters iedere week voor een bedrag van euro 17,50 naar de kapper gaat om zijn haar in het juiste model te houden. Met andere woorden: de arbeidsschuwe steuntrekker wiens hoge uitgavenpatroon toch al opvallend is in verhouding tot zijn lage inkomen, geeft per maand ook nog eens uit ijdelheid omgerekend in guldens zo'n f 170,- uit aan de kapper. Er zullen weinig mensen zijn die zich dat van een minimuminkomen kunnen veroorloven! En ik denk en met mij nog anderen: hij ook niet.
Verder heb ik - eigenlijk bij toeval - nog gehoord, dat Kusters niet alleen onderscheidingen heeft uit- gereikt, maar ook nog - geheel in de lijn van zijn methode van leiding geven en besturen - het dwaze voornemen had een tweetal ereleden te benoemen. Zijn motief was, dat we de leden waardering moeten tonen voor hun inzet en bovendien benoemde de oude NVU vroeger ook ereleden. Een jongen uit Rotterdam zou tot erelid worden benoemd, omdat hij als enige gedurende de campagne voor de gemeenteraadsverkiezing in Rotterdam pamfletten had verspreid. M. B. zou eveneens erelid worden. Daarvoor had kusten nog een tweede motief: omdat B. weigerde om lid van de NVU te worden, moest hij maar tot erelid worden benoemd, zodat hij dan toch lid is. Of hij zijn dwaze voornemen ten uitvoer heeft gebracht, is niet bekend, want zoals je weet kan Kusters per dag van opvatting veranderen, maar het onzinnige idee alleen al is bijzonder ergerniswekkend, omdat echte ereleden als Dr. Los, die tientallen jaren actief is geweest binnen het rechts-radicalisme, acht boeken heeft geschreven en vele artikeIen heeft gepubliceerd in meer dan tien weten- schappelijke en niet-wetenschappelijke bladen in Duitsland, Engeland, Frankrijk, Nederland en de Verenigde Staten, en de voor ons zo waardevolle Nachenius nu op één lijn worden gesteld met personen die nooit iets zeer uitzonderlijke hebben gepresteerd. Het benoemen tot erelid van mensen die pamfletten verspreiden, is op zich al absurd. Als dat niet zo was, zou de NVU al honderd ere- Ieden tellen en dat zouden er mogelijk meer zijn dan het huidige aantal leden. Het is overigens nog maar de vraag, of het betekende lid pamfletten heeft verspreid en zo ja, hoeveel. Er is geen enkel bewijs. Mijn ervaring is, dat de meesten gauw genoeg hebben van het verspreiden van pamfletten en dat degenen die in hun eentje moeten en willen verspreiden, dat vaak helemaal niet doen. M. B. is bovendien nog volgens Kusters zelf een BvD-agent waarmee niemand uit de partij van hem mag omgaan, maar waar hij zelf zeer nauwe banden mee heeft!
Wij Europa, nummer 2 van juni 2002 en Wij Nederland, nummer 84 van juni 2002 zijn inmiddels verschenen. De inhoud van Wij Europa, nummer 2 is werkelijk verschrikkelijk. Dat valt zelfs jonge leden op, waarvan je het niet zo direct zou ver- wachten. Die zeggen bij voorbeeld: dit heeft niets met politiek te maken. En gelijk hebben ze. Na het eerste nummer was de misprezenen conclusie onder leden, dat Turkije ook tot Europa behoort, maar ja, weet Kusters veel. Mijn opmerking indertijd tegen Kusters, dat het zonder bronvermelding overnemen van artikelen uit andere bladen waar- aan zijn nieuwe schrijverskorps zich schuldig maakt, plagiaat heet, heb: hij gedeeltelijk toch ter hakte genomen. Maar je moet niet vragen hoe.Onder de kop Opmerkelijk staat een artikel van ruim drie pagina's, overgenomen uit het dagblad Trouw. Blijkbaar vreesde hij moeilijkheden met Trouw, als hij het artikel zonder bronvermelding zou overnemen. Minstens één ander, gortdroog artikel met de titel De waarheid over de jeint! van eveneens ruim drie pagina's is kennelijk uit een Belgisch blad overgenomen zonder bronvermelding. Hij pleegt dus nu gedeeltelijk geen plagiaat meer, maar neemt toch met of zonder plagiaat gewoon over uit bladen van onze legen- en medestanders wegens gebrek aan enig eigen ver- mogen iets Ieesbaars op schrift te stellen. Hij geeft ook weer eens blijk ervan, dat hij werkelijk nergens iets van begrijpt. Opmerkelijk was een rubriek in de oude Wij Nederland die ik in de nieuwe Wij Nederland had geringeloord vôér mijn vertrek uit de Raad van Bestuur van de NVU, omdat ik niet langer met Kusters vanwege zijn achterbakse toestreken wilde samenwerken. Op- merkelijk was daarbij de aanduiding boven korte stukjes van een paar honderd woorden, waarin in eigen woorden een opmerkelijk bericht uit kranten enzovoorts werd vermeld, gevolgd door een kort commentaar, geschreven vanuit onze wereldbeschouwelijke visie op dergelijke opmerkelijke gebeurtenissen. Zo'n rubriek is uiteraard niet bedoeld om paginalange artikelen uit andere bladen over te nemen! Verder bevat Wij Europa onder meer weer vier pagina's geleuter over zijn verblijf in de gevangenis, je weet wel: die instelling waar je op de fiets naar het dichtbijgelegen dorp mag gaan zonder enige begeleiding. Onder de- genen die in een echte gevangenis hebben gezeten, wordt zijn gevangenis als een lustoord beschouwd. Kusters heeft het blijkbaar nog niet door, maar zijn gezwam werd al na de eerste aflevering in het eerste nummer van Wij Europa met spot onder vele leden ontvangen en niet aIIeen door degenen die nog nooit een gevangenis van binnen hebben gezien. Hij besluit dit tweede deel van zijn gevangenis-memoires met een stuk onder de kop Persoonlijke verandering waarin hij concludeert dat je persoonlijkheid door een verblijf in de gevangenis verandert. Ja, bij hem wel! Maar daar heeft hij geen verblijf in de gevangenis voor nodig. De persoonlijkheid en de opvattingen van dat warhoofd veranderen ook onder normale omstandigheden desnoods met de dag! Een treffend voorbeeld hiervan staat nota bene juist in de- zelfde Wij Europa. Op pagina 30 staat een ver- slag van een partijbijeenkomst die werd gehouden op 20 april 2002 in Ewijk. Daarin staat: NVU voorzitter Kusters haalde in zijn redevoering fel uit naar Pim Fortuyn en z'n seksuele escapades en voorliefde voor mannen. Ook het Amerikanisme en de daardoor meegebrachte misverstanden in het Midden-oosten werden aan de kaak gesteld, ... Op pagina 24 staat in een naar ik aanneem eveneens overgenomen artikel van Anti Antifa (ik vermoed dat M. B. de auteur is): Tenslotte weet de internationale gemeenschap ook wat we aan Groen-Links hebben, namelijk niks! De partij twijfelt er aan om de V.S. te steunen in de strijd tegen het terrorisme en niet deel te willen nemen aan een antiterreur coalitie. Dat is een belediging aan het adres van de Amerikanen .... Zo langzamer- hand heeft Groen-Links toch wel haar ware gezicht laten zien, verbieden dus die Rode fascistenant Eerst werden de Verenigde Staten dus door hem aangevallen en later werden dezelfde Verenigde Staten in bescherming genomen tegen GroenLinks. Weliswaar in een artikel dat niet van zijn hand was, maar wel onder zijn verantwoordelijkheid in Wij Europa werd gepubliceerd. En dat terwijl GroenLinks heel wat minder anti-Amerikaans is dan wij. De kop van het artikel luidt ook nog eens: Groen Links, ondemocratisch en multikrimineel! Nooit geweten, dat wij rechts-radicalen en in het bijzonder Kusters zelf zulke overtuigde democraten zijn! Wat zijn aanval op Fortuyn betreft: korte tijd later wilde hij over Foduyn een persbericht uitgeven waarin werd gesproken over onze martelaar, onze kameraad en ons boeg- beeld Pim Fortuyn! Hij zag dat zo, zei hij, toen hij kritiek hierop kreeg. Die mooie woorden werden in de uiteindelijke versie na veel aandringen geschrapt, maar het persbericht was ook zonder die woorden al erg genoeg.
Hier volgen nog een viertal van meerdere opmerkelijke details uit dit welhaast unieke nummer van Wij Europa voor wat betreft gebrek aan schrijf- vaardigheid en visie, nationaliteit en ordening, politiek vermogen en wereldbeschouwelijke overtuiging en strijdvaardigheid'. Op pagina vier staat een voorwoord van Kusters dat bovenaan de pagina begint met de aanhef: Strijders voor behoud van het blanke ras. Onder- aan de pagina staat Kosters, de grote strijder voor het behoud van het blanke ras, afgebeeld in gezelschap van een kleurling die met hem mee betoogt. Op pagina acht wordt een artikel over de debacle bij de gemeenteraadsverkiezingen besloten met een alinea waarin wordt uitgelegd wat consensuspolitiek inhoudt, Kusters doet dit, omdat een aantal kameraden hem hebben aangesproken over het feit dat de NVU nu consensuspolitiek bedrijft. Het bedrijven van consensus politiek heeft alleen betekenis in de onderhandelingen met. het legaliseren van demonstraties tussen de gemeente en de politie. Wii bedrijvig neen consensus oo de. inhoud van onzer wereldbeschouweliike overtuiging. Alleen wordt er consensus toegepast in de onderhandelingen met dienaren van dit politieke systeem. Toestemmingspolitiek om de repressie op ons iets te ver- minderen .... De communicatie tijdens de onderhandelingstafel is consensus, aldus Kosters. Af- gezien van de gedeeltelijk taalkundige onzin, slaat dat nergens op. De hierboven aangehaalde stuk- ken uit dezelfde Wij Europa over Pim Fortuyn en GroenLinks alleen al bewijzen, dat Kosters het niet zo nauw neemt met zijn wereldbeschouwelijke overtuiging. Ernstig betwijfeld kan worden, of hij die zelfs heeft. Zijn hele betoog over consensusmlitiek is weer zijn gebruikelijke gezwam, met name als hij in het nauw wordt gedreven. Consensuspolitiek tijdens onderhandelingen met de gemeente en de politie over demonstraties bestaat helemaal niet. Je maakt gewoon afspraken, hoe de demonstratie dient te verlopen en waarbij je je alleen simpelweg al dan niet accoord kunt verklaren met de voorwaarden die de gemeente en de politie stellen. Dat leidt er in de praktijk toe, dat de NVU op afgelegen industrieterreinen even een rondje mag lopen! Vanuit het gezichtspunt van het rechts-radicalisme zijn deze onderhandelingen, met of zonder Kusteriaanse consensuspolitiek niet erg succesvol. Op pagina zestien staat in zijn vervolgverhaal over zijn verblijf in de gevangenis met de titel 192 dagen vakantie in het pretpark Groot-Bankenbosch deel 2: Wat mij Is opgevallen, is dat een aantal kameraden tegen je zeggen als je hebt uitgezeten maar die straffen waren toch helemaal ! niet door Je politieke overtuiging. Nee dat klopt, maar doordat ik een bekende rechts-radicale activist ben krijg ik deze straffen Hieruit blijkt nog eens duidelijk, wat voor een gluiper en sukkel Kusters is, Hij verdraait hier de feiten waar hij niet omheen kan, op doorzichtige wijze volkomen. Hij is niet gestraft, omdat hij een bekende rechts-radicale activist is, maar omdat hij bij voorbeeld op laffe wijze met een paar handlangers een weerloze jongen in elkaar heeft getrapt. Hij heeft daarmee van het rechts-radicalisme in het algemeen en de Nederlandse Volks-unie in het bijzonder een slechte dienst bewezen. Als wij aan de macht zouden zijn geweest, zou hij overigens voor zijn ' straatschenderijen minstens een jaar in een heropvoedingskamp zijn terechtgekomen in plaats van in wat hij achteraf nu noemt, een pretpark. Hij is helemaal vergeten, dat hij, toen hij in het pretpark zat, in zijn gezicht vol zat met rode vlekken van de zenuwen. Mogelijk heeft hij echter tijdens zijn verblijf aldaar nooit in de spiegel gekeken. Hij die altijd de succesvolle en geliefde en onbestreden leider uithangt, geeft hier in zijn domheid ongewild toe, dat hij bij het actieve deel van de leden van de NVU flinke kritiek heeft gehad voor wat betreft zijn gevangenis- straf. Heàelfde geldt voor zijn consensuspolitiek die hij als gevolg van eveneens flinke kritiek op dezelfde doorzichtige wijze zogenaamd een andere inhoud probeert te geven om zijn aanhangers zand in de ogen te strooien. Ik denk, dat de mees- ten van degenen die deze kritiek - die in feite een fundamentele kritiek is op zijn leiderschap - leve- ren, daar niet in zullen trappen. bovendien het aanzien Op pagina achttien wordt een artikel, kennelijk van zijn hand, met de titel Verandering in strategie en planning besloten met een alinea onder de kop Kringteiderts). Daarin staat: In de toekomst zal de Raad van Bestuur goed afwegen wie men aan- stelt als urineleider. Kringleiders zijn zeer belang- rijk in onze politieke organisatie. Zij dienen als tussenschakel van de Raad van Bestuur naar de gewone leden toe. In het verleden zijn er op dit terrein een aantal foute benoemingen geweest. Door gebrek aan kader zijn er destijds personen benoemd die te weinig capaciteiten hadden. In ieder geval gaat er een leeftijd grens gehanteerd worden dat iedere urineleider boven de 30 jaar moet zijn. Dit om puberale uitspattingen tegen te gaan. Tevens moet men minstens vijf jaar lid zijn van de NVU. Hierop is wel het een en ander aan te merken: Om te beginnen geeft hij eerder in het artikel toe, dat momenteel voornamelijk jongeren lid zijn van de partij, maar dat dat stilletjes àan verandert. Dat betekent, dat er van benoemingen in de naaste toekomst naar zijn eigen opvatting geen sprake kan zijn. De jongeren zijn in zijn ogen te puberaal en de onderen die nu lid worden, moeten nog minstens vijf jaar wachten voor zij eventueel benoemd kunnen worden. Zoveel geduld zullen degenen die een functie willen bekleden, wel niet hebben, vies ik. De foutieve benoemingen waar hij het over heeft, heeft hij zelf gedaan achter mijn rug om, waaruit blijkt dat zijn beoordelingsvermogen van de capaciteiten van anderen op zijn zachtst gezegd niet al te best is. Het waren oorspronkelijk overigens gebiedsleiders van de Germaanse Jeugd in Nederland, betgeen ik toen nog heb teruggeschroefd tot banleiIn Wij Europa, nummer 2, staat op pagina 27 nog het volgende: De Wij Nederland is een Enternet kantje, met de laatste en nieuwere ontwikkelingen op het gebied van politiek en een activiteiten kalender, wanneer er scholingsmiddagen en kameraadschapsavonden zijn. Ook zullen actuele persverklaringen verstuurd worden, zoals de politieke moord van 6 mei jl. op Pim Fortuyn. Afgezien van de taalkundige nonsens (de laatste ontwikkelingen zijn, voor zover ik weet, de nieuwere ontwikkelingen en een politieke moord is geen persbericht en kan je wel plegen, maar hem ver- zenden kan alleen het universele genie Kusters) klinkt dat weer geweldig goed. De praktijk is echter anders: derf. Maar wat banleiders waren, begrepen volgens hem de puberale jongeren neet. Daarom sprak hij later altijd van urineleiders, hoewel het functionarissen waren van de jeugdbeweging en niet van de partij zelf. Dat gaf alleen maar aanleiding tot verwarring. Kusters zelf zal het verschil tussen banleiders en urineleiders wel niet hebben begrepen. Dat je mensen dingen die ze niet begrijpen, uit moet leggen, ging het verstand van Kosters, die indertijd zelf nog beneden de dertig was en dus eigenlijk om die reden alleen al niet in de Raad van Bestuur thuishoorde, te boven. Het nieuwe benoemingsbeleid ontbeert elke noodzakelijke nationaliteit, maar hij zal dit nieuwe heieder, zodra het in zijn kraam te pas komt, zonder opgaaf van redenen zonder meer afdanken. Hij kletst namelijk maar wat, zoals gewoonlijk. Blijk- baar heeft hij nog nooit gehoord dat wat goed is, snel komt en je gaat personen niet in een functie benoemen op grond van hun leeftijd en de duur van hun lidmaatschap, maar op grond van hun bereidheid tot inzet en hun geschiktheid voor de functie. Aangezien al gedurende zeer lange tijd niets meer wordt vernomen van of over de Germaanse Jeugd in Nederland en het blad Opmars, mag ook gezien het bovenstaande worden aan- genomen, dat Kusters stilletjes aan gestopt is met de Germaanse Jeugd in Nederland en het blad Opmars, terwijl de jeugd. en jongerenorganisatie van de NVU toch was bedoeld als de of een stoottroep van de beweging en de naam Germaans alleen al aangeeft waarvoor wij staan. Het zal wel met zijn consensuspolitiek te maken heb- ben, want die is echt niet (alleen) bedoeld om met de gemeente en de politie te onderhandelen, zo- als hij nu beweert. Waar zou je ook leiders en functionarissen vandaan moeten halen, als ze minstens dertig jaar moeten zijn. Zelfs Kusters zal toch wel weten, dat volgens onze opvattingen jeugd door jeugd geleid moet woedend? / Wij Nederland, nummer 84 van juni 2002, het eerste internetnummer dus, telt zes pagina's met mee artikelen. Eén artikel van een zekere I. V. is inderdaad actueel en gaat over Jean Marie Le Pen en het Front National in verband met de af- gelopen jresidentsverkiezingen in Frankrijk. Het telt ruim eén pagina, Maar aan de stijl kan je zien dat ook dit artikel beslist niet uit eigen kring is, maar gewoon is overgenomen. Uit de ondertekening van het andere artikel blijkt, dat dit inderdaad zo is! Het andere artikel telt drie pagina's en gaat over Kaspar Sporck, niet bepaald actueel dus, Dat artikel is eveneens ondertekend met I.V. en eronder staat, dat het vrij vertaald is met als bron Europas Freiwillige der Waffen-SS van Patrick Agte. Na dat artikel staat op pagina zes nog een kort stuk over Sporck dat eveneens is overgenomen. Alles dus weer overschrijving en deze keer werd zelfs de gehele inhoud van het blad overgeschreven. Kusters is een sukkel zonder weerga die te- recht in een krant de volksgenoot uit Arnhem werd genoemd. Met zijn geliefde is Kusters weer verzoend en de liefde is groter dan ooit. Althans zo heb ik vernomen. Tot de volgende ruzie weer roet in het eten zal strooien. Deze liefdesgeschiedenis begint langzamerhand op een slechte snap opera te lij- ken en zal vast en zeker nog een aantal afleveringen vol dramatiek en verzoeningstaferelen tel- Ien voor de bom definitief barst. Degenen die met hem omgaan, zijn ook van mening, dat zijn arrogante houding en heerszuchtige optreden de laatste jaren en vooral na zijn detentie veel en veel erger zijn geworden dan vroeger. Ik vrees zijn minderwaardigheidscomplex ook, want dat houdt ongetwijfeld mede verband met zijn sterk overdreven heerszucht en zijn zich zelf op een voetstuk plaatsende, aanstootgevende arrogantie. H. had gelijk, toen hij constateerde, dat hier sprake is van een zeer overgecompenseerd minderwaardigheidscomplex.
Aanvankelijk had ik, nadat ik mij uit de leiding van de NVU had teruggetrokken, nog niet eens een echte hekel aan Kusters. Dat is daarna pas langzamerhand gekomen. Het benoemen van ereleden of het voornemen daartoe als gezelschap van Dr. Los en Nachenius, alsmede de hier en daar kruiperige en ook gluiperige en gemene brief van 11 juni 2002 aan Stefan Wijkamp hebben mijn afkeer van Kusters als persoon nog in sterke mate verdedigd. Beide zaken vind ik diep en diep treurig. Uit zijn brief aan Stefan Wijkamp blijkt, dat de man niet alleen een slecht karakter heeft, maar ook karakterloos is. Dat kan eigenlijk helemaal niet, want als je karakterloos bent, kan je geen slecht karakter hebben, maar bij hem is dat toch het geval. In zijn brief probeert hij met behulp van schijnheilige en gemene argumenten Stefan als lid terug te krijgen, nadat hij hem eerst heeft weg- gepest. Alleen bij voor hem echt belangrijke dingen houdt hij voet bij stuk. Zo heeft niemand zich met zijn privé-leven te bemoeien, want wij zijn geen bruine Jehova. Dus ook niet, als hij om- gang heeft met onze vijanden, zoals B. die hij zelf beschouwt als een BvD-agent. En in de Raad van Bestuur is geen plaats voor Stefan die penning- meester wil worden en daar goed geschikt voor is, al was het maar dat er geen vacatures vrij zijn. Met name de functie van penningmeester is wel vrij, maar Kusters is als de dood dat er een penningmeester komt.
Daarmee zou een einde komen aan de bizarre en onfrisse situatie, dat het geld van de partij in de portemonnaie van Kusters zit en er geen enkele controle is op de inkomsten en uitgaven van de partij.
Met kameraadschappelijke groet,
Joop Glimmerveen
